سازمان حقوق بشر کردستان در دهم فروردین برابر است با ۳۰ مارس ۱۹٤۷ سالروز شهادت پیشوا قاضی محمد و یارانش، با صدور بیانیەای بە دار آویختن پیشوا قاضی محمد و یارانش را تیرباران وجدان انسانیت نامید.
بخشی از متن این بیانیە بشرح ذیل میباشد:
به دار آویختن قاضیها در آن مقطع از تاریخ، به دار آویختن حقوق بشر و تیرباران وجدان انسانیت در کردستان بوده است. عمل جنایتکارانه اعدام قاضیها فراموش نخواهد شد.
همانگونه که تاریخ گواهی میدهد، در دوران حکومت استبدادی پیشین و در بیتدبیری فروپاشنده حکومتگران وقت در ۷٣ سال پیش، کشور ایران به اشغال قدرتهای جهانی درآمده بود. در نتیجه نا امنی، قتل و غارتگری و پایمال شدن ابتداییترین حقوق اساسی مردم ایران فراگیرشده بود، به طوریکه مردم جوامع ملی و قومی بویژە مردم مناطق حاشیهای چون کردستان،در وضعیتی رنجبار قرار گرفته بودند.
در چنین شرایطی گروهی از کوشندگان سیاسی و مدنی کرد دراندیشه نجات مردم از رنج و ستم و به جهت رفع ناامنی و ایجاد آرامش و امنیت در کردستان و هم چنین با هدف اساسی دستیابی به بخشی از حقوق نادیده گرفته شده مردم کرد، آغازگر اقداماتی شجاعانه گردیدند که تاریخ مردمان تحت ستم آنرا برای همیشه و تا ابد،به یاد خواهد داشت.
“قاضی محمد” و یارانش در دوم بهمن ۱۳۲٤ با اعلام خودمختاری کردستان در چارچوب مرزهای رسمی ایران، امکانی را فراهم آوردند برای استقرار امنیت و صلح و آرامش در کردستان، و نیز تامین بخشی از حقوق سیاسی، مدنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم کرد، مشابه همان حقوقی که دو سال بعد در اعلامیه جهانی حقوق بشر ۱۹٤۸ مورد تصویب قرار گرفت.