اسماعیل بازیار کادر برجستە حزب دمکرات کردستان و استاد دانشگاه در سمیناری کە برای یادبود شهید اسماعیل شریفزادە، سمبل مبارزات دانشجویی و ملی کرد در شرق کردستان برگزار شدە بود، تأکید کرد مبارزات و فعالیتهای مسلحانەی کمیتەی انقلابی حزب دمکرات کردستان نشات گرفتە از ارادە و عزم راسخ سیاسی بود نە اینکە در شرایط اجبار بە آن تن دادە باشد.
اتحادیەی ملی دانشجویان کرد در سمیناری کە بە مناسبت سالروز شهادت اسماعیل شریفزادە و همرزمان وی برگزار شدە بود، یاد آن شهدای گرانقدر را گرامی داشت . در این سمینار کە روز ١٢ اردیبهشت ماه، سالروز شهادت اسماعیل شریفزادە و همراهان وی و با حضور صدها تن از کادر و پیشمرگان حزب دمکرات کردستان و مهمانان برگزار شد، اسماعیل بازیار استاد دانشگاه و عضو پیشین رهبری حزب دمکرات کردستان بە ارائەی بحثی تحت عنوان ” خوانشی دیگر از مبارزات سالهای ١٣٤٦-٤٧” تقدیم کرد.
بازیار در ابتدای سخنان خود ضمن پرداختن بە اهمیت مبارزات مسلحانەی آن سالها در تاریخ مبارزاتی ملت کرد در شرق کردستان و حزب دمکرات کردستان با رویکردی انتقادی بە بیان چند نگرش متفاوت از این حرکت انقلابی در مقابل رژیم شاهنشاهی ایران پرداخت.
عضو پیشین رهبری حزب دمکرات کردستان در بحث خود با تأکید بر اینکە مبارزات در آن سالها ناشی از شرایط فشار بر این بخش از مبارزان کرد نبود، عنوان داشت این حرکت نشات گرفتە از ارادە و عزم راسخ این دستە از پیشگامان مبارزە کرد و خواست رهبران آنان بودە است.
بازیار با اشارە بە تأثیر این حرکت کمیتەی انقلابی حزب دمکرات کردستان بر فضای سیاسی آن زمان ایران و کردستان گفت : این جنبش ١٨ ماه بە طول انجامید، وظیفەی مشخص نیروی پیشمرگ در این برهە از مبارزات حزب کار تبلیغی و تشکیلاتی بودە و پیشمرگ در آن زمان بە تمام معنا ” پارتیزان ” بودە و منطقەی تحت نفوذ این جنبش نیز محدود بە جغرافیای منطقەی مکریان کردستان بود. عدم برخورداری از تجهیزات نظامی، عدم دسترسی بە رسانەهای گروهی و فقدان پشت جبهە از سایر ویژگیهای این حرکت چریکی بودە است.
بازیار همچنان گفت اگرچە رهبران این مبارزە جملگی بە شهادت رسیدند اما با این جنبش آرامش را از جزیرەی آرام محمد رضا شاه سلب کردند.
بازیار در بخش پایانی سخنان خود گفت اگر روزی قرار بر تقریر تاریخ دهەی ٦٠ میلادی باشد، باید از این حرکت انقلابت بە عنوان حلقەای از مبارزات چریکی رادیکال آن عصر یاد شود. بازیار گفت ” اگر در اکتبر 1967 پزشکی آرژانتینی به نام ” چگوارا” در کوهستانهای بولیوی کشته میشود، چند ماه بعد از آن و در کوهستانهای کردستان نیز مهندسی جوان به نام اسماعیل شریفزاده در راه تحقق اهداف و آرمانهای ملی و برقراری عدالت اجتماعی به شهادت میرسد.
