در خلال روزهای 26 مارس الی 2 آوریل 2015 (6 الی 13 فروردین 1394) و در ادامه‌ی مذاکرات پیشین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 1+5 در رابطه با پرونده‌ی اتمی ایران، سرانجام تفاهم بر چارچوبی برای توافق نهایی میان طرفین حاصل شد.
پرونده‌ی هسته‌ای ایران و برنامه و فعالیتهای مشکوک و غیر شفاف جمهوری اسلامی، دیر زمانی بود که موجب بروز چالش و اختلاف میان جامعه‌ی جهانی و این رژیم گشته‌بود و و در همین راستا چندین قطعنامه از سوی سازمان ملل متحد و سلسله تحریمهای بین‌المللی گوناگون متوجه ایران گشت که هم بر مناسبات میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای جهان و هم بر اقتصاد کشور و زندگی مردم ایران، تأثیرات غیر قابل انکاری داشته‌است. هم از اینرو بدلیل آنکه تداوم فعالیتهای هسته‌ای مشکوک رژیم ایران و حل و فصل نشدن و ادامه‌ی اختلاف و چالش با جامعه‌ی جهانی، احتمال برخوردهای شدیدتر و تهدید صلح و ثبات منطقه را قوت می‌بخشد، مذاکرات میان ایران و غرب در پی بر سر کار آمدن حسن روحانی و ایجاد نوعی تغییر در سیاست دولت ایران در قبال موضوع هسته‌ای، هم در سطح جهان و هم در سطح داخلی مورد توجه خاص قرار گرفت. بنابراین همانگونه که شاهد بودیم با نزدیک شدن به آخرین مهلت تعین شده برای به نتیجه رسیدن این مذاکرات، مراکز سیاسی و دیپلماتیک جهان و رسانه‌های گروهی و افکار عمومی، به شیوه‌ی کم نظیری توجه خود را به روند گفتگوها و نتایج آن معطوف داشتند. این گفتگوها سرانجام به تفاهمی بر سر چارچوبی برای توافق نهایی منتهی شد. تفاهم یاد شده با بازتاب گسترده‌ای در سطح جهان مواجه گردیده و تا آن اندازه مهم تقی شده‌است که از آن بعنوان یک “اقدام تاریخی” یاد می‌شود.
حزب دمکرات کردستان بدلیل آنکه دود اهداف پنهان فعالیتهای هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و تأثیرات کشمکش و اختلافات این رژیم با جامعه‌ی جهانی، پیش از همه به چشم مردم ایران می‌رود، همواره به تحوات مربوط به این موضوع اهمیت داده‌است. حال که تفاهمی میان جمهوری اسلامی و کشورهای 1+5 در شهر لوزان سویس بر سر پرونده‌ی هسته‌ای ایران حاصل شده‌است، لازم می‌داند دیدگاه و موضع خود را در ا ین خصوص، بدین شیوه به اطلاع هواداران و دوستان خود برساند.
ـ علیرغم آنکه هر دو طرف این کشمکش، در خصوص بسیاری از نکات مهم تفاهم یادشده، ابراز نظرها و تعاریف مختلف و متمایزی را ارائه داده‌اند،
ـ اگرچه قرار براین است که توافق نهایی، اواخر ژوئن آینده به امضا برسد و تا آنزمان و در روند برداشتن گامهای مربوط به توافق یاد شده، احتمال بروز مجدد اختلاف و حتی دور شدن طرفین از یکدیگر وجود دارد.
براین باوریم:
1ـ ناچار ساختن جمهوری اسلامی به قبول “شفافیت” و نظارت بین‌المللی در مورد مقاصد و فعالیتهای اتمی آن و تغیر مسیر برنامه‌ی هسته‌ای این رژیم بسوی مقاصد صلح جویانه، در همان حال که از فشارهای گوناگون جهانی و خطر حمله‌ی خارجی به ایران می‌کاهد، مانع به هدر رفتن بخش عظیمی از سرمایه‌ی کشور نیز می‌گردد. از این لحاظ تفاهم ایران و 1+5 برسرپروه‌نده‌ی اتمی در لوزان را با مصالح و خواست مردم ایران و کاهش تنشها و نابسامانی‌های منطقه‌ای و جهانی هم‌راستا می‌دانیم.
2- علیرغم هیاهوی مقامات ودم و دستگاه‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی که قصد دارند چنین بنمایانند جامعه‌ی جهانی را به عقب‌نشینی واداشته‌اند، تفاهم لوزان را پیروزی اراده‌ی بین‌المللی بر سرکشی و عدم پزیرش یک رژیم تاکنون بی‌توجه و بی‌اعتنا به پیماننامه‌های جهانی در خصوص مسأله‌ی حساس و مهم اتمی می‌دانیم.
درواقع جمهوری اسلامی پس از این همه سرسختی در عدم قبول شروط جامعه‌ی جهانی و مواجه ساختن مردم ایران با تأثیرات چندین تحریم بین‌المللی و تمامی زیان‌ها و خساراتی که از این طریق به مردم و کشور ایران تحمیل کرده است، حال ناچار بە قبول شروطی گشته که بیشتر از تن دادن به آنها سرباز می‌زد.
3- توافق با جامعه‌ی جهانی برسر پروه‌نده‌ی هسته‌ای و لغو مجازاتها و تحریمهای جهانی مربوط به این پرونده، اگر از سویی می‌توان بر اقتصاد ایران و زندگی مردم این کشور، تأثیرات مثبتی داشته باشد، از سویی دیگر به مفهوم کاهش فشارهای خارجی ازروی خود جمهوری اسلامی و ایجاد فرصت و امکان هم برای اعمال سرکوب در داخل کشور و هم برای جولان دادن در سطح منطقه و ادامه دادن به دخالت در امور داخلی کشورها و حمایت از تروریسم و افراط گرایی است. لذا ما امیدواریم با حل‌و فصل صلح‌آمیز مشکل اتمی، مجال برای برجسته شدن مسئلە نبود دمکراسی و نقض حقوق ملیتها و سرکوب آزادیها در ایران فراهم آید و اراده‌ی بین المللی همانگونه کە درعرصه‌ی اتمی این رژیم را ناچار ساخت که سیاست‌ها و موضع خود را مورد بازنگر قرار دهد، دراین ضمینه نیز به یاری مردم ایران آمده و جمهوری اسلامی را وادار بە تغییر سیاست و رفتار خود بنماید.
4- جمهوری اسلامی از بیم انفجار نارضایتی‌های داخلی و بمنظور خلاصی از بحران‌ها و فشارهایی که در نتیجه‌ی پافشاری بریک سیاست نادرست، گریبانگیر خود و مردم ایران ساخته، به اداره‌ی بین‌المللی گردن نهاده است. این عقب نشینی، شرایط و فرصت وبسترهای سیاسی گوناگونی را در پی خواهد داشت که نیروها و جریان‌های سیاسی آزادیخواه ایران، چه آنهایی که ازدیرباز اپوزسیون جمهوری اسلامی هستند و چه آنهایی که در داخل کشور و در چارچوب قوانین و حاکمیت این رژیم برای ایجاد شرایط سیاسی بهتری فعالیت می‌کنند، باید به منظور برپایی یک مبارزه‌ی عمومی، گسترده و پیگیرانه از آنها بهره‌گیرند.
5- مبارزه‌ی مردم کردستان ایران و فعالیت حزب دمکرات کردستان در راه تأمین حقوق ملی و استقرار دمکراسی در ایران، بسیار بیشتر از سربرآوردن اختلافات هسته‌ای ایران و غرب و حتی بسیار پیشتر از برسرکار آمدن این رژیم، جریان داشته است. گرچه همواره فشار خارجی و موضع قاطعانه‌ی جامعه‌ی جهانی درخصوص لجاجتهای این رژیم را عامل مثبتی برای مبارزه‌ی آزادیخواهانه‌ی مردم کردستان ایران و سراسر ایران علیه این رژیم دانسته و می‌دانیم، براین اعتقادیم که تحقق اهداف مبارزه‌ی مردم ما در گروه تداوم این مبارزه است و نه نحوه‌ی تحولاتی که در مناسبات این رژیم با کشورهای جهانی ایجاد می‌گردد. از این منظر و در راستای تداوم پیشبرد هرچه فزونتر مبارزه‌ی آزادیخواهانه، فرصت را غنیمت می‌شماریم تا یکبار دیگر برهمکاری و اتحاد نیروهای سیاسی در سطح کردستان و ایران تأکید نماییم.
حزب دمکرات کردستان
دفتر سیاسی
16فروردین1394
5 ئاوریل 2015
