آتنا دائمی فعال مدنی و مدافع حقوق بشر دربند در زندان اوین طی نامه ای سرگشاده نسبت به وضعیت محمد نظری، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که در ماههای اخیر اعتصاب غذایی طولانی مدت را تجربه کرده واکنش نشان دادەاست. آتنا دائمی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم”در اسفند سال ١٣٩٣ به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به ٧ سال حبس تقلیل یافت.
این فعال دربند و مدافع حقوق بشر کە دوران محکومتیش را در زندان سپری می‌کند در واکنش به وضعیت نگران کننده محمد نظری در نامه ای سرگشادەی خود نوشته است همه پرونده سازی ها و اتهامات نسبت داده شده به فعالان سیاسی و مدنی خلاف قوانین بین المللی که ایران امضا کننده آن است و مهتر از آن حتی خلاف قوانین خود جمهوری اسلامی است.
برای مثال طبق قوانین این کشور برگزاری تجمع در حالی خلاف قانون محسوب می‌شود که همراه با حمل سلاح باشد و یا محاربه عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان یا مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها، یا برای مثال طبق قوانین جمهوری اسلامی ضابطین قضایی (وزارت اطلاعات و حفاظت اطلاعات سپاه ثارالله و قوه قضاییه) فقط تا مرحله بازپرسی حق اظهار نظر و دخالت در پرونده را دارند و در آن هنگام که پرونده به دادگاه ارسال شود، ماموریت ضابطین قضایی به اتمام می‌رسد.
اما در کمال تعجب شاهد هستیم که نه تنها در صدور حکم نقش مستقیم دارند و حکم را به قاضی دیکته می‌کنند بلکه تا پایان حبس زندانیان سیاسی و عقیدتی این بازجویان سپاه و اطلاعات هستند که حتی در خصوص حق مرخصی و آزادی مشروط زندانیان تصمیم گیری می‌کنند نه قانون و قاضی و قوه‌قضائیه!
این زندانی سیاسی در ادامەی نامەی خود گفتەاست محمد نظری ۲۴ سال است که در زندان به سر می‌برد. البته بهتر است به جای زندان بگوئیم سیاه‌چال!
من به عنوان فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی از مردم شریف ایران، فعالان حقوق بشر، فعالان سیاسی و مدنی داخل و خارج از ایران و قشر روشنفکر جامعه خواستارم نسبت به وضعیت محمد نظری و همچنین دیگر زندانیانی همچون زینب جلالیان، زانیار و لقمان مرادی، سعید ماسوری، مریم اکبری منفرد و محسن و احمد دانشپور که مانند جناب محمد نظری مورد نقض قانون محاربه قرار گرفته اند و همچنین تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی که سالهاست در سکوت و بی عدالتی محبوس شده اند توجه بیشتری داشته باشید و تمامی سعی خود را در جهت آزادی آنان به کار گیرید و آگاه باشیم که سکوت در برابر جنایت، خیانت به بشریت است.
