مرگ دلخراش سارینا، کودکی که به خاطر سرما و نبود کانکس در منطقه زلزله‌زده کرماشان جان داد، موجی از تأثر و تألم و در همان حال خشم و نفرت از اهمال و بی‌توجهی مقامات رژیم را برانگیختەاست. سارینا در حالی جان سپرد کە اگر زلزلە ٢١ آبانماە، مدیریت می‌شد و در کمک‌رسانی بە مردم آسیب‌دیدە تعللی صورت نمی‌گرفت و کمک‌های مردمی از سوی اوباشان رژیم بەغارت نمی‌رفت، نەتنها گل عمر این کودک دوسالە پرپر نمی‌شد، چەبسا بسیاری از بی‌خانمان‌شدەهای بی‌جان شدە نیز در قید حیات می‌بودند.
“سارینا” دو ساله در پی تب شدید و تشنج و نداشتن سرپناه در منطقه زلزله زده روستای ناوەفره از استان کرماشان جان خود را از دست داد. مرگ این کودک بر اثر سرما و نبود کانکس در حالی است کە پس از آغاز فصل سرما و بارش برف و باران کە در برخی از مناطق زلزلەزدە بە سیل و آبگرفتگی چادرها منجر شد بار دیگر موج کمک‌های مردمی از سراسر کشور، بویژە شهرهای کردستان به استان کرماشان سرازیر شد، با این وصف چگونگی تقسیم این کمک‌ها و بعضأ حیف و میل آنها از سوی نهادهای وابستە بە سپاە پاسداران با اعتراض مردم آسیب‌دیدە مواجە شدەاست.
در بین زلزلەزدگان خانواده‌هایی هستند که در پی تخریب خانه‌هایشان و به دلیل مستاجری، شرایط سخت‌تری را تحمل می‌کنندو حتی مکان مناسبی را برای استقرار و ادامه زندگی ندارند.
از سوی دیگر در مناطق روستایی بە دلیل سرما، عدم برخورداری از امکانات بهداشتی و گرمایشی بیماری‌های واگیر همانند وبا و آنفولانزا و عفونت شدید شیوع پیدا کردە و شرایط سخت و دشواری را برای اهالی این مناطق ایجاد کرده و در این بین کودکانی مانند سارینا در معرض خطر مرگ قرار دارند.
بهروز ذهابی، پدر سارینا با بیان اینکە مستأجر بودە و پس از زلزلە باالاجبار بە روستا ناوەفرە مراجعە کردە، گفتەاست “شرایط زندگی در روستا بسیار سخت و دشوار بود و علی رغم درخواست، کانکس هم به ما تحویل داده نشد.” وی با تاکید بر اینکه دخترش به دلیل سرما و نداشتن سرپناهی جان خود را از دست داد،گفت: هیچ وقت کسانی که به ما قول دادند که کمک می‌کنند و دریغ کردند را نمی‌بخشم و باید جوابگوی مرگ دخترم باشند.
