در حالی بە سی و نهمین سالروز قیام مردم ایران برای سرنگونی رژیم پادشاهی و برقراری نظامی آزاد و دمکراتیک نزدیک می شویم کە مبارزە برای رهایی و آزادی وارد مرحلە جدیدی شدە است. اعتراضات وسیع مردمی ٧ دی و روزهای متعاقب آن تاثیر چشمگیری را بر جامعە و حکومت دیکتاتوری نهادە و سیمای نوینی را از مبارزات جنبش حق طلبانە تودەای و ملیتهای ایرانی را برای احقاق آزادی و سرنگونی نظام سیاسی جمهوری اسلامی را در ایران بە نمایش گذاشتە است.
خیزش وسیع مردمی در مناطق مختلف ایران اگرچه از اعتراض بە وضعیت وخیم اقتصادی و معیشتی مردم بود کە حاصل سیاستهای غلط و فساد در اقتصادی ویران و رانتی کە در انحصار سپاە پاسداران و ارگانهای سیاسی – امنیتی وابستە به بیت رهبریست، بە سرعت شکل سیاسی بە خود گرفت و مشارکت جسورانە و الهام بخش زنان، کارگران، دانشجویان و سایر اقشار جامعە، امید تازەای بە جنبشهای اجتماعی در ایران بخشیدە است.
با نگاهی بە محتوا و وسعت جغرافیای این اعتراضات در مقایسە با سایر اعتراضات گذشتە، این حقیقت را نمایان میشود کە مبارزات سیاسی و مدنی در ایران پا بە عرصە نوینی نهادە است. اهم دستاوردها و ویژگیهای این مرحلە عبارتند از؛ انحطاط مشروعیت از نظام جمهوری اسلامی و از هر دو جناح اصلاح طلبان و اصولگرایان و اتمام انسداد سیاسی و ریزش هژمونی رژیم حاکم و در جبهەی مقابل بالا رفتن روحیە مبارزاتی مردم بە ستوە آمدە علیە رژیم جمهوری اسلامی کە نشان داد پایەهای رژیم دیکتاتوری در برابر نیرو و ارادە مردمی چقدر ضعیف، حقیر و ضربەپذیراست.
رژیم جمهوری اسلامی در طول سالیان عمر خود از هیچ ابزار و شیوەای برای سرکوب و ارعاب، شکنجە، کشتار و اعدام فروگذار نبودە، اما نتوانستە میل آزادیخواهی را در ایران بمیراند و بنابراین و علی رغم ثبت تاریخی سیاە و استفادە از تمام دستگاههای سرکوبگر، تبلیغات و رسانە، ارشاد و نظام آموزشی خود از تغییر مسیر دادن بە خواستهای مردم اهداف و آرمانهای قیام ٥٧ کە عبارت بودند از رفع تبعیض جنسیتی و طبقاتی، بهرمندی اقلیتهای ملی و اتنیکی از حقوق اولیە و همچنین احقاق حقوق زنان، آزادیهای فردی و در کل بنیاد نهادن ایرانی آزاد، دمکرات و سکولار، عاجز و ناتوان بودە است.
در سالروز قیام ملیتهای ایرانی و با نگاهی گذرا بە وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران زیر سلطە جمهوری اسلامی بە وضوح پیداست کە مسئولین و مدیران این رژیم آرزوها و آرمانهای قیام مردمی را بە انحراف بردە و با ارتجاعی ترین قوانین، حقوق و آزادیهای انسان را انکار و کشور را غرق درفساد، دزدی، تاراج و ویرانی کردەاند. تورم رو بە افزایش و خالیتر شدن صندوق توسعە ملی، ورشکستگی بانکها، رکود اقتصادی و بیکاری روزافزون و … اقتصاد ایران و حتی رژیم حاکم را نیز بە بن بست رساندە و تنها افقی روشن و امیدبخش برای اقشار مردم ایران و حل این مشکلات تغییر نظام سیاسیست کە این روزها بە وسعت ایران جنبشهای مدنی و اجتماعی (زنان، دانشجویان، جوانان، محیط زیست، کارگران و …) در حال رشد هستند. فضای ترس و ارعابی کە رژیم طی چهار دهە گذشتە بر ایران حاکم کردە است، شکاف عظیمی برداشتە و مردم ترسشان ریختە است. در عرصە خارجی و منطقەای نیز رژیم جمهوری اسلامی با مجموعەای از مشکلات بزرگ و حل ناشدنی روبەروست. حمایت و پشتیبانی بی پروا از تروریسم، جنگ افروزی و دخالت و آشوبگری رژیم در منطقە دیگر برای جهان قابل قبول نخواهد بود.
جنبش حق طلبانە کردستان با ویژگیهای مترقیخواهانە خود کە از ابتدا پیشرو مبارزە برای سرنگونی رژیم توتالیتر و دیکتاتور جمهوری اسلامی بودە است، بی شک در آیندە نیز وظیفە بزرگی را در این عرصە بر عهدە خواهد داشت.
با درکی صحیح از شرایط امروزی و وظایفمان در آستانە این تغییر بزرگ اجتماعی و سیاسی در ایران، بر این عقیدە هستیم کە اتحاد و همبستگی میان تمام آزادیخواهان و اپوزیسونی کورد و ایرانی برای بە سرانجام رسانیدن رسالت تاریخیشان و پشتیبانی از جنبشهای تودەای ضرورتی سرنوشت ساز و انکارناپذیر می باشد.
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران ضمن ارج نهادن بە قیام مردمی ملیتهای ایران در سال ٥٧ برای برقراری جامعەای دمکرات، سکولار و عدالت اجتماعی، از مبارزە مردم برای احقاق حقوق و آزادیهایشان و در نهایت تغییر رژیم سیاسی در ایران حمایت کردە و خود را حامی و پشتیبان هر جنبش دمکراسیخواهانەای می داند در راستای تضعیف و برچیدن رژیم جمهوری اسلامی و همچنین بر ضرورت همکاری و همبستگی تمام مبارزین و آزادیخواهان ایران تاکید می ورزد.
پیروز باد جنبش آزادیخواهانە ملت کرد
سرنگون باد رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران
(متشکل از حزب کوملە کردستان ایران، حزب دمکرات کردستان، حزب دمکرات کردستان ایران، کومەلە زحمتکشان کردستان، سازمان خبات کردستان ایران)
١٩ بهمن ١٣٩٦ خورشیدی
٨ فوریە ٢٠١٨ میلادی
