هشت سال پیش در چنین روزی، برگی دیگر از جنایات رژیم جمهوری اسلامی در خصوص سرکوب و اعدام صدای مردم آزادیخواه رقم خورد کە همچون همیشە جوانان کرد بخش مهمی از این صدای آزادیخواهی بودند.
در ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۸۹، فرزاد کمانگر، معلم و فعال حقوق بشر به همراه چهار زندانی سیاسی دیگر به نام‌های “علی حیدریان” ، ” شیرین علم هولی” ، “فرهاد وکیلی” و “مهدی اسلامیان” پس از طی روند پر نقص قضائی، مخفیانه و بدون اطلاع وکیل و خانواده در محوطه‌ی پارکینگ زندان اوین اعدام شدند. پس از گذشت هشت سال از اعدام این زندانیان هم‌چنان از سرنوشت پیکرهای آنان و محل احتمالی دفنشان اطلاعی به دست نیامده است.
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صدور و اجرای حکم اعدام فرزاد کمانگر و چهار زندانی دیگر در میان موج بی سابقه‌ی اعتراضات داخلی، در حالی کە “فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان” بدون امکان دفاع در یک دادگاه هفت دقیقه‌ای “محارب” شناخته شدە و حکم مرگ برای آنان صادر شد را نقض واضح حقوق بشر دانستە و آنرا محکوم کردند.
شایان ذکر است، شخصیت برجسته فرزاد کمانگر بعنوان یک معلم، فعال صنفی و مدافع حقوق بشر و هم‌زمانی این اعدام با مناسبت هفته معلم در ایران باعث شد کە برای نخستین بار در اولین سالگرد جان باختن وی، این روز از سوی تعدادی از کانون‌های صنفی معلمان تحت عنوان “۱۹ اردیبهشت روز معلم آزاده” نام‌گذاری شود، اقدامی که با حمایت گسترده بسیاری از شخصیت‌ها، احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های مدنی تاکنون همراه بوده است.
