سی سال پيش، در تاريخ بيست و دوم تيرماه 1368 – سيزدهم ژوئيه 1989، عاملين رژيم تروريست و تروريست پرور جمهوری اسلامی ايران، طی نقشه ای از پيش طراحی شده، دکتر عبدالرحمن قاسملو، دبيرکل وقت حزب دمکرات کردستان ايران و کاک عبداله قادری آذر، عضو کميته مرکزی و نماينده اين حزب در خارج از کشور و دکترفاضل رسول، استاد دانشگاه در وين را به قتل رساندند.
اين ترور سازمان يافته توسط رژيم جمهوری اسلامی ايران در شهر وين پايتخت اتريش و در طی ملاقات و مذاکره با چندتن از نمايندگان آن اتفاق افتاد.
پس از اتمام جنگ 8 ساله و سرکشيدن جام زهر توسط خمينی، اين تصور می رفت که در مقابل مردم کردستان و جنبش مقاومت آن، رژيم به خواستهای اين جنبش توجه نمايد. دکتر قاسملو عليرغم شناخت از خصوصيت مذهبی و ديکتاتوری رژيم، ولی از هیچ کوششی برای حل مسالمت آمیزانه مشکلات کردستان فروگذاری نکرد و با نشستن بر سر ميز مذاکره، می خواست اين گزينه بر گزينه های ديگر برتری یابد اما سبعيت و ماهيت ددمنشانه حکومتيان آنچنان بود که در مقابل اين اقدام مسئولانه، با ترور و قتل و نيستی به سان آنچه طی چهل سال عمل نموده اند، پاسخ دادند.
دستگاههای ترور و سرکوب رژیم جمهوری اسلامی، با ترورها و قتلهای زنجیرەایی و حذف فیزیکی چند صد انسان شریف و مبارز و رهبر برجسته سیاسی مخالف رژیم، چيزی جز طولانی کردن عمر حکومت دیکتاتوری خود و ایجاد رعب و وحشت بیشتر در میان مخالفین خود در سر نداشته و ندارند.
خبر ترور و اين فاجعه، همه مرزها را درنورديد. دکتر قاسملو، به عنوان يکی از رهبران کارآمد و سياستمداری برجسته، برای همگان شناخته شده بود. نقش وی در سامان يابی حزبی که دهه ها در آن فعاليت کرد و نزديک به بيست سال رهبری آن را به عهده داشت، انکار ناپذير است. همچنين تلاشها و فعاليتهای وی در شناسائی “مسئله کرد” در جوامع بين المللی و به طور کلی عملکرد و خدمات وی در جريان مبارزات سياسی وی، از طرف همگان مورد تقدير می باشد.
دکتر قاسملو از جمله رهبران جنبش مردمی در کردستان بود که دور انديش و آينده نگربود. به اتحاد و همگرائی اپوزسيون ترقی خواه اعتقاد داشت و شبانه روز برای آن کوشش می نمود. تلاشهای وی در اين راستا بی گمان از ياد نخواهد رفت. وی با بهره گيری از روابط وسيع بين المللی، حاميان ارزنده ای برای جنبش ملی در کردستان بدست آورد. همچنين استقلال رای و اعتقاد بدان در هر سطح و هر زمينه ای از روابط، از ويژگيهای او بود و در شمار آن رهبران سياسی قرار داشت که عليرغم بهره گيری از امکاناتی که در آنطرف مرزها وجود داشت اما هيچگاه استقلال رای خود را فدای آن ننمود. محکوميت قاطع بمباران شهرهای کردستان توسط هواپيماهای جنگی عراق در طول جنگ ايران و عراق، يکی از اين نمونه هاست.
عليرغم اسناد و مدارک موجود و غيرقابل انکار و باوجود تلاشهای مجامع گوناگون سياسی و حقوقی، دولت اتريش تا کنون از پيگيری اين اقدام تروريستی خودداری نموده است. اين تلاشها جا دارد در اشکال و ابعاد وسعيتری دنبال شود و بی گمان به نتيجه خواهد رسيد.
امروزه و در شرايط کنونی ايران و خاورميانه، جای سياستمداری برجسته چون وی خالی است اما رهروان وفادار وی با تکيه بر آموزش و پایه ای که دکتر قاسملو بسط و قوام داد، نشان دادند که عليرغم اين ضربه شديد بر پيکر حزبی که “کاک دکتر” دبير کل آن بود از يک طرف و بر جامعه کردستان و ايران و خاورميانه از طرف ديگر، راه و آرمانهای او همچنان ادامه دارد. تلاشهای همه صفوف حزب دمکرات که ما آرزوی اتحاد و يگانگی آن را داريم، بيانگر پایبندی آنها به اين آرمانهاست. از جمله، نقش آنان در ايجاد “همبستگی برای آزادی و برابری در ايران” که از ده حزب و سازمان و جريان سياسی چپ و دمکرات، معتقد به جمهوری، جدائی دين و دولت، دموکراسی و فدراليسم تشکيل شده است، نشانگر اين امر است.
ما با گراميداشت خاطره دکتر عبدالرحمن قاسملو، کاک عبداله قادری آذر و دکتر فاضل رسول، و همگی قربانيان ترورهای سياسی توسط دستگاههای دولتی جمهوری اسلامی، با همه صفوف حزب دمکرات و نيز تمامی آزاديخواهان تجديد عهد می کنيم که برای تحقق خواستهای مشترک و عادلانه از پای ننشينيم و بدينگونه نقش ارزنده آنها را در راه آزادی و سعادت بشری، ارج بگذاريم.
“همبستگی برای آزادی و برابری در ايران” *
تيرماه 1398 – ژوئيه 2019
*- احزاب و سازمانهای تشکيل دهنده : اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک، جنبش جمهوريخوهان دموکرات و لائيک ايران، حزب تضامن دمکراتيک اهواز، حزب دمکرات کردستان ايران، حزب دمکرات کردستان، حزب کومه له کردستان ايران، حزب مردم بلوچستان، سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران، شورای موقت سوسياليستهای چپ ايران، کومه له زحمتکشان کردستان
