“مسیح در مانوس” عنوانی است کە بە یکی از مهاجران کردستانی اهل ایلام دادە شدە کە ٦ سال از عمر خود را در کمپ‌های جزیرەی مانوس سپری کردە و در طول این مدت با ثبت آثاری ادبی در خصوص کردها و کوردستان، و همچنین اخیرا با ثبت وقایع روزانە در مانوس، توانستە جوایز فاخر و نفیسی را بە خود اختصاص دهد.
بهروز بوچانی، شهروند کردستانی اهل ایلام، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای است کە شرح حال او با عنوان “رفیقی نه مگر کوهستان” در اردوگاه پناهندگان مانوس نوشته و جهانی شد و برنده گران‌ترین جایزه ادبی استرالیا، جایزه‌های “ویکتوریا “برای ادبیات و ویکتوریا برای آثار غیرداستانی ۲۰۱۹ استرالیا شد.
بوچانی دربارهٔ علت پناهجویی‌اش گفته:
ایران را ترک کردم چون یک بی‌خدا هستم و ایران یک کشور دیکتاتوری مذهبی است. چون نمی‌خواستم عمر خودم را در زندان باشم از ایران به استرالیا آمدم اما آن‌ها در هر صورت من را در این جزیره زندانی کردند.
بوچانی قبل از این در سال ۲۰۱۷ با همکاری آرش کمالی سروستانی فیلمی مستند به نام “چوکا، الان ساعت چنده؟” را ساخته بود که به چند جشنواره بین‌المللی نیز راه پیدا کرده بود.
این شهروند کردستانی که از سال ٢٠١٣ در جزیردەی مانوس گرفتار شدە است،
اخیرا با نگارش روزمرەی وضعیت پناهجویان در بازداشتگا‌ه‌های مانوس، توانستە برنده “جایزه ملی زندگی‌نامه” استرالیا را نیز کسب کند.
این نخستین بار نیست که این پناهجوی کنشگر و نویسنده برنده جایزه می‌شود، وهمچنان شخصا از دریافت آن ناتوان است.
بوچانی اکنون شـش سال است که در اردوگاه مانوس به سر می‌برد. نوشته‌ها و گزارش‌های او از وضعیت پناهجویان، بارها در رسانه‌های مختلف در سراسر جهان منتشر شده است.
