سرانجام جمهوری‌اسلامی پس از سالها کشمکش و رویارویی با جامعەی جهانی، روز چهاردهم ژوئیە، توافق‌نامەای را در وین امضا کرد کە این رژیم آنرا پیروزی هستەای می‌خواند.
توافق‌نامەی یادشدە کە قرار است در پنج مرحلەی” نهایی شدن، توافق، اجرا، انتقال و خاتمە” بە مرحلەی اجرا درآید، در واقع رژیم ایران را ناچار می‌سازد کە بە مدت ٢٥ سال بە بازرسی‌های مداوم گردن نهد و تنها بە ٥٠٦٠ سانتریفیوژ نطنز قناعت کند و همچنین باید ٣٠٠٠٠ سانتریفیوژ خود را از ردە خارج نماید و ذخیرەی اورانیوم خود را ازحدود ١٠ تن بە ٣٠٠ کیلوگرم کاهش دهد و غنی‌سازی اورانیوم را در سطح ٦/٣ درصد محدود نماید.
بطور خلاصە حکومت ایران باید کلیەی رشتەهایی کە در سالهای اخیر بافتە بود را پنبە کند و متعهد شود کە از این پس بدنبال چنین برنامەهایی نخواهدبود. آنچە کە در حال حاضر پیروزی هستەای خواندە می‌شود، دست کشیدن از دستاوردهای یک برنامەی هستەای است کە مردم ایران سالها در راه آن متحمل محرومیت، فقر، گرانی، بیکاری و کلیەی پیامدهای تحریم‌های اقتصادی شدند. بدین‌ترتیب کلیەی مصائب و مشکلاتی کە برای مردم ایران فراهم آوردە بودند، در واقع بی‌نتیجە و بیهودە بود. طبق توافق‌نامەی وین، ایران باید تعهد خود را در خصوص از بین بردن کلیەی برنامەهایی کە طی این مدت در پی اجرای آنها بود، عملی سازد و بعدها اگر ثابت شد کە تعهدات خود را بە انجام رساندەاست، آنزمان تحریم‌های اقتصادی بە شیوەی موقتی متوقف می‌گردند و هرگاه عکس این امر بە اثبات برسد، تحریم‌های اقتصادی مجددا بر این کشور تحمیل خواهندشد.
آما آنچە کە در این میان قابل تأمل است، نە هزینەها و مصائب و مخارج بیهودەای کە مردم ایران ناچار از تحمل آنها بودەاند، بلکە شکست سیاست‌های اتمی ایران و چراغ سبزی است کە جمهوری‌اسلامی بە غرب دادە است. تمایل بە گشایش باب مناسبات با غرب و کنارزدن تابو در مناسباتی کە پیشتر هیچکس جرأت پرداختن بە آنرا نداشت، اکنون دیگر در سکوت بە پیش بردەمی‌شود. بعبارتی دیگر، همزمان دو تابو شکستە می‌شود، اما بدلیل آنکە با تأیید و رضایت خاطر رهبری انجام می‌پذیرند، هیچکس قادر بە اعتراض بە آن نیست و همە آنرا پیروزی می‌خوانند.
اکنون نیز کە جمهوری‌اسلامی عملا از شعارهایش فاصلە گرفتە تا بە جامعە جهانی ثابت کند کە قانونمند و متعهد است، فرصت مناسبی است تا بە همە یادآور شویم کە حکام ایران بویژە در دوران انتخابات وعدە و وعیدهای بسیار دیگری را نیز در راستای توجە بە خواستها و انتظارات مردم دادەاند، اما هموارە آنها را بە فراموشی سپردە و عملی نساختەاند.
در مدت نظارت و بازرسی‌ها و ثابت شدن پایبندی جمهوری‌اسلامی بە قوانین، مردم ایران باید با هشیاری بر وعدەهای پیش از انتخابات تأکید ورزیدە و مانع از بفراموشی سپردە شدن آنها گردند.
در هم شکستە شدن سیمای رادیکال ایران در برابر جامعەی جهانی و پایبندی آن بە خواستهای جهان، فرصت مناسبی را برای همکاری بیشتر میان خلقهای ایران فراهم می‌آورد. نتایج این توافق‌نامە هر چە کە باشد، جنبش ملی و حق‌طلبانەی کردستان و مبارزەی حزب دمکرات کردستان ادامە خواهد داشت. ما مبارزەی هفتاد سالەی خود را ادامە خواهیم داد و بر تأمین خواستهای مشروع خلق کرد پافشاری بیشتری خواهیم کرد. با درک این ضرورت کە امروز همیاری و همکاری کلیەی مبارزان در کنار یکدیگر می‌تواند جمهوری‌اسلامی را حتی ناچار از عقب‌نشینی بیشتری نماید، در این رابطە در کلیەی عرصەها و جبهەهای مبارزە، آمادە و مصمم بە تلاشهای جدی خود ادامە خواهیم‌داد.
اگر فساد درون حاکمیت و سیاست و برنامەهای منطقەای نهادهای درون این رژیم اجازە بدهد، آزاد کردن پول‌های بلوکە شدەی ایران می‌تواند تأثیر مثبتی بر وضعیت زندگی مردم برجای بگذارد، کە این امر را بە نوبەی خود مثبت تلقی می‌کنیم. امیدواریم چنین تحولی بە فعالیت‌های مدنی نیز نیرو و توان فزونتری ببخشد و بسترهایی را فراهم آورد کە مردم آگاهانە از آنها استفادە‌ی بهینە بعمل آورند.
حال کە بهانەی حملە و تهدید خارجی کم‌رنگ شدەاست، فرصت مناسبی برای ناچار ساختن ایران بە درپیش گرفتن رفتارهای منطقی و عقلانی فراهم آمدەاست و مجال مناسبی برای نیروهای کرد بشمار می‌رود کە بە شیوەی هماهنگ عمل نمایند. در این رابطە ما بعنوان حزب دمکرات کردستان همچون همیشە کلیەی گزینەهای مبارزە را مد نظر داریم و آمادەی هرگونە هماهنگی و همکاری هستیم.
باید بیاد داشتە باشیم کە این توافق تا آخرین مرحلە اجرای آن، باید مراحل گوناگونی را طی نماید و ما بعنوان نیروهای سیاسی و مردم آزادیخواه ایران باید نە تنها ناظر، بلکە بازیگر نقشهای کلیدی نیز باشیم. بویژە کە همە می‌دانیم تعلیق تحریم‌ها، تحریم‌های مربوط بە حقوق‌بشر را شامل نمی‌شود.
حزب دمکرات کردستان همانگونە کە در پی توافق ابتدایی لوزان نیز اعلام کرد معتقد است توافق ایران و غرب برسر پروندەی اتمی: ” شرایط و فرصت و بسترهای سیاسی گوناگونی را بدنبال خواهدداشت که نیروها و جریان‌های سیاسی آزادیخواه ایران، چه آنهایی که از دیرباز اپوزیسیون جمهوری‌اسلامی هستند و چه آنهایی که در داخل کشور و در چارچوب قوانین و حاکمیت این رژیم برای ایجاد شرایط سیاسی بهتری فعالیت می‌کنند، باید به منظور برپایی یک مبارزه‌ی عمومی، گسترده و پیگیرانه از آنها بهره‌گیرند.”
حزب دمکرات کردستان
دفتر سیاسی
٣٠ تیرماه ١٣٩٤
٢١ ژوئیە ٢٠١٥
