همایش فرصتهای سرمایه گذاری ایران و عراق در مهاباد به بوته‌ی فراموشی سپرده شد و فعالان مدنی مهاباد می‌گویند اساسا این مانوری بیش نبوده است.
در روزهای پایانی سال گذشته خبری در باره برگزاری یک همایش اقتصادی در مهاباد منتشر و ٢٩و ٣٠ ا ردیبهشت سال ٩٤ به عنوان زمان برگزاری آن اعلام شد و همان زمان سایتی اینترنتی هم به عنوان تریبون رسمی برگزارکنندگان همایش شروع به فعالیت نمود، اما در حالیکه زمان به سرعت می گذشت ، خبری از آمادگیهای لازم و تمهیدات معمول برای برگزاری همایشی در این حد و اندازه نبود.
به گزارش سایت محلی ” روانگه” نیمه دوم اردیبهشت حوادث هتل تارا ظاهرا بهانه خوبی در اختیار مجریان همایش قرار داد تا به فکر تعویق زمان برگزاری آن بیفتند. مسوولان استانداری هم آنزمان به تاثیر سلبی رویداد هتل تارا روی همایش اشاره کردند و این سرآغاز نقد تند چند تن از فعالان مدنی مهاباد به این اظهارات و دلخو ریهای متقابل بود در حالیکه اکنون معلوم شده که اگر حادثه هتل تارا هم پیش نمی آمد ، به احتمال قریب به یقین همایشی در کار نبود.
بنا بر این گزارش حدود ١ ماه پس از رویداد هتل تارا و در حالیکه افکار عمومی از تاثیرات سلبی این ماجرا روی بحث سرمایه گذاری مکدر شده بود ، اعلام گردید که همایش فرصتهای سرمایه گذاری به پس از ماه رمضان و مشخصا ١٣ مرداد ماه موکول شده است.در این فاصله جلسه ای تحت عنوان پیش همایش هم با حضور جمعی از معتمدان با فرماندار مهاباد برگزار شد، که البته مشخص شد جلسه ای دوستانه و غیر رسمی بوده است.
روانگه می‌نویسد روزهای ماه جاری در حالی به پایان رسید که نه تنها خبری از اجرای همایش نیست، بلکه سخنگویان و متولیان آن اساسا در باره آن سکوت اختیار کرده و سایت رسمی همایش نیز کاملا از دسترس خارج شده تا شایبه عدم برگزاری آن بیش از پیش تقویت شود.
یک ناظر آگاه نیز در گفتگو با روانگه گفته است که در ماههای منتهی به انتخابات بعضا این موارد به هد ف بهره برداری تبلیغاتی اتفاق می‌افتد. وی برای اثبات مدعایش به موضوع احداث کارخانه قند مروارید در سال ١٣٨١ در مهاباد اشاره کرد که حتی با کلنگ زنی و نصب تابلو هم همراه شد که بعدا مشخص شد که موضوع تنها یک تاکتیک زودهنگام تبلیغاتی بود و استاندار وقت آذربایجان غربی هم بعدا با لحنی نامناسب و زننده از بانیان آن یاد کرد.این کارشناس در ادامه به بحثهای ایجاد شده پیرامون ” پتروشیمی بوکان ” و ارتباط آن با انتخابات پیش رو پرداخت و آن را مصداق بارز هیاهو برای هیچ نامید.
