“ما بازنشستگان در مقابل حقوق پایمال شده، سختی‌های روزافزون معیشت و یغماگری‌های دولت‌ها از صندوق، چاره‌ای نداریم تا زمانی که تمامی مطالباتمان تحقق نیابد به این تجمعات همواره در سراسر کشور ادامه دهیم.”
این تجمع بر اساس فراخوانی که پیشتر از سوی تشکل‌های بازنشستگی صادر شده بود برگزار شد.
بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی امروز یکشنبه ۲۴ بهمن‌ماه در شهرهای مختلف ایران در مقابل اداره کل تأمین اجتماعی تجمع سراسری برگزار کردند. بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی که مدت‌هاست نسبت به حقوق و مستمری‌های ناچیز، مشکلات بیمه تکمیلی و وضعیت بد معیشتی خود معترض هستند، در شهرهای مختلف ایران تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این تجمع براساس فراخوانی که پیشتر از سوی تشکل‌های بازنشستگی صادر شده بود برگزار شد. بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی از جمله اقشار حداقل‌بگیر به شمار می‌روند. آنها سال‌هاست که در انتظار اجرای قانون همسان‌سازی حقوق هستند که بر اساس آن باید حقوق ماهانه‌شان افزایش یابد. یکی از بهانه‌های سازمان تأمین اجتماعی برای اجرا نکردن این قانون، نبود منابع کافی مالی است. این در حالی است که دولت بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی به سازمان تأمین اجتماعی دارد و در صورت پرداخت این بدهی، بخشی از منابع مورد نیاز برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین خواهد شد.
در فراخوانی که پیش از این توسط ۲۹ تشکل صنفی بازنشستگان برای تجمع امروز منتشر شده بود، آمده که “دیگر منتظر چه هستیم، فشار و محرومیت بیشتر از این هم داریم؟ شرم‌آور است در حالی که دوران بازنشستگی بعد از سی سال کار و زحمت، بایستی زمان آرامش، آسایش و فراغت از دغدغه‌های ویرانگر باشد!!! اما دولت و مجلس با طرح‌ها و مصوبه‌های رنگارنگ، برای فربه شدن عده‌ای خاص، طی چهار دهه، سفره‌ی ما بازنشستگان را روز به روز کوچک و کوچکتر کرده؛ گرانی و تورم سرسام‌آور تحمیلی، خیلی از اقلام ضروری را از سفره‌ی ما بیرون کشیده‌ست، دوا و درمان و سایر هزینه‌های ضروری هم که دیگر هیچ!”
بازنشستگان امروز در حالی به خیابان آمدند که در بسیاری از شهرهای ایران دمای هوا با کاهش چشمگیری روبرو بوده و از سوی دیگر همه‌گیری امیکرون در اوج خود قرار دارد. آنها در این تجمع شعارهایی چون “گرسنه و بیکاریم از ستمگر بیزاریم”، “فریاد فریاد از این همه بیداد”، “بازنشسته می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد”، “با این حقوق ناچیز جان‌ها به لب رسیده” سر دادند.
بازنشستگان معترض همچنین متنی را به عنوان “قطعنامه پایانی تجمع سراسری بازنشستگان” منتشر کردند که در ادامه می‌خوانید.
بار دگر همچون همه‌ی یکشنبه‌های اعتراضی، طبق فراخوان ۳۱ تشکل مستقل، ما بازنشستگان در مقابل مجلس، میدان بهارستان و همزمان در دیگر شهرها مقابل سازمان تأمین اجتماعی برای دستیابی به تمام مطالباتی که از سال ۹۹ پیگیر بودیم دست به تجمع اعتراضی سراسری زده‌ایم. ما بازنشستگان در مقابل حقوق پایمال شده، سختی‌های روزافزون معیشت و یغماگری‌های دولت‌ها از صندوق، چاره‌ای نداریم تا زمانی که تمامی مطالباتمان تحقق نیابد به این تجمعات همواره در سراسر کشور ادامه دهیم.
این حق مسلم ماست که پس از سی سال کار و زحمت و پرداخت بموقع حق بیمه مستمر و مالیات، اکنون از آسایش و آرامش و یک زندگی مناسب برخوردار باشیم. در حقیقت این حرف آخر ما بازنشستگان است.
چنین جنبش معیشتی_اجتماعی قدرتمندی که طی سالهای اخیر خیابان‌ها را از آن خود کرده است، توان آن را دارد که مطالبات خود را به دولت و مجلس تحمیل کند، دولت و مجلسی که در راستای خدمت به منافع کلان سرمایه‌داران، موجبات کوچکتر شدن سفره بازنشستگان و تضییع حقوق آنان را رقم می‌زنند.
مطالبات مهم و بر زمین مانده ما بازنشستگان در ۱۰ بند عبارتند از:
۱-کوتاه شدن دست دولت از صندوق‌های بازنشستگی و نظارت، بازرسی و کنترل نمایندگان مستقل بازنشستگان بر صندوق‌ها
۲-پرداخت بدهی‌های به روز شده دولت به صندوق سازمان تأمین اجتماعی
۳-اجرای همسان‌سازی کامل حقوق
۴-تعیین حقوق مطابق با هزینه‌های واقعی زندگی و افزایش آن طبق ماده ۹۶ متناسب با نرخ واقعی تورم
۵-اجرای ماده ۱۱۱ (مستمری از کارافتادگی و بازماندگان نباید از حداقل مزد کارگر کمتر باشد).
۶-توقف طرح دوفوریتی حذف ماده ۵۰ تأمین اجتماعی علیه منافع کارگران و بازنشستگان
۷- اجرای ماده ۵۴ قانون تأمین اجتماعی در مورد ارائه همه خدمات درمانی به شکل رایگان‌و لغو قراردادها با شرکت‌های بیمه‌ای که هدفی به‌جز غارت اموال بازنشستگان ندارند.
۸- پرداخت عیدی کارگری معادل دو ماه حقوق به بازنشستگان
۹- احتساب سابقه ارفاقی مشاغل سخت و زیان آور همچون سابقه استحقاقی در متناسب سازی حقوق سال ۹۹ بازنشستگان و پرداخت معوقه‌ی آن.
۱۰-آزادی بی قید و شرط همه فعالین از جمله کارگر بازنشسته آقای اسماعیل گرامی.
ما بازنشستگان اعلام می‌داریم که کاسه صبرمان از این همه بیداد، بی توجهی و شکاف طبقاتی لبریز شده و قصد باز ایستادن و انفعال در این شرایط جهنمی را نداریم و برای برون رفت از این فلاکت روزافزون تا حصول نتیجه، هم‌صدا و منسجم علیه این تبعیض ویرانگر فریاد خواهیم زد.
