زندان مهاباد واقع در بلوار توحید پشت اداره راهنمائی ورانندگی واقع شده است. این زندان مجموعا دارای ٦بند است.
بند ١- واقع در طبقه همکف مختص به زندانیان مربوط به مواد مخدر است. این بند دارای ٤ اتاق و یک سالن با حمام و دستشوئی و حیاط مجزایی باشد که بیشتر اوقات ١٢٠ تا ١٤٠ نفر در آن زندانی هستنند.
بندهای ٢، ٣، ٤، ٥ و نمازخانە و همچنین فروشگاه در طبقه دوم واقع شده است. بندهای ٢و٣هرکدام دارای ٤ اتاق و یک راهرو می باشند. بند ٤ که بند جوانان است به صورت سالن بزگی است و حدود ٩٠ نفر در آن زندانی می باشند. بند ٥ مخصوص افرادی است که تحت نظر پزشک میباشند و حدود ٣٠ نفر می باشند.
بند نظام و پذیرش نیز در طبقه همکف قرار دارد و دارای ٢ اتاق، حمام و یک حیاط کوچک است.در بندهای ٢، ٣، ٤، ٥ حدودا ٢٥٠ نفر زندانی هستنند.این زندان دارای ٦ حمام انفرادی است که فاقد آب کافی بوده و آب این حمام ها یا سرد سرد یا گرم گرم می باشند و درهنگام حمام کردن باید چند بار به افسر نگهبان مراجعه و با خواهش کردن از او بخواهی شیر آب را باز کند.
از نظر بهداشتی مسئولین زندان کاری انجام نمی دهند. زندانیان برای رعایت بهداشت تعدادی از زندانیان را به عنوان شهردار انتخاب نموده که نظافت زندان را بعهده دارند، ولی باید خود هزینه آنان را پرداخت نمایند.
از نظر پزشکی فردی به نام دکتر خالندی پزشک عمومی است و در بهداری زندان روزانه زندانیان بیمار را معاینه می کند و فقط داروهای معمولی را به آنها می دهد. برای بیماریهای خاص باید به بیرون از زندان رفت کە اگر اجازه داده شود و آنهم با هزینه خود زندانی. این کار هم از سوی شخصی به نام دکتر مشیری صورت می گیرد که آنهم باید چند ماه منتظر ماند تا مجوز قضائی جهت مداوا صادر شود. در اوقاتی تعداد زندانیان زیاد است شبها علاوه بر کف بندها و راهروها از مسجد زندان هم استفاده میشود. برای مثال اتاقی که دارای ١٨ تخت بود، آمارش به بیش از٣٠ نفر می رسید.
در رابطه با غذای زندانیان
به هر زندانی روزانه ٤ عدد نان داده میشود به همراه یک حبه پنیر با مقداری کره. نهار و شام هم فاقد کیفیت بودە و زندانیانی که از نظر مالی وضعیت خوبی دارند، برای خود از فروشگاه خرید کردە ولی بقیه زندانیان مجبورند با غذای زندان بسازند.
گیر دادن و بازرسی های بی مورد در گرما و سرما یکی از کارهای همیشگی زندانبانها بود کە طی آن ساعتها زندانیان را در حیاط زندان نگه می داشتند تا بازرسی تمام می شد.
زندانیان سیاسی در داخل زندان از سوی دیگر زندانیان با احترام خاصی با آنان برخورد میشود. هر چند گاه گاهی کسانی برای اذیت و آزار زندانیان سیاسی از سوی مسئولین زندان تحریک می شوند اما با این حال هم زندانیان سیاسی از احترام خوبی در میان دیگر زندانیان بر خوردار میباشند.
در هنگام جلسه شورای طبقەبندی که از سوی رئیس زندان، قاضی ناظر بر زندان، نمایندەی ناجا، حراست، مدیرداخله و مددکار تشکیل می گردد تا به مرخصی های استعلاجی و غیر استعلاجی یا راە باز و نیمه باز زندانیان سیاسی رسیدگی کنند، قاضی ناظر بر زندان بارها پرونده های قضائی زندانیان سیاسی را به دلایل واهی در دستورکار قرار نمی دهد یا اگر هم مطرح شود بدون هماهنگی با دایره اطلاعات امکان این کار وجود ندارد و اکثر وقتها جواب زندانیان سیاسی برای مرخصی ماهها طول می کشد و یا ابدا جواب مساعد داده نمیشود.
در زندان مهاباد نیز همچون بقیه زندانهای کردستان و ایران متاسفانه مواد مخدر بە وفور یافت میشود و در دسترس زندانیان معتاد قرار می گیرد. زندانیان سیاسی برای جلوگیری از توزیع و مصرف مواد مخدر در داخل زندان تلاش زیادی می کردند. در این رابطه بارها مسئولین زندان به زندانیان سیاسی هشدار می دادند که در این مسله دخالت نکنند.