سالانه حدود یک میلیون مترمکعب چوب با قطع درختان جنگل‌های زاگرس جمع‌آوری می‌شود.
مجید توکلی، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و منابع طبیعی لرستان می‌گوید این چوب‌ها صرف سوخت می‌شود. به‌گفته او جنگل‌های زاگرس منبع تأمین سوخت چوب ۸۰ درصد جمعیت ایران است.
این عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و منابع طبیعی لرستان می‌گوید که «قطع و سرشاخه‌زنی» درختان با هدف تأمین سوخت و تأمین علوفه دام یکی از مهم‌ترین عوامل تخریب جنگل‌های زاگرس است.
توکلی افزود درختان جنگل‌های زاگرس به دلیل قطع سرشاخه‌ها شکل اصلی و طبیعی خود را از دست داده‌اند و معمولاً دارای ارتفاع کم و قطر زیاد هستند.
بلوط مهم‌ترین و فراوان‌ترین گونه درختی موجود در غرب کشور، به‌ویژه در منطقه زاگرس محسوب می‌شود. جنگل‌های بلوط زاگرس از استان ارومیه آغاز و امتداد آن تا ۱۰ استان دیگر از جمله استان‌های کرماشان، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان و فارس ادامه دارد.
جنگل‌های زاگرس با شش میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند. افزون بر قطع درختان این جنگل‌ها «ویروس ذغالی» نیز یک میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار از جنگل‌های بلوط زاگرس را خشک کرده و یا در آستانه خشکیدگی قرار داده است. همچنین «ریزگرد‌ها» در سال‌های اخیر باعث به خطر افتادن حیات جنگل‌های زاگرس شده است.
