زندانیان سیاسی در بند در زندان‌های جمهوری اسلامی همچنان تحت فشار و تضییق قرار دارند. محمد نظری بیش از دو دهە است کە در بند است و در حالیکە از بیماری قلبی و دیسک کمر رنج می‌برد، از انتقال بە زندان ارومیە و یا آزادی مشروط محروم شدە است.
این زندانی سیاسی بیمار در زندان رجایی شهر کرج، که نزدیک به ۲۳ سال عمر خود را در زندان گذرانده، بە دلیل مخالفت اطلاعات سپاە، از انتقال بە زندان دیگر و یا آزادی مشروط محروم است . محمد نظری به دلیل پروسه مبهم و پر ابهام اداری تاکنون بدون مرخصی و رسیدگی پزشکی در زندان بە حال خود رها شده است و حتی مأموران زندان نیز پاسخگوی درخواست‌های وی نیستند. وی در یادداشتی کوتاه به ضمیمه نامه درخواست انتقال به زندان ارومیه، از این ناعدالتی و عدم استقلال قوه قضاییه سخن گفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد نظری در یادداشت کوتاهی نوشتە است گویا بعد از گذشت نزدیک به ۲۳ سال، هنوز عقده ها و کینه های وزارت اطلاعات از من تمام شدنی نیست. این وزارت با ارسال نامه به مراجع قضایی مانع از آزادی و یا انتقال من به زندان شهرستان زادگاهم می شود و این باعت خجالت و شرمساری مسئولین قضایی ایران است. با اینکه طبق قانون خود نوشته، من باید آزاد می شدم، اما به خاطر دل خوشی دیگران، مانع از اجرای عدالت می شوند.
از سوی دیگر گزارش‌ها حاکی از آن است حسین علی محمدی پس از هشت روز مقاومت، با پذیرفتە شدن خواست‌هایش بە اعتصاب غذای خود در زندان تبریز پایان داد. وی در زندان تبریز قبل از اعتصاب غذایش از سوی مأموران زندان مورد ضرب وشتم قرار گرفتە بود.
همچنین رسول رضوی و مرتضی مرادپور دو زندانی سیاسی که در اعتصاب غذا بوده و بدین خاطر چندی پیش از زندان تبریز به ندامتگاه کرج تبعید شدند، تا کنون از اجازه ملاقات و تماس تلفنی محروم هستند.
