قطع تعمدی گاز، بوجود آمدن بیماری های کلیوی و پروستات به دلیل آب آشامیدنی غیر بهداشتی، نبود امکانات پزشکی مناسب، عدم تفکیک جرائم، توهین و ضرب و شتم زندانیان از سوی مأموران زندان، کیفیت پایین و کمبود مواد غذایی مورد نیاز در این زندان در سطح گسترده، از جملە عللی است کە تحمل دوران محکومیت را برای زندانیان دشوار کردە است.
زندان مرکزی سنندج علیرغم تبلیغات رسانه ای دستگاه قضا از استاندارد بسیار پایینی برای نگهداری زندانیان و تضمین برخورداری آنان از حقوق تعریف شده خود برخوردار است.
بە گزارش هرانا منابع نزدیک به زندانیان و خانواده های آنان گفتەاند کە “مشکلات عدیده و اعمال محدودیت های متعدد فراقانونی” زندانیان را درماندە ساختە است.
در این کزارش آمدە است در هر اتاق ۲۰ الی ۲۵ زندانی نگهداری می‌شوند. معمولا نیمی از زندانیان از داشتن تخت برای خواب محرومند و به اصطلاح زندانیان “کف خواب” بوده و در کف اتاق ها و راهرو ها، به صورت چسبیده به هم می خوابند.
قطع عمدی گاز زندان که باعث اجبار زندانیان در استفاده از آب سرد برای حمام و نیز آب شرب نامناسب میشود (این موضوع باعث شده زندانیان در تعداد بالا دچار بیماری های کلیوی و پرستات شوند.)
بستن درب بندها علیرغم فقدان امکانات رفاهی لازم در داخل سالن ها، قطع ارتباط و به نوعی قرنطینه کردن زندانیان.
فقدان وجود دندان پزشک و چشم پزشک در زندان، هم‌چنین ویزیت نکردن بیمارانی که مشکلات آنان “عمومی” تشخیص داده شود مانند مبتلایان به آنفولانزا.
توهین و ضرب و شتم زندانیان توسط افسران نگهبان.
– اعمال تنبیه از طریق نگهداری دراز مدت و خارج از ضابطه زندانیان در سلول انفرادی به ویژه در بند جوانان.
– نگهداری زندانیان غیرمعتاد در بند زندانیان متادونی (زندانیان معتاد)
– عدم تفکیک زندانیان سالم از زندانیانی که از بیماری های مسری-عفونی خطرناک هم‌چون هپاتیت و ایدز رنج می برند.
– کیفیت بسیار پایین غذاهای سرو شده به ویژه در ۶ ماهه دوم سال.
– عدم فروش یا ارائه مواد خوراکی لازم در فروشگاه کوچک زندان.
