بنا بە گزارش منابع خبری مهوش ثابت از رهبران جامعه بهایی در ایران پس از تحمل محکومیت۱۰ سال حبس روز دوشنبه ۲۷ شهریور از زندان آزاد شده‌است.
مهوش ثابت در ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ در مشهد بازداشت شده بود و یکی از هفت عضو گروه اداره کننده جامعه بهایی ایران موسوم به “یاران”بود.
جامعه جهانی بهایی با انتشار اطلاعیه‌ای این خبر را تأیید و در عین حال تأکید کرده است، امروز خانم ثابت در حالی دوران زندان خود را به اتمام می‌رساند که تبعیض مذهبی علیه بهائیان ایران رو به افزایش است.
وی قبل از اینکه”به خاطر بهایی بودن” شغل خود را از دست دهد، معلم و مدیر مدرسه بود و تا پیش از انقلاب اسلامی بهمن ۵۷ با کمیته ملی سوادآموزی ایران همکاری داشت.
دو ماه بعد از بازداشت خانم ثابت، شش عضو دیگر گروه یاران در اردیبهشت۱۳۸۷ بازداشت شدند و بر اساس اطلاعیه روز دوشنبه جامعه جهانی بهایی، تمامی این هفت نفر برای هفته‌ها در سلول انفرادی محبوس، از تماس با دنیای بیرون محروم بودند و رفتارهای سخت و طاقت‌فرسا و فشارهای روانی و جسمانی بسیاری را متحمل شدند.
حسن حداد، معاون وقت امنيت دادسرای تهران، بهمن ماه همان سال با اشاره به صدور کیفرخواست برای بازداشتی‌های بهایی، اتهامات آنها را جاسوسی برای اسرائيل، توهين به مقدسات و تبليغ عليه نظام اعلام کرد.
این در حالی است که بانی دوگال، نماينده ارشد جامعه جهانی بهايی در سازمان ملل، همان سال گفته بود تنها جرم بازداشت‌شدگان اعتقاد به ديانت بهايی است.
بازداشت رهبران جامعه بهایی با واکنش‌های گسترده بین‌المللی روبه‌رو شد و سازمان ملل و سازمان‌های حقوق بشری بارها خواستار آزادی بدون قید و شرط این افراد شدند.
حکومت ايران، مذهبی به عنوان “بهاییت” را به رسميت نمی‌شناسد و به تبع آن، نه تنها از هرگونه فعاليت پيروان اين مذهب جلوگيری می‌کند، بلکه بر اساس گفته‌های بهایيان، آنها از بسياری حقوق اوليه شهروندان ایرانی نيز محروم می‌شوند.
جامعه جهانی بهایی در بیانیه روز دوشنبه خود با اشاره به تشدید برخورد حکومت ایران با بهاییان از زمان روی کار آمدن حسن روحانی، گفته که در سال‌های اخیر، آزار و اذیت و فشار اقتصادی علیه بهاییان افزایشیافته است و افزوده است که از سال ۲۰۱۳ تا به امروز صدها مغازه و محل کسب و کار بهاییان مهر و موم شده است و خانواده‌های بسیاری درآمد خود را از دست داده‌اند.
نماینده ارشد جامعه جهانی در سازمان ملل در این زمینه گفته است: محاکمه و نحوه برخورد با هفت عضو پیشینیاران نشان دهندۀ نوع رفتار با کل جامعه بهائی ایران است. طی حدود ۴۰ سال، بیش از ۲۲۰ بهائی به قتل رسیده‌اند، صدها نفر زندانی شده‌اند و کل جامعه به کلی از احراز شغل‌های دولتی و تحصیلات دانشگاهی محروم بوده است.
بنا بر گزارش سازمان عفو بین‌الملل، بیش از ۳۰۰ هزار بهایی در ایران زندگی می‌کنند.
