ایران تحت استیلای جمهوری اسلامی از معدود کشورهایی در جهان است کە برای خروج شهروندانش از کشور عوارض می‌گیرد. این در حالی است کە حتی در اساس قانون اساسی این رژیم، بر حق آزادی مسافرت و سفر تأکید شدەاست.
در بودجەی پیشنهادی سال ١٣٩٧حسن روحانی بە مجلس بە درآمدزایی از طریق ازدیاد عوارض خروج از کشور اشارە شدەاست. هرچند بر طبق اصل ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی حق مسافرت و آزادی سفر از اعمال عادی و حقوق مسلم فردی و اجتماعی هر شخص است، با این وصف این رژیم مبلغ کلانی از عوارض خروج شهروندان از کشور کسب می‌نماید. از بیش از سی سال پیش تا کنون جمهوری اسلامی از شهروندان ایرانی برای خروج از کشور عوارض می‌گیرد. اکنون به دنبال ارائه لایجه بودجە سال آیندە بە مجلس عوارض خروج از کشور به ۲۲۰ هزار تومان افزایش یافتەاست. همچنین در سفر دوم عوارض ۵۰ درصد و از سفر سوم به بعد صد درصد افزایش پیدا می‌کند. افزایش عوارض خروج از کشور، واکنش اعتراضی شهروندان ایرانی را در پی داشتەاست.
قانون دریافت عوارض خروج از کشور ایران در سال ۱۳۶۴ در مجلس و شورای نگهبان رژیم بەتصویب رسید. بر اساس این قانون، دولت از هر مسافری که با گذرنامه ایرانی سفر کند، عوارض بگیرد. بر اساس این قانون کودکان زیر هفت سال و شاغلان برخی مشاغل یا موارد خاص از پرداخت عوارض خروج از کشور مستثنی هستند و زائران هم ۵۰ درصد تخفیف دارند.
در سال ۱۳۶۴، عوارض خروج برای بار اول در هر سال پنج هزار تومان و برای بار دوم به بعد ده هزار تومان تعیین شد. این افزایش در حالی صورت گرفته که سه ماه قبل با تصمیم بانک مرکزی، پرداخت ارز دولتی به مسافران هم متوقف شده است و کسانی که به خارج از ایران سفر می‌کنند باید تمام ارز مورد نیاز خود را برای سفر از بازار آزاد بخرند.
