جمعیت فعّال این کشور سریعاً در حال پیر شدن است.
بر اساس این سرشماری جمعیت فعال زیر ۳۰ سال ایران تا سال آینده ۳ میلیون نفر و تا سال ۱۴۰۰ حدود ۶ میلیون نفر کاهش خواهد یافت، به این ترتیب، ایران علاوه بر پیری جمعیت با پدیدۀ بحران بیکاری جمعیت بیش از پیش مسن نیز روبرو خواهد شد.
بر اساس آخرین سرشماری کشور، جمعیت فعّال یا در سن کار ایران حدود ۲۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر است و جمعیت فعّال ایران در فاصلۀ سال های ۱۳۹۰-۱۳۶۵ بیش از ۱۰ میلیون نفر افزایش یافت، هر چند این تعداد امکان اشتغال حقیقی در بازار کار ایران را نیافت. از این تعداد بیش از ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر را فارغ التحصیلان دانشگاه ها تشکیل داده‌اند که در فقدان کار به “خانه نشینی روی آورده اند.”
هر چند آمار رسمی شمار بیکاران کشور را ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر اعلام می کند، اما، وزارت کار ایران در آخرین گزارش خود اعلام کرد که دست کم ۵ میلیون خانوار ایران فاقد شغل هستند و به این ترتیب دست کم ۱۵ میلیون نفر در ایران بدون هیچ درآمدی روزگار را سپری می کنند.
گزارش وزارت کار ایران نیز می‌گوید جمعیت افراد بین ۳۰ تا ۶۴ سال کشور که در سال ۱۳۹۰ حدود ۲۹ میلیون و ۵۵۰ هزار نفر بود، در سال ۱۳۹۵ به ۳۵ میلیون و ۸۳۲ هزار افزایش خواهد یافت.
بر خلاف غالب کشورها، ایران بیش از پیش وارد وضعیتی می شود که در آن جمعیت فعال مسن یا حتا در سن بازنشستگی ناچار است بار مالی جمعیت جوان ولی بیکار کشور را بعضاً به دوش بکشد. اما، آنچه آثار اجتماعی این وضعیت را تشدید می کند ورشکستگی غالب صندوق های بازنشستگی است که به زحمت توان پرداخت مستمری بازنشستگان را دارند.
