دە روز از اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در زندان قرچک ورامین می‌گذرد و گزارش‌ها از ضرب و شتم آنان در زندان از سوی مأموران حکایت دارد.
مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، با نگارش نامه ای نسبت به اعتصاب آتنا دائمی و گلرخ ایرایی واکنش نشان داده است. این زندانی دربند در نامه خود گفته است “من از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می کنم و از همه ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنویید که چشمان امیدوار مادران به سوی شماهاست”. قانون و اخلاق و وجدان و این قبیل واژه ها کمترین اعرابی در این حاکمیت ندارد. به بردگی در امدن انسانیت و سلب کردن کرامت انسانی ماهیت این حکومت است.
۴ بهمن‌ماه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی دو فعال مدنی محبوس در بند زنان اوین همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند. این دو کنشگر مدنی در اعتراض به این تبعید غیر قانونی از ۱۴ بهمن‌ماه در اعتصاب بسر می‌برند. از سوی دیگر شبکەهای اجتماعی گزارش دادەاند کە صبح روز سەشنبە مادر و خواهر آتنا دائمی، معصومە نعمتی و هانیە دائمی در مقابل زندان اوین بازداشت شدند.
آتنا دائمی ۲۹ ساله، بیست‌ونهم مهرماه سال ۹۳ بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. وی در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجویی‌ها به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی به دلیل فعالیت‌های مدنی مسالمت‌آمیز، به اتهام “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم” به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
