ایران در سال ٢٠١١ با توان نظامی خود وارد سوریە شد و تا کنون بیش از ٥٠ گروە و بیش از ٦٠ هزار شبەنظامی در سوریە از طریق ایران حمایت میشوند و یا بە طور مستقیم تحت فرمان نیروهای نظامی و مشاوران سپاەپاسداران هستند.
نیروهای وابستە و یا تحت فرمان سپاەپاسدارن رژیم جمهوری اسلامی، در سوریە، را میتوان از لحاظ گستردگی در پهنەی جغرافیایی بدین شکل تشریح نمود.
منطقەی اطراف فرودگاە بین‌المللی دمشق و شهر ” سیدە زینب” قلب تپندەی شبەنظامیان وابستە بە ایران است.
شهر القصیر در حومەی غربی استان حمص، پایگاه نیروهای افغانی و پاکستانی خلاصە شدە در گردانهای امام علی و تحت کنترل حشدالشعبی است کە بیش از هزار شبەنظامی در آن عضو و در بادیە سوریە مشغول فعالیت هستند.
گردانهای نجبا و سیدالشهدا و البلال هر کدام با ١٥٠٠ تن، در بادیەی سوریە فعال اند.
در شهرهای” نبل” و” زهرا” در حاشیەی استان حلب، “تیپ ابوالفضل “با بیش از ٧٠٠٠ نیرو قرار دارد. همچنین تیپ امام حسین با بیش از ٨٠٠٠ نیرو نیز در این ناحیە فعال و وابستە بە حزب‌اللە لبنان است.
نیروهای افغانی و پاکستانی و غیر عرب تحت عنوان گردانهای فاطمیون و زینبیون وابستە بە ایران در شهرهای درعا، تدمر و حلب میجنگند.
شایان ذکر است کە اسرائیل هموارە مواضع مربوط بە این نیروها را مورد حملە قرار دادە است و در تازەترین اقدامش پایگاه نیروی هوایی قدس سپاه پاسداران در فرودگاه سکریا در الضبعە‌ی استان حمص سوریە و هم مرز با لبنان کە سومین فرودگاه نظامی بزرگ سوریە است را هدف حملات موشکی قرار داد.
سپاه پاسداران دربارە این حملات موشکی هیچ خبری منتشر نکردە است.
