کانون نویسندگان ایران به مناسبت ۱۳ آذر روز مبارزه با سانسور بیانیه‌ای صادر کرده و گفته است که با وجود تشدید سرکوب حکومتی، صدای مخالفت با سانسور، بویژه در دو سه سال اخیر، آشکارتر و بلندتر شده و این صدا حتی از لایه‌های محافظه‌کارتر نویسندگان و هنرمندان نیز شنیده می‌شود.
در این بیانیه که همزمان با بیستمین سالگرد قتلهای زنجیرهای پاییز ۷۷ ازجمله قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران منتشر شده آمده است: “یکی از پیامدهای مخرب این همه تهدید و ممنوعیت و نظارت و بازبینی و صدور مجوز، درونی شدن سانسور، خودسانسوری است. سانسور از هر نوع، رسمی و غیر رسمی، بر روان، ذهن، زبان، روابط فرهنگی و اجتماعی انسان تاثیراتی منفی و مخرب می‌گذارد.”
کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ رسما با هدف تشکل یابی صنفی نویسندگان و مبارزه با سانسور اعلام موجودیت کرد و اعضای آن از ابتدای تشکیل و بویژه طی دهه های ۶۰ و ۷۰ با درجات مختلف سرکوب، از سانسور و تعقیب قضایی گرفته تا قتل روبرو بوده‌اند.
