جمهوری اسلامی ایران رژیم سیاسی مولود انقلاب مردم ایران علیە رژیم شاهنشاهی است کە در اواخر سال 1357 بە قدرت رسید. رژیم مزبور از همان ابتدای برسر کار آمدن، ایدئولوژی گسترش اسلام سیاسی-شیعی را بە گفتمان سیاسی و عملیاتی در سیاست خارجەی خود تبدیل کرد. بەهمین دلیل و در همین راستا جمهوری اسلامی در اکثر کشورهای منطقە اقدام بە تشکیل گروه‌های میلیشیایی وابستە بەخود، و یا حمایت از گروه‌هایی کرد کە در حلقەی سیاست این رژیم قرار داشتند. رژیم جمهوری اسلامی ایران طی چهار دهەی گذشتە بە لحاظ مالی، نیروی انسانی و لجستیکی از بسیاری از رخدادهای تروریستی حمایت کردە است. در سطح کلان و منطقەای و بەدلیل اقدامات تروریستی از سوی دستگاه قضائی کشورهایی نظیر آلمان، انگلستان، آمریکا و همچنین آرژانتین، علیە رژیم جمهوری اسلامی حکم صادر گردیدە است، و این احکام بەدلیل تصمیم‌گیری، عملی کردن، شرکت و حمایت از اعمال تروریستی، علیە این رژیم صادر شدە است.
رژیم جمهوری اسلامی ایران ترور را همچون یک سلاح ضروری و مهم در جهت حذف و از میان برداشتن مخالفان خود دانستە است. این رژیم بەمنظور ضربە وارد کردن بر مخالفان خود بەویژە نیروهای مترقی و حق‌طلب، از ترور در انواع و شیوەهای گوناگون استفادە کردە است.اقدام و برنامەریزی در جهت حذف فیزیکی اعضاء احزاب و گروه‌های مخالف و دگراندیش، کە تحت نام تروریسم دولتی جمهوری اسلامی بر همگان آشکار است، مرزهای جغرافیایی را پشت‌سر گذاشتە است.
بخشی از کارنامەی تروریستی این رژیم عبارت است از:
ترور دهها شخصیت سیاسی مخالف رژیم اسلامی ایران
بەعنوان مثال: شهریار شفیق، فرزند اشرف پهلوی در پاریس در سال ١٣٥٨؛ د. عبدالرحمان قاسملو، دبیرکل حزب دمکرات کردستان در شهر وین در سال ١٣٦٨؛ شاهپور بختیار، آخرین نخست وزیر رژیم پهلوی در پاریس در سال ١٣٧٠؛ فریدون فرخزاد، شاعر، نویسندە و هنرمند در شهر “بن” آلمان در سال ١٣٧١؛ د. صادق شرفکندی، دبیر کل حزب دمکرات کردستان در برلین در سال ١٣٧١ و …
در حکم تاریخی دادگاه برلین موسوم بە میکونوس، در بهار سال ١٣٧٦، بە وضوح از وجود یک کمیتەی ویژە متشکل از رهبر جمهوری اسلامی، رئیس جمهور، وزیر امور خارجە، وزیر اطلاعات و فرماندەی سپاه قدس (شاخەی برون‌مرزی سپاه پاسدارن)، پردە برداشتە شد و همچنین احکام علیە آنان صادر گردید.
سایر عملیات‌های تروریستی رژیم در دیگر کشورها
برای مثال: انفجار آمیا در کشور آرژانتین در تابستان سال ١٣٧٣؛ رشتە انفجارهای سال ١٣٩١ در بانکوک پایتخت تایلند؛ طرح ترور “عادل الجبیر”، وزیر امور خارجەی عربستان سعودی در واشنگتن کە آشکار شد؛ انفجار “دهلی” در هندوستان در سال ١٣٩١؛ عملیات تروریستی در کشور “کنیا” در سال ١٣٩١؛ عملیات تروریستی در بحرین در تابستان ١٣٨٤؛ عملیات تروریستی در مقابل مقر دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان در شب یلدای 1395؛ حملەی موشکی بە قرارگاه دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان در نزدیکی سهر کوی سنجاق در اقلیم کردستان عراق، در شهریورماه سال ١٣٩٧؛ ترور بیش از ٦٠٠ سرباز آمریکایی در عراق و همکاری با القاعدە و غیرە.
سلاح ترور علیە جنبش سیاسی ملت کرد
تروریسم دولتی جمهوری اسلامی ایران طی مدت چهار دهە حاکمیت خود، در میان نیروهای اپوزیسیون، اقدامات تروریستی خود را بیشتر متوجە جنبش حق‌طلبانەی ملت کرد و حزب دمکرات کردستان کردە است. کارنامەی تروریسم دولتی جمهوری اسلامی ایران علیە حزب دمکرات کردستان، از ترور سرگرد حبیب‌اللە عباسی، عضو کمیتەی مرکزی و مسئول شورای نظامی حزب در تابستان ١٣٥٩، تا حملەی موشکی بە جلسەی اعضاء رهبری حزب در شهریورماه ١٣٩٧، نام صدها رهبر بلندپایە، کادر، پیشمرگ و مبارز این حزب آمدە است کە، برجستەترین آنان ترور دو دبیرکل حزب، شهدا دکتر قاسملو و دکتر شرفکندی می‌باشد.
هدف اصلی و اساسی رژیم از این ترورها، تضعیف جنبش حق‌طلبانە و ملی مردم کردستان بودە و هست، و بدین منظور نیز حزب دمکرات کردستان بەعنوان حزب اصلی و تأثیرگذار در این جنبش، مورد هدف واقع شدە و تاکنون نیز این حزب هدف اصلی تروریسم دولتی جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی در مدت چهار دهەی گذشتە بیش از ٤١٦ تن از اعضاء و مبارزان اپوزیسیون کردی را مورد حملەی تروریستی قرار دادە است کە، حزب دمکرات کردستان با ٣١٤ قربانی در اولویت تروریسم دولتی جمهوری اسلامی بودە است. جدای از بە شهادت رساندن این ٤١٦ تن، حداقل دهها تن نیز زخمی شدەاند و توانستەاند جان خود را نجات دهند.
اعدام و کشتار سیاسی در کردستان
آمار و ارقامی کە در بخش قبلی نشان دادە شد، صرفأ شامل قتل‌های سیاسی‌ای می‌شود کە مراکز امنیتی و دستگاه جاسوسی و تیم‌های تروریستی رژیم با طرح و پلان از پیش تعیین شدە، مرتکب آن شدەاند، بەهمین خاطر باید اعدام‌های سیاسی را نیز در قالب ترور جای داد.
جمهوری اسلامی ایران در چهل سال گذشتە دست‌کم ١٨٧٠ زندان سیاسی کرد را اعدام کردە است، کە ٤٦٠ تن از آنان از اعضاء حزب دمکرات کردستان، و ٣٥٠ تن از آنان عضو کوملە بودەاند؛ صدها تن از این اعدامی‌ها از فعالان مدنی بودەاند و اعتراف بە عضویت در هیچ حزب و سازمان سیاسی نکردەاند، و همچنین برخی دیگر از ایشان وابستە بە سایر سازمان‌های کردستانی و از فعالان سیاسی کرد عضو احزاب سراسری همچون مجاهدین خلق و چریک فدایی و … بودەاند.
ماشین بی ترمز ترور جمهوری اسلامی
اکنون سئوال این است درحالی کە، طی مدت همین یک سال گذشتە جمهوری اسلامی در هفت کشور اروپایی (دانمارک، هلند، آلمان، نروژ، اتریش، فرانسە و بلژیک) بەسبب مشارکت و دست‌داشتن در چندین اقدام موفق و ناموفق تروریستی نامش بر سر زبان‌ها افتادە است؛ آنهم درحالی کە رژیم بەمنظور ماندن در برجام خود را بە آب و آتش می‌زند؛ و همچنین درحالی کە آمریکا رسمأ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در لیست سیاه سازمان‌های تروریستی قرار دادە است؛ چرا ماشین ترور جمهوری اسلامی متوقف نمی‌شود؟ و چرا بخش اعظم درآمد و منابع مالی کشور ایران از سوی حاکمیت، برای اعمال تروریستی و در جهت حمایت و تسلیح نیروهایشان در منطقە، صرف می‌شود؟
پاسخ این است: ترور در کنار اعدام در ایدئولوژی جمهوری اسلامی بەمنظور ضربەزدن بە مخالف و ازبین بردن صدای آنان، یک عمل مقدس است و مشروعیت آن برگرفتە از متون دینی است. بەهمین دلیل است کە در هیچ بازەی زمانی و نیز تحت هیچگونە شرایطی آن را کنار نمی‌گذارند؛ و تنها فشار و مقابلەی مصرانە و ارادەی جمعی جامعەی بین‌الملل و بخش ضدترورر آن قادر است کە این ماشین وحشت رژیم را متوقف سازد.
