به دنبال فراخوان چند تشکل مستقل کارگری روز ۱۱ اردیبهشت (اول ماه مه) صدها کارگر و فعال کارگری مقابل مجلس شورای اسلامی رژیم جمهوری اسلامی تجمع کردند. گروهی از معلمان و دانشجویان نیز به این تجمع پیوستند و علیە سیاست‌های رژیم شعار دادند و خواستار اتحاد میان اقشار جامعە شدند.
در گزارش کانون نویسندگان ایران ضمن اشارە بە شعارهایی چون، “این‌همه اختلاسگر، زندانه سهم کارگر”، “نان، کار، آزادی، حق مسلم ماست”
و “کارگر، معلم، دانشجو، اتحاد اتحاد” آمدە است:
هنوز ساعتی از این گردهمایی اعتراضی نگذشته بود که ماموران انتظامی و امنیتی به جمعیت یورش بردند و به ضرب و جرح و بازداشت معترضان پرداختند. به گفته‌ی شاهدان که در فضای مجازی منعکس شده است، حمله‌ی ماموران بسیار خشن و بی‌رحمانه بود. آنها حتی زنان و مردان مسن را نیز به شدت کتک می‌زدند. در این یورش ده‌ها تن از تجمع‌کنندگان از جمله “رضا شهابی ، کیوان صمیمی، حسن سعیدی، وحید فریدونی، محمدعلی اصلاغی، سیدرسول طالب مقدم” و دەها تن دیگر بازداشت شدند و تا این ساعت خبری از آزادی آنها نیست.
کانون نویسندگان در ادامەی گزارش خود نوشت: اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) روز جهانی کارگر است. در بسیاری از کشورها کارگران به خیابان می‌آیند و خواست‌های خود را فریاد می‌زنند. میزان و کیفیت برگزاری مراسم این روز در هر جامعه‌ای به درجه‌ی برخورداری آن جامعه از آزادی بیان بستگی دارد. جایی که این مراسم ممنوع یا سرکوب می‌شود آزادی بیان وجود ندارد. نمونه‌ای از آن را روز گذشته در تجمع کارگران و فعالان کارگری در مقابل مجلس شورای اسلامی مشاهده کردیم. کارگرانی که روزگارشان در فاصله‌ای بسیار از خط فقر می‌گذرد، مقابل یک نهاد حکومتی تجمع کردند تا به مدنی‌ترین شکل اعتراض و خواست‌های خود را بیان کنند؛ اما پاسخ آنها با باتوم و مشت و لگد و دستبند و بازداشت داده شد: هدیه‌ی دولت به کارگران در روز کارگر!
