٣٩ سال از آغاز جنگ ایران و عراق میگذرد، جنگی کە با سماجت رهبران جمهوری اسلامی هشت سال ادامە یافت و بجز کشتار جوانان و ویرانی هیچ پیامدی در پی نداشت.
امروز یکشنبە ٣١ شهریورماە، سالگرد جنگ هشت سالەی ایران و عراق است. جنگی کە طی آن بیش از یک میلیون تن از نظامیان و مردم بیگناە دو طرف را بە کام مرگ فرستاد و صدها میلیارد دلار خسارت بەبار آورد. تردیدی نیست یکی از عوامل اصلی آغاز این جنگ ویرانگر، سیاستهای مداخلەجویانەی رژیم جمهوری اسلامی در منطقە بود کە نمود بارز آن را میتوان در شعار “صدور انقلاب” بازیافت. این جنگ خانمانبرانداز در مقطع بازپسگیری خرمشهر میتوانست پایان یابد و فجایع خونین پس از آن روی ندهد، ولی سردمداران رژیم کە دوام و قوام رژیم خود را مدیون این جنگ میدانستند بر نایرەی جنگ همچنان دمیدند و فرزندان خلقهای ایران را بە کام مرگ فرستادند. بگونەای کە خمینی بنیانگزار این رژیم فاسد و فاشیستی، جنگ را موهبتی الهی برای نظام جمهوری اسلامی دانست. با این وصف پس از هشت سال جنگ فرسایشی، عاقبت رژیم جمهوری اسلامی بە قطعنامە ٥٩٨ شورای امنیت سازمان ملل متحد گردن نهاد و این جنگ با سرکشیدن جام زهر از سوی خمینی جنایتکار بەپایان رسید.
جمهوری اسلامی هرچند ناچار بە پایان جنگ با عراق شد، اما همچنانکە شاهد بودیم سرکوب خلقهای ایران در داخل و جنگ تحمیلی بە خلق کرد در داخل ایران همچنان ادامە یافت و در خارج از کشور نیز سیاست مداخلەجویانە، آشوبگرانە و بیثباتکنندەی جمهوری اسلامی کە توأم با تلاش جهت دستیابی بە تسلیحات کشتار جمعی بود همچنان ادامە یافت و این رژیم روز بروز بیشتر در انزاوی جهانی قرار گرفت.
اینک نیز با تداوم مداخلە در کشورهای منطقە کە نمونەی بارز آن در کشورهای لبنان، سوریە، عراق، یمن و دست آخر حملە بە تأسیسات نفتی عربستان است، بیش از هر زمانی تودەهای مردم ایران را در خطر آغاز یک جنگ منطقەای قرار دادەاست. مردمی کە از فقر و تنگدستی و سرکوب و ارعاب جانبەلب شدەاند.