زندانیان سیاسی در دخمەهای قرون‌وسطایی جمهوری اسلامی از حداقل امکانات متعارف برای یک زندانی برخوردار نیستند. در این میان زنان سیاسی دربند بیش از مردان مورد اجحاف، سرکوب و فشار شکنجەگران رژیم قرار دارند . در این رابطە ١٧ تن از زنان سیاسی دربند با انتشار بیانیەای جمهوری اسلامی را حاکمیتی زن‌ستیز توصیف کردەاند.
زنان زندانی سیاسی در زندان اوین در اعتراض به رویکرد جمهوری اسلامی در بازداشت مادران معترض به وضعیت فرزندانشان، بیانیه‌ای صادر کرده‌اند. امضا کنندگان این بیانیه کە در بین آنان نرگس محمدی، آتنا دائمی و نازنین زاغری دیدە می‌شوند، حکومت جمهوری اسلامی را “حاکمیتی زن‌ستیز” توصیف کرده‌اند که به جدال با زنان و مادرانی می‌رود که برای آزادی و عدالت برخواسته‌اند.
در ابتدای این بیانیە آمدەاست: دیر زمانیست که استبداد و استثمار توامان، جز چتر خفقان و گرسنگی و فقدان بر سر مردم این سرزمین نگسترده است. در تمام این سال ها، کشاکش قدرت مسلط با آزادیخواهی و عدالت طلبی در جریان بوده است. در یک سو حاکمیت با تمام ابزارهای سرکوب و در سوی دیگر جان های آزاده ی مردان و زنان با تمام آنچه داشته اند از قلمشان تا جانشان. این کشاکش و نبرد به صریح ترین شکل در مواجهه حاکمیت با مادران و مادرانگی طی سالها نمایان شده است.
در بخشی از این بیانیه با اشارە بە ماهیت جمهوری اسلامی در سرکوب زنان، بویژە زنانی کە برخلاف امیال این رژیم گام برمی‌دارند آمدەاست: “در تمام این سال ها جدال حاکمیتی زن ستیز با زنان و مادرانی که برای آزادی و عدالت برخواسته اند، ادامه داشته است. تداوم این جدال البته خود نشانی از آگاهی افزون و گسترش مبارزه و اعتراضات زنان است. نمونه ها بسیارند. تنها در چند ماه گذشته فرنگیس مظلوم به رغم بیماری به جرم دفاع از پسرش، سهیل عربی، بازداشت شد. مادر علیرضا شیرمحمدی به دلیل نداشتن ۸۰ میلیون تومان وثیقه، فرزند خود را در زندان از دست داد. راحله اصل احمدی به جرم خواست آزادی فرزندش، صبا کرد افشاری، بازداشت شد، و موارد متعدد دیگر”.
ما امضا کنندگان این بیانیه که برخی مان خود سالیان دراز رنج هجران فرزندانمان را تجربه کرده ایم، بار دیگر اعتراض خود را به ستم بر زنان، رفتارهای غیر انسانی و بی عدالتی اعلام می کنیم.
