سیزدهمین روز از ماه آبان در تاریخ چهار دهەی ایران یادآور چندین واقعەی مهم است، روزی کە پنج بار در تاریخ ایران رویدادهای مهمی بر خود دیدە است.
در ورق زدن صفحات تاریخ از آبان سال ١٣٤٣ تا ١٣ آبان ١٣٩٨، وقایعی رقم خوردە کە هر کدام بە نوبەی خود از اهمیت بالایی برخوردار هستند اما این اهمیت نە آنگونە کە منابع حکومتی عنوان کردەاند بلکە بە شکلی معکوس گویای فاجعەهایی است کە در این تاریخ تکرار شدە و گریبان مردم ایران و دست آخر هم گریبان رژیم جمهوری اسلامی را گرفتە است.
“کاپیتولاسیون” یا “حق قضاوت کنسولی” حقی است که به اتباع بیگانه داده می‌شود و آنها را از شمول قوانین کشور مصون ومستثنی می‌کند؛ درواقع در صورت ارتکاب جرم در خاک کشوری دیگر، دولت میزبان حق محاکمه آن مجرم را ندارد.
مخالفت‌های خمینی با اصلاحات شکل گرفتە در جامعە از جملە حضور زنان در جامعە و اعطای حق رای بە آنان، اصلاحات اراضی و دیگر اصلاحات مدرنی کە رژیم پهلوی تلاش در اجرای آن داشت در این زمان بە اوج خود رسیدە بود.
بر خلاف آنچە منابع حکومتی اعلام داشتەاند بازداشت و تبعید خمینی بە دلیل دخالت‌های وی در تمامی این امور بود در نهایت با مخالفت وی با حق کاپیتولاسیون بە اوج خود رسید و منجر شد تا وی در ١٣ آبان ١٣٤٣ شبانە بازداشت و بە ترکیە تبعید شود.
علاوە بر این در ١٣ آبان ٥٧ نیز رویدادی در تاریخ ایران شکل گرفت کە در تقویم حکومتی ایران روز دانش‌آموز نام گرفتە است کە با تحریک عناصر بە ظاهر انقلابی جمهوری اسلامی، جمعی از دانش‌آموزان قربانی و کشتە شدند.
اما سومین و مهمترین رویدادی کە درست یک سال بعد اتفاق افتاد، در ادبیات رژیم جمهوری اسلامی بە ” تسخیر لانەی جاسوسی” شهرت گرفتە، “اشغال سفارت آمریکا در تهران” بدست عناصر حکومتی موسوم بە” دانشجویان پیرو خط امام”بود.
این اتفاق شوکی بر پیکر جامعەی جهانی و آمریکا وارد کرد. آمریکا کە بە دلیل اختلاف بر سر بهای نفت و عمق نفوذ آمریکا در منطقە با رژیم پهلوی، چراغ سبزی بە تغییر حکومت در ایران دادەبود و خمینی را همچون یک بستەی پستی از فرانسە بە ایران آورد، حال با بەگروگان گرفتە شدن اتباعش در سفارت رسمی این کشور مواجە شدە بود. خمینی این اتفاق را انقلابی دیگر خواند و از آن حمایت کرد.
پس از گذشت چهل سال از این اتفاق مردم ایران همچنان هزینەی اقدامات نسنجیدەی عدەای بە ظاهر انقلابی را می‌پردازند کە بعدها فرزندان آنها در کشوری کە سفارتش را لانەی جاسوسی خواندە و اشغال کردەبودند بە تحصیل و کار پرداختە و ایران و انقلاب را فراموش کردند.
اکثر دانشجویان مؤثر در اشغال سفارت آمریکا به گروه جریان مشهور به چپ اسلامی و بعداً اصلاح‌طلبان پیوستند و در دولت محمد خاتمی و نهادهای دیگر پست‌هایی داشتند.
حبیب‌الله بی‌طرف، وزیر نیرو، معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست، ابراهیم اصغرزاده، نماینده سابق مجلس و عضو شورای اول شهر تهران و رحمان دادمان، وزیر راه و ترابری دولت خاتمی که در اثر سقوط هواپیما کشته شد، از این دست هستند.
این اتفاق پایان کار روز ١٣ آبان نیست، در ١٣ آبان سال گذشتە آمریکا تحریم‌های سنگینی بر اقتصاد تک محصولی ایران اعمال کرد، اقدامی کە اقتصاد ایران را بە مرز فروپاشی کشاندە و اعتراضات و نارضایتی‌های فراوانی را بەبار آوردە است.
١٣ آبان سال ٩٨ نیز تاریخ ساز شد، اما این بار نە در ایران، بلکە در عراق.
در شامگاە چنین روزی معترضان عراقی کە عوامل جمهوری اسلامی را مسبب کشتار شهروندان می‌دانند، بە کونسولگری رژیم حملە کردە، و آن را تسخیر و بە آتش کشیدند و بر بلندای کنسولگری رژیم در کربلا پرچم عراق را بە اهتزاز درآوردند.
همزمان دونالد ترامپ نیز در توئیتر خود اخبار تسخیر کنسولگری رژیم در عراق را پوشش داد تا نشان دهد اقدامات خصمانەی رژیم در نهایت گریبان آنان را گرفتە است.
