مجمع عمومی سازمان ملل چهارشنبه ۲۷ آذرماه قطعنامه محکومیت وضعیت حقوق بشر در ایران را تصویب کرد. این قطعنامه پیشتر آبان ماه سال جاری در کمیته سوم سازمان ملل به تصویب رسیده بود.
این قطعنامه در مجمع عمومی سازمان با ۸۱ رای موافق در برابر ۳۰ رای مخالف تصویب شد. همچنین ۷۰ کشور نیز به آن رای ممتنع دادند.
گزارش‌ها حاکی است که روسیه، چین، هند، عمان٬ سوریه، کوبا، کره شمالی، افغانستان، پاکستان، فیلیپین، صربستان، ارمنستان، بلاروس، کامبوج، بروندی، برونئی اریتره، اندونزی، عراق، قزاقستان، قرقیزستان، لبنان، نیکاراگوئه، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، ونزوئلا، ویتنام٬ زیمبابوه و ایران به این قطعنامه رای منفی دادند.
ایالات متحده، بریتانیا، اسپانیا، سوئد، سوئیس، هلند، اسلواکی، اوکراین، فنلاند، فرانسه، دانمارک و آلمان از جمله کشورهای غربی بودند که به این قطعنامه رای مثبت دادند.
عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین نیز از جمله کشورهای عربی منطقه هستند که به این قطعنامه رای مثبت دادند.
این قطعنامه که کانادا پیش‌نویس آن را ارائه کرده بود در ۲۴ آبان ماه سال جاری با ۸۴ رای موافق اعضا در برابر ۳۰ رای مخالف و ۶۶ رای ممتنع در کمیته سوم سازمان ملل به تصویب رسید.
در این قطعنامه نسبت به بازداشت‌های خودسرانه، شرایط زندان‌ها، تبعیض علیه زنان و تداوم آزارهای سازمان‌یافته در این کشور علیه اقلیت‌های مذهبی ابراز نگرانی عمیق شده است.
این قطعنامه شش صفحه‌ای نسبت به “محدودیت شدید آزادی اندیشه، مذهب و اعتقادات” و نیز “فشار فزاینده” علیه اقلیت‌های مذهبی از جمله اعضای جامعه بهایی‌ها، دراویش گنابادی و صوفی‌ها ابراز نگرانی می‌کند.
قطعنامه یاد شده بر اساس دو گزارش از جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران تهیه شده است که می‌گوید بهاییان در ایران به عنوان پیروان دینی که حکومت آن را به رسمیت نمی‌شناسد، هدف شدیدترین اشکال سرکوب قرار گرفته‌اند.
این قطعنامه از ایران می‌خواهد که به همه اشکال تبعیض علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی در این کشور پایان دهد. آزادی فعالان حقوق زنان که در زندان به‌سرمی‌برند، لغو قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، بهبود شرایط زندان‌ها، فراهم آوردن امکان درمانی برای زندانیان، و آزادی همه شهروندانی که به خاطر استفاده از حق آزادی بیان زندانی شده‌اند از موارد دیگری است که قطعنامه یادشده بر آنها تاکید دارد.
