جامعەی بشری فجایع زیادی را تجربە کردە، همچون جنگ بین کشورها، جنگ‌های جهانی و بلایای طبیعی مثل سیل، زلزلە، شیوع بیماری‌های همەگیر و مسری مانند طاعون و وبا اما هرگز دچار انفعال نشدە و از آن عبور کردە است. لذا مطمئنأ بر بیماری کرونا نیز فائق خواهد آمد، اما نکتەی مهم مراحل پس از گذار از این فجایع است.
در همین رابطە تا جایی کە بە جامعەی ایران و حاکمیت سیاسی این کشور مربوط می‌شود، این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد، کە در این برهە از تاریخ بین مردم و قدرت سیاسی و حاکمیت در پیوند با این بحران و تنگناهای بە وجود آمدە؛ مردم و حاکمیت نە در کنار هم، بلکە در مقابل هم قرار گرفتەاند.
تفاوت منافع مردم و قدرت حاکم منجر شدە کە آسیب و خسارات ناشی از این بحران‌ها بر دوش خود مردم باشد، حکومت هم نە تنها جان و مال مردم برایش مهم نیست، بلکە تنها دغدغەی آنان ماندن بر اریکەی قدرت است. چهار دهە از حاکمیت جمهوری اسلامی می‌گذرد و اعمال آنان نشان‌دهندەی این واقعیت است کە اکثریت مطلق مردم و نظام سیاسی کشور نامتجانس‌اند.
امروزە ایران یکی از کشورهای توسعەنیافتەی جهان بە شمار می‌آید، هرچند کە از لحاظ زیرساخت‌های اقتصادی و ثروت از وضعیت خوبی برخوردار است، اما بیشتر مردم ایران زیر خط فقر قرار دارند. جامعە غرق در بیکاری و بحران‌های اجتماعی مختلف می‌باشد اما آن چیزی کە برای دولت در اولویت است مردم کشورش نیست، بلکە خود حاکمیت و دفاع از منافع خود دولت است، کە این مهم را بیشتر در خارج از مرزهای کشور دنبال می‌کند.
قابل توجە اینکە در صورت وقوع هر گونە بحرانی و یا خود حکومت باعث بە وجود آمدن شدە باشد، در هر جایی کە حکومت کم آوردە باشد، مردم را سپر منافع خود نمودە است، و همزمان برای عبور از این شرایط بە نیروی انسانی و توانایی و امکانات مالی مردم چشم دوختە است.
هنگامی کە سیل و زلزلە می‌آید و زندگی و جان و مال مردم روی آب و زیر آوار می‌افتد، این وظیفەی حکومت است کە بە فکر مردم باشد اما در واقع اهمیتی بدان نمی‌دهد. لیکن بە هنگام بازی‌های سیاسی نظیر انتخابات این را وظیفەی خطیر مردم می‌داند کە باید در خدمت حکومت باشند. مردم را سرکوب می‌کنند و بە قتل می‌رسانند اما حاضر نیستند حتی جسد آنان را بە خانوادەهایشان پس بدهند و نیز آماری از تعداد کشتەشدەهای فرزندان مردم را اعلام نمی‌کنند؛ اما هنگام بروز بحران بە دلیل ناکارآمدی و عدم مدیریت و بی‌کفایتی حکومت دوبارە بە یاد مردم می‌افتند و برایشان بەظاهر فرش قرمز پهن می‌کنند. همچون اکنون با شیوع بیماری کرونا از مردم و انجمن‌ها التماس می‌کنند کە با آنان همراه شوند، همان انجمن‌های مدنی‌ای کە تا همین دیروز اعضای‌شان بە اتهام فعالیت‌های مدنی و حمایت از حقوق اولیەی انسانی دستگیر و بە زندان‌ها می‌انداختند.
هنگامی کە تمام جهان رفت و آمد با چین را بە حالت تعلیق درآوردە بود، سپاه پاسداران کە خود را حاکم بلامنازع ایران می‌داند، دستور داد کە خطوط هوایی ماهان بە پروازهایش بە چین ادامە دهد. مطلقأ تنها چیزی کە برای حکومت اسلامی ایران در اولویت قرار دارد عدم توقف واردات تسلیحات نظامی و ادوات جنگی است، حتی اگر با خودشان کرونا حمل نمایند و مردم را از پای در بیاورند. تنها چیزی کە مهم است فعالیت کارگا‌ەهای ساخت بمب اتم و موشک‌های بالستیک است کە نباید متوقف گردد؛ بیچارگی عظیم مردم ارزش چندانی ندارد.
آنان از انجام هیچ جنایت و خیانتی در حق مردم کوتاهی نمی‌کنند و هر چە بیشتر تلاش می‌کنند، تا پلان‌های بهتری برای سرکوب مردم اتخاذ کنند تا بدین وسیلە کوتاهی، بی‌کفایتی و ناکارآمدی‌هایشان را پنهان نمایند؛ بنابراین خیانت زمانی شکل گرفت کە قبل از همەی مردم اطلاع داشتند کە مردم را دچار چە بلایی کردەاند، اما پنهان‌کاری کردند و با ممانعت از قرنطینەی قم بە عنوان منشأ اصلی انتشار این بیماری و مراکز مذهبی کە محل اجتماعاین مردم بود، راه را هر چە بیشتر برای شیوع و انتشار این بیماری باز نمودند.
این جنایت زمانی بیشتر نمایان شد کە آنها تصمیم گرفتند کە با عقل خودشان این موضوع را بررسی نمایند و همین باعث شد کە دهها هزار نفر مبتلا و هزاران نفر نیز جان خود را از دست بدهند. همەی ما بە خاطر داریم کە روحانی جلوی دوربین تلویزیون حاضر شد و گفت: “تنها ٣ روز این شرایط ادامە خواهد داشت و دوبارە همە چیز بە روال عادی بر خواهد گشت.”
اما اکنون کە بە عمق فاجعە آگاه شدند، درماندەتر از آن هستند کە بتوانند آن را مدیریت و حل نمایند، از طرفی رو بە سوی مردم نمودەاند و از طرفی هم این شایعە را راه انداختەاند کە این یک جنگ بیولوژیکی علیە ایران می‌باشد، و این ناکارآمدی و عدم مدیریت دولت را از طریق برنامەای از پیش تعیین شدە پنهان نمودەاند.
فارغ از این همە جنایات و خیانت‌ها، تلاش می‌کنند هر چقدر کە بشود از کرونا بە عنوان وجەالمصالحە در جهت برداشتن تحریم‌های اقتصادی سوءاستفادە کنند و این نە بە خاطر این است کە با برداشتن این تحریم‌ها بتوانند وسایل بهداشتی و امکانات پزشکی لازم را برای مردم فراهم نمایند، بلکە بدین خاطر کە بتوانند پول بیشتری در جهت ادامەی ساخت موشک‌های هستەای و همچنین نگەداری و تأمین امکانات نیروهای نظامی وابستە بە خود، کسب کنند. در چنین وضعیت بحرانی کە مشاهدە می‌شود و مردم نظارەگر آن هستند و دست بە گریبان مشکلات زیادی هستند هر چە بیشتر چهرەی اصلی این رژیم را شناختند و نارضایتی و اعتراضات بعد از فروکش کردن این بیماری را بە دنبال دارد؛ بە عبارتی اعتراضات دوبارە از سر گرفتە خواهد شد.
مردم با چشم خود دیدند کە این حکومت بە ظاهر پایدار در مواقع بحرانی چگونە در بین لایەهای مختلف دولت و بخش‌های آن اضمحلال ایجاد شدە است. همچنین مردم دیدند کە حکومتی کە خود را در اوج آسمان‌ها و بالاتر از همە معرفی می‌کرد از تأمین ماسک و دستکش نە برای همەی مردم بلکە حتی برای کادر درمان و پزشکی بیمارستان‌ها نیز درماندە بود و خوار و زبون گشتە است.
امسال مردم بعد از تجربەی وقوع سیل فروردین‌ماه، گران شدن بنزین و کشتار مردم در اعتراضات آبان‌ماه، ساقط کردن عامدانەی هواپیمای اکراینی توسط موشک‌های سپاه پاسداران بە وضوع برای مردم روشن شد، کە آن چیزی کە برای حکومت و دولت‌مردان این رژیم مهم نیست جان و مال مردم می‌باشد و اکنون نیز در این چنین شرایط بحرانی بیماری کرونا، بیشتر از هر وقت دیگری این واقعیت واضح‌تر گردید أ مردم و ملت برایشان مهم و در اولویت نیست.
مردم این واقعیت کە تنها چیزی کە برای حکومت در اولویت می‌باشد حمایت از نیروهای وابستە بە خود و نظام و قدرت خود در منطقە است و این واقعیت را با گوشت و استخوان حس نمودند، تمام ثروت و سامان کشور و مردم را در جهت این امیال و اولویت‌هایی کە ذکر نمودیم، خرج می‌نماید نە برای قدرتمند کردن پایەهای اقتصادی و اجتماعی و همچنین در حوزەهای بهداشت و سلامت برای مردم.
در کنار آنچە مردم مشاهدە کردند، اما یک سری چیزها را ندیدند کە خود می‌توانست اعتماد و اعتبار هرچند کمی را در عدم برای حاکمیت سیاسی بە وجود آورد، مردم انتظار داشتند کە حکومت در چنین شرایط بحرانی کە بە وجود آمدە حداقل آمار و اطلاعات مربوط بە آن را صادقانە با آنان در میان بگذارند، اما باز هم بە مردم دروغ گفتند. مردم انتظار داشتند بە زندانیان سیاسی مرخصی دادە شود تا حداقل در این شرایط بحرانی کنار خانوادەهایشان باشند. اما چنانچە دیدیم نە تنها بە هیچ زندانی سیاسی و بە طور ویژە زندانیان کورد مرخصی دادە نشد بلکە زنجیرەی اعدام‌ها و حکم‌های بلندمدت بە زندانیان همچنان و گاهی بیشتر ادامە داشتند.
مردم همچنین انتظار داشتند کە حکومت بنا بر وظیفەاش هم کە باشد مردم فقیر و تهی‌دست کشور مورد توجە قرار دهد و حمایت کند کە بە خاطر این بیماری بدبخت شدە و در تنگنا قرار گرفتەاند!! درخواست هم شد، صدایشان نیز درآمد، اما حکومت نە آنان را دید و نە صدایشان شنید.
ثروت و اموال عمومی کشور سهم همەی مردم می‌باشد و حق مردم است مخصوصأ در این چنین شرایط بحرانی کە از آن بهرەمند شوند، مردم انتظار داشتند کە حکومت در این مقطع زمانی پول آب و برق و گاز را از آنان طلب نکند، پرداخت بدهی بانک‌ها را بە تعویق بیاندازد، اما این کار را هم نکردند.
بنابراین اگر حکومت حتی این بحران را هم پشت سر بگذارد، دیگر آن قدرت سیاسی قبل از بحران بیماری کرونا را نخواهد داشت. مردم نیز اگر زندە ماندند دیگر نمی‌توانند مثل قبل باشند. کرونا بە حدی مردم و جامعە را از حکومت ناراضی کردە و بە ستوه آوردە است کە دیگر نمی‌توانند این روزهای سخت و این شرایط بد را از یاد ببرند.
بدون شک ایام بعد از شکست کرونا در ایران آیندەای متفاوت‌تر از قبل از آمدن آن خواهد داشت. چهل است کە کرونای جمهوری اسلامی خون این ملت را در شیشە کردە است و اکنون زمان آن فرا رسیدە کە این بیماری علتی برای تغییر و سرنگونی این رژیم دیکتاتور باشد.
