مدتی است و در پی یورش ویروس کرونا بە جهان کە منازعات سیاسی را تحتالشعاع مخاطرات خود قرار دادە و کشمکشها و تنشها را تا حدودی کاهش دادە بود، درگیریهای لفظی جمهوری اسلامی و دولت آمریکا از سر گرفتە شدە است. پنج سال پیش و پس از چند سال جدال و مذاکرە میان کشورهای ١+٥، شورای امنیت سازمان ملل متحد بە اتفاق آراء هر ١٥ عضو خویش، توافق میان این کشورها را کە بە برجام شهرت پیدا کرد، بە تصویب رساند. این توافق از ایران میخواست کە بە منظور رفع تحریمها، مفاد این موافقتنامە را کاملأ اجرا نماید. یکی از مواد مصوبەی شورای امنیت عبارتست از اینکە ایران هیچ فعالیتی در زمینەی صنعت تولید سلاح بەویژە سلاحهایی کە قادر بە حمل کلاهکهای هستەای هستند، انجام نخواهد داد. بە علاوە در یکی از مواد این مصوبە قید شدە کە ایران تا ٥ سال حق خرید و فروش سلاح را ندارد کە این بخش از مصوبەی شورای امنیت پاییز آیندە منقضی خواهد شد. بدیهی است این شامل تحریمهای اتحادیەی اروپا در خصوص فروش سلاح بە ایران کە ٣ سال دیگر بە پایان میرسد را شامل نخواهد شد. در این رابطە دولت آمریکا علیرغم عکسالعمل کشورهای دیگر عضو شورای امنیت، میکوشد این بخش از تحریمهای ایران را تمدید نماید. هرچند تاکنون همان گونە کە در زمان تصمیم آمریکا مبنی بر خروج از جمع ٥+١ تنها بود، این بار نیز بە طور یکجانبە این موضوع را دنبال میکند.
دو سال پیش و در پی تلاشهای دیپلماتیک بسیار بە منظور راضی کردن شرکای جهانی بە ویژە اروپاییها بە بازنگری توافق برجام و عدم موفقیت در این زمینە، دولت آمریکا تصمیم بە خروج از این توافق گرفت و بە طور یکجانبە مجازاتهایی را علیە ایران اعمال نمود. در این دور از مجازاتهای آمریکا، جمهوری اسلامی از بخش عمدەای از درآمدهای خود بە ویژە در عرصەی فروش نفت محروم شد. تحریمهای بانکی و توقف معاملات ارزی، مجازات شرکتهای تجاری و سرمایەداران وابستە بە رژیم و در نهایت معرفی سپاه پاسداران یعنی ابزار حاکمیت سرکوبگرانەی داخلی و تجاوزکارانەاش در خارج از کشور بەعنوان یک گروه تروریستی، بخشی از تلاشهای دولت ترامپ جهت تحت فشار قرار دادن هر چە بیشتر رژیم جمهوری اسلامی و آنگونە کە ادعا میکنند بە منظور تغییر سیاستهای رژیم و پیروی از قوانین بینالمللی و حفظ صلح و امنیت در جهان، بە شمار میروند. تلاشی کە تاکنون پاسخگو نبودە و جمهوری اسلامی با تکیە بر گرسنە نگه داشتن مردم ایران و خدمت بە دولتها و گروەهای تروریستی منطقە و باج دادن بە برخی کشورهای قدرتمند جهان، از گردن نهادن بە این خواستها خودداری کردە است. این بار نیز کە دولت آمریکا تلاشهایی را بە منظور تمدید مجازات خرید و فروش سلاح از سوی ایران آغاز کردە است، مقامات جمهوری اسلامی گویی کە هیچ مشکل دیگری نداشتە باشند و مردم درماندەی ایران تنها بە این موضوع چشم دوختەاند کە آیا برای بە حراج گذاردن بخش دیگری از سرمایەی کشورشان از کجا سلاح خریداری خواهند کرد کە قدرت حاکمیت رژیم را بە نمایش بگذارند، بە خود آمدە و جار و جنجال بە راه انداختەاند. در این رابطە پس از آنکە پمپئو، وزیر امور خارجەی آمریکا اعلام کرد کە هر کاری از دستشان ساختە باشد انجام خواهند داد برای آنکە تحریمهای تسلیحاتی علیە ایران بە قوت خود باقی بودە و تمدید شود و یکی از راهها بازگشت بە سازمان ملل متحد است، علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی وارد عرصە شد و طبق معمول دست بە تهدید زد کە اگر این کار صورت پذیرد، جمهوری اسلامی واکنش تندی خواهد داشت.
بر کسی پوشیدە نیست کە در طول تمامی سالهایی کە جمهوری اسلامی بە دلیل سیاستهای جنگافروزانە و از طریق دخالت در امور داخلی کشورها و بە ویژە از راه ساماندهی و تسلیح گروەهای تروریستی در کشورهای دور و نزدیک بە هدف تهدید مصالح آمریکا و همپیمانانش و بە هدر دادن دهها میلیارد دلار از سرمایەی ایران در راستای ایجاد آشوب و ناامنی در منطقە و حتی بە وسیلەی اقدامات تروریستیاش در کشورهای دور جهان، نە تنها هیچ دستاوردی نداشتە، بلکە این رژیم و سیاستهایش روز بە روز بیشتر برای مردم ایران خانە خرابی و ویرانی بە ارمغان آوردە است. ایران کە اکنون در برابر مقابلە با ویروس کرونا عاجز ماندە، همچنین بە دلیل ناکارآمدی در برنامەریزی جهت رویارویی با بحرانها و ورشکستگی اقتصادی و مالی و توجە بە از بین رفتن جمعی مردم، مستأصل ماندە، آیا باید نگران آن باشد کە از کجا سلاح خریداری نماید؟ در حالی کە میزان تورم در کشورها بە طور دائم افزایش مییابد، درآمد مردم رو بە کاهش است و میزان بیکاری بە طور میلیونی افزایش پیدا میکند بدون آنکە هیچ برنامەای برای حل آن در دست داشتە باشد، رفع ممنوعیت خرید سلاح چە سودی برای مردم ایران در بر خواهد داشت کە سران رژیم تا این اندازە نگران آنند و این و آن را بە واکنش تند تهدید میکند؟ این همان سیاستی است کە در طول مدت حاکمیت جمهوری اسلامی از سوی این رژیم و بە منظور فریبکاری و برجستە کردن مشکلات خارجی و بە فراموشی سپردن مشکلات داخلی در پیش گرفتە شدە است، اما با اطمینان میتوان گفت کە ایران و مردم هوشیار این کشور همچون گذشتە فریب این جار و جنجالها را نخواهند خورد و کورکورانە از هوچیگریهای رهبران رژیم کە تمام سامان و زندگی آنها را بە یغما بردەاند، حمایت نخواهند کرد. مردم میدانند کە نباید بە رهبرانی کە جز حفظ حاکمیت و مصالح فردی و مافیایی خویش بە هیچ چیز دیگری کە بە حیات و آیندەی مردم و کشورشان در ارتباط باشد نمیاندیشند، اعتماد کرد. مردم اکنون بە آیندەای میاندیشند کە بەدور از تزویر و ریا و حیلەگریهای رهبران و دستاندرکاران، کشوری آباد و یک زندگی شرافتمندانە و انسانی را بنیان نهند و این را نیز میدانند کە این آرزو تنها در تغییر و تحولی تحقق خواهد یافت کە دست کلیەی این جنایتکاران و مزوران از حاکمیت را کوتاه کنند.