“گلرخ ایرایی”، فعال مدنی و فعال حقوق بشر محبوس در زندان قرچک ورامین، طی نامەای از افزایش فشارهای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بر ” زینب جلالیان” و ” سکینه پروانه” زندانیان سیاسی کرد محبوس در زندان قرچک ورامین خبر داد.
در این نامە کە وبسایت “حقوق بشر در ایران” آنرا منتشر ساختە آمدە است:
زینب جلالیان یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌های رژیم جمهوری اسلامی است. او پس از گذراندن سال‌ها حبس در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار، مجدداً در روزهای اخیر از زندان “خوی” که نزدیک به محل سکونت خانواده‌اش است، به زندان قرچک ورامین منتقل شد و با فشارهای مجدد ماموران امنیتی مواجه شد.
“زینب جلالیان” طی سال‌های طولانی حبس در برابر تمامی آزار و اذیت‌ها مقاومت کرد و تن به اعترافات دیکته شده‌ی امنیتی‌ها نداد.
این انتقال نابهنگام پس از سال‌ها حبس و همچنین انتقال” سکینه پروانه” دیگر زندانی سیاسی کرد به زندان قرچک ورامین که در ماه‌های اخیر فشارهای زیادی را متحمل شده شده، برای اعمال فشار بیشتر بوده است.
“سکینه پروانه” از زمان انتقال به زندان قرچک برای اعمال فشار بیشتر بارها با بیمارستان روان‌درمانی امین‌آباد منتقل و مورد ضرب و جرح قرار گرفته است، و باید گفت این‌ها همه گویای نقض حقوق انسان است.
این حرکات کینه‌توزانه توسط ارگان‌های امنیتی محکوم است و سکوت در برابر آن جنایت است و مسئولیتی سنگین برعهده مدعیان می‌گذارد.
“زینب جلالیان”، نه فقط یک شخص و نه فقط یک زندانی است؛ بلکه مفهوم گم‌شده‌ی مبارزه در فضای مبتذل سیاسی امروز ایران است.
زینب جلالیان آموزگار الفبای آزادی‌خواهی است. او مفهوم مقاومتی است که توسط دوست و دشمن از یاد برده شد.
گلرخ‌ابراهیمی‌ایرایی / ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ / زندان‌قرچک‌ورامین.
