ماه اردیبهشت امسال، مصادف است با دوازدهمین سالرروز قیام خونین مردم ایوان؛ مردمی کە با قیام شرافتمندانه در میدان دفاع از حقوق پایمال شده خود پا گذاردند، و در نهایت افتخار دیگری را در تاریخ کوردستان به نام خود رقم زدند. قیامی که نوید پیروزیش تاکنون پابرجاست.
قیامی کە در در هفت اردیبهشت سال ١٣٨٧ در اعتراض بە نتیجە انتخابات آغاز شد، بهانەیی کە باعث شد مردم انزجار و نفرت خودرا از سیاستهای استعماگرانەی حاکمیت نشان دهند. تا در نتیجە در جریان تیراندازی نیروی انتظامی و سپاه پاسداران به شماری از شهروندان در ایوان که در مقابل فرمانداری این شهر تجمع کرده بودند، سە تن بەنامهای کسری_میری، اشکان_بیباک و مهدی_کریمی کە کمتر از ١٧ سال سن داشتند شهید و بیش از صد نفر دیگر هم زخمی شدند. در ادامه حکومت نظامی و مستقر کردن بیش از سه هزار نیروی نظامی در سطح شهر، مردم ایوان به نشان اعتراض بە فضای نظامی‌گری و کشتاری کە انجام گرفته بود، در ١٠ اردیبهشت همان سال با برگزاری اعتصاب عمومی و راهپیمایی اعتراضهای خودرا ادمە دادند. از طرفی هم وزارت اطلاعات ایران برای جلوگیری از گسترش اعتراضهای مردمی، اقدام به دستگیری گستردە شهروندان بخصوص چهرەهای سیاسی شناختە شدە ایوان کرد، کە از میان آنها می‌توان بە فرشاد_دوستی‌پور اشارە داشت.
یاد شهیدان حماسە تاریخی ایوان گرامی باد، آرزوی سلامتی و توفیق روزافزون برای مجروحان و همچنین دوستانی کە مجبور بە ترک دیار شدند و اکنون در کشورهای دیگر ساکن هستند.
اما گرگها خوب بدانند کە ایوان، شهر مجاهدت و رشادتها، شهر ندای آزادی خواهانەی هورەهای زنده یاد ابراهیم_حسینی، شهر واژەهای شاکە و خان‌مەسیور، شهر شهید ادریس_شفیعی، شهر این حماسە آفرینان تاریخ، همچنان استوار و ریشە در عمق خاک همچون آتشکدەی سیاهگل، طاق شیرین و فرهاد، قلعه شمیران، پل شیره پناه، تپەهای زرنه و نرگس، بە افق می‌نگرد.
