١- ٢٥ مردادماه ١٣٢٤ (١٦ آگوست ١٩٤٥)، تأسیس حزب دموکرات کوردستان در مهاباد بر مبنای جمعیت تجدید حیات کورد (ژ.ک).
٢- دوم آبانماه ١٣٢٤، برگزاری اولین کنگرەی حزب. نمایندگان از آگری تا بوکان در این کنگرە مشارکت داشتند.
٣- ٢٦ آذرماه ١٣٢٤، بر افراشتن پرچم کوردستان در مهاباد.
٤- ٢ بهمنماه ١٣٢٤ (٢٢ ژانویەی ١٩٤٦)، در مراسمی شکوهمند و با مشارکت نمایندگانی از مناطق مختلف کوردستان در میدان “چوارچرا”ی مهاباد جمهوری کوردستان اعلام شد. پیشوا قاضی محمد در همین مراسم بە عنوان رئیس جمهور تعیین شد.
٥- ٣ اردیبهشت ١٣٢٥، امضاء قرارداد مودت و همکاری مابین جمهوری کوردستان و حکومت ملی آذربایجان.
٦- ٢٦ آذرماه ١٣٢٥، لشکرکشی ارتش شاه بە مهاباد و پایان دادن بە جمهوری کوردستان. این لشکر پس از تسلیم شدن فرقەی دموکرات آذربایجان، در تاریخ ٢١ آذرماه شهر تبریز را باز پس گرفتە بود.
٧- ٢ اسفند ١٣٢٥، اعدام ١١ تن از مبارزان دموکرات از سران عشایر فیضاللەبیگی و گورک در سقز و همچنین اعدام علی بیگ شیرزاد، فرماندەی نیروی پیشمرگەی بوکان در بوکان.
٨- ١٠ فروردین ١٣٢٦، اعدام قاضی محمد و همراهانش در میدان “چوارچرا”ی مهاباد.
٩- زمستان ١٣٣١، پیروزی بارز کاندیدای حزب دموکرات در شهرستان مهاباد در هفدهمین دور انتخابات مجلس شورا، این انتخابات از سوی دولت ملغی گردید و امام جمعەی تهران بە عنوان نمایندەی مردم مهاباد تعیین شد، در حالی کە مردم این شهرستان نمایندەی منصوب خود را نمیشناختند.
١٠- زمستان ١٣٣١، قیام کشاورزان منطقەی موکریان علیە ستم و ظلم و زور خانهای این مناطق در ارتباط با مبارزان حزب دموکرات. این قیام توسط خوانین و با همکاری ارتش شاه سرکوب شد.
١١- ٢٥ مرداد ١٣٣٢، برپایی تجمع عمومی از سوی حزب دموکرات در مهاباد جهت حمایت از برکناری شاه کە بە بغداد گریختە بود.
١٢- خردادماه ١٣٣٤، برگزاری اولین کنفرانس حزب. در این کنفرانس تصمیم بر عدم ادامەی همکاری و ارتباط بین دو حزب دموکرات و تودە گرفتە شد.
١٣- آبانماه ١٣٣٨، حملەی گستردەی ساواک بە تشکیلات حزب. در این حملە حدود ٢٥٠ تن از مبارزان حزب در سراسر کوردستان ایران دستگیر شدند.
١٤- آذرماه ١٣٤٣، برگزاری دمین کنگرەی حزب. این کنگرە انحراف از روش صحیح استقلال حزب بود.
١٥- سالهای ٤٦-٤٧، قیام مسلحانە از سوی تعدادی از کادرها حزب، کە کمیتەی انقلابی حزب دموکرات را تشکیل میدادند. این قیام خونین ١٨ ماه طول کشید و از سوی رژیم شاه سرکوب شد و تعداد زیادی از رهبران آن شهید شدند.
١٦- تیرماه ١٣٤٨، برگزاری دومین کنفرانس حزب.
١٧- بهمنماه ١٣٤٩، انتشار نخستین شمارەی دورەی کنونی “کوردستان”، اورگان کمیتەی مرکزی حزب. از آن زمان تا کنون ٧٨٠ شمارەی “کوردستان” با دو زبان کوردی و فارسی انتشار یافتە است.
١٨- خردادماه ١٣٥٠، برگزاری کنفرانس سوم حزب دموکرات. این کنفرانس، کنفرانس اتحاد و بازگشت حزب بە مسیر اصولی خود بود.
١٩- مهرماه ١٣٥٢، برگزاری کنگرەی سوم، تصویب اساسنامەی جدید حزب و انتخاب کمیتەی مرکزی.
٢٠- ١٧ـم خرداد ١٣٥٧، برگزاری تظاهرات گستردە در مهاباد بە مناسبت سومین روز تشییع و تدفین پیکر کاک عزیز یوسفی. این تظاهرات سرآغاز سلسلە تظاهرات مردم کوردستان علیە رژیم شاهنشاهی بود.
٢١- پاییز ١٣٥٧، بازگشت بخشی از رهبری حزب بە داخل کشور.
٢٢- ٣٠ بهمن ١٣٥٧، بە تصرف در آوردن پادگان مهاباد توسط حزب دموکرات با کمک ارتشیان انقلابی.
٢٣- ١١ اسفند ١٣٥٧، تجمع صدهزار نفرە در استادیوم ورزشی مهاباد. در این تجمع حزب دموکرات فعالیت آشکار خود را بە طور رسمی اعلام کرد.
٢٤- نوروز ١٣٥٨، در گرفتن جنگ در سنندج از سوی مزدوران ارتجاع. این نخستین جنگ رژیم تازە بر سر کار آمدە علیە مردم کورد و مطالبات آنان بود.
٢٥- ٣١ فروردین ١٣٥٨، تیراندازی بە سوی تجمع حزب دموکرات در نقدە و وقوع جنگی خونین.
٢٦- ٢٨ مرداد ١٣٥٨، صدور فرمان جهاد خمینی علیە مردم کورد بە دنبال جنگ پاوە، ممنوعیت فعالیت حزب دموکرات و آغاز جنگی سراسری در کوردستان، کە موسوم بە جنگ سە ماهە میباشد.
٢٧- ٢٦ آبان ١٣٥٨، صدور پیام خمینی در مورد کوردستان. این پیام عملأ اعتراف رژیم بە شکست خود و پایان دادن بە جنگ سە ماهە بود.
٢٨- ٢٨ بهمن ١٣٥٨، برگزاری کنگرەی چهارم حزب با مشارکت ٣١٠ نمایندە در مهاباد. این کنگرە پس از ٣٤ سال نخستین کنگرەی آشکارای حزب بود.
٢٩- اسفند ١٣٥٨، شروع جنگ در کامیاران و سایر شهرهای کوردستان. کە بە جنگی سراسری علیە مردم کوردستان تبدیل شد، جنگی کە تا بە امروز نیز ادامە دارد.
٣٠- اسفند ١٣٥٨، پیروزی اکثر نمایندگان حزب دموکرات در حوزەهای انتخابی کوردستان در انتخابات مجلس شورای ملی.
٣١- ٢٥ خرداد ١٣٥٩، انشعاب گروه ٧ نفرە از حزب دموکرات با تحریک حزب تودە (کە ٦ نفر از آنان از اعضاء کمیتەی مرکزی حزب بودند).
٣٢- ٢٧ خرداد ١٣٥٩، آغاز بە کار رادیو صدای کوردستان ایران.
٣٣- ١٦ آذر ١٣٦٠، برگزاری کنگرەی پنجم حزب. این کنگرە شعار سرنگونی رژیم را تصویب کرد.
٣٤- خرداد ١٣٦٢، اعدام دستەجمعی ٥٩ جوان مهابادی توسط جمهوری اسلامی ایران.
٣٥- ٢ بهمن ١٣٦٢، برگزاری کنگرەی ششم حزب و بە تصویب رسیدن سوسیالیسم دموکراتیک بە عنوان هدف آتی.
٣٦- ٣٠-٢٦ آذر ١٣٦٤، برگزاری کنگرەی هفتم.
٣٧- ٢٥ مرداد ١٣٦٦، نیروهای جمهوری اسلامی در سالروز تأسیس حزب، بە مدت چندین ساعت پی در پی مرکز دفتر سیاسی حزب دموکرات کوردستان ایران را شدیدأ مورد حملات توپخانەای خود قرار دادند. در این حملات، رژیم از توپهای شیمیایی استفادە کرد.
٣٨- ٢٨ دیماه ١٣٦٦، برگزاری کنگرەی هشتم.
٣٩- ٢٣ تا ٢٩ اسفند ١٣٦٦، بیش از ٨٠٠ تن از کادر و پیشمرگان حزب بە همراه خانوادەهایشان کە در مناطق مرزی حلبچە، سید صادق و خرمال بە سر میبردند، از سویی با بمباران شیمیایی و از سویی دیگر با حملات گستردەی نظامی نیروهای رژیم در خاک کوردستان عراق روبەرو بودند، کە با راهپیماییای تاریخی جان سالم بە در بردند.
٤٠- ١ فروردین ١٣٦٧، جدایی شمار زیادی از کادر و پیشمرگان حزب و اعلام موجودیت خویش تحت عنوان “حزب دموکرات کوردستان ایران-رهبری انقلابی”.
٤١- شهریور ١٣٦٧، کشتار کمسابقەی زندانیان سیاسی در ایران بە دنبال آتش بس میان ایران و عراق. در این کشتار هزاران زندانی سیاسی در سراسر ایران اعدام شدند کە شمار زیادی از آنان ازمبارزان کورد بودند.
٤٢- ٢٢ تیرماه ١٣٦٨ (١٣ ژوئیەی ١٩٨٩)، ترور دبیرکل حزب، دکتر عبدالرحمان قاسملو و همراهان وی توسط دیپلومات-تروریستهای جمهوری اسلامی بر سر میز مذاکرە در وین.
٤٣- ٢٢ و ٢٣ مهرماه ١٣٦٨ (١٤ و ١٥ اکتبر ١٩٨٩)، برگزاری نخستین کنفرانس بینالمللی در رابطە با موضوع کورد در پاریس و بە ابتکار فرانس لیبرتی و انستیتوی کورد در پاریس. این کنفرانس بە دلیل مبارزات دکتر قاسملو و تلاش در راستای معرفی مسألەی کورد بە جامعەی بینالملل و همچنین تلاشهای ارزشمند زندەیاد در جهت برگزاری کنفرانس مزبور، تقدیم بە یاد و خاطر این شهید گرانقدر شد.
٤٤- ٩ آبان ١٣٦٨ (٣١ اکتبر ١٩٨٩)، انجمن دوستداران ملت کورد در جلسەی خویش در اتریش، با اکثریت مطلق آراء رهبر شهید حزب دموکرات، دکتر عبدالرحمان قاسملو را بە عنوان کاندید دریافت جایزەی صلح نوبل سال ١٩٩٠ بە کمیتەی برگزارکنندەی آن معرفی کرد. چندین شخصیت پر نفوذ اروپایی کە در این میان شماری پروفسور، سناتور و نمایندگان پارلمان بە چشم میخورد حمایت خود را از طرح پیشنهادی مذکور اعلام داشتند. هرچند جایزەی آن سال در نهایت بە گورباچف رسید، اما همین کە دکتر قاسملو بە عنوان نخستین کورد برای این جایزەی جهانی کاندید شد و در واقع شایستەی دریافت آن نیز بود؛ برای حزب دموکرات، ملت کورد و مردم ایران جای افتخار بود.
٤٥- ١ دیماه ١٣٧٠، برگزاری کنگرەی نهم حزب (کنگرەی قاسملو).
٤٦- ٢٦ شهریور ١٣٧١ (١٧ سپتامبر ١٩٩٢)، ترور میکونوس. در این حملەی تروریستی جمهوری اسلامی ایران، د. صادق شرفکندی، دبیر کل حزب، کاک فتاح عبدلی، نمایندەی حزب در خارج از کشور، همایون اردلان، نمایندەی حزب در آلمان و نوری دهکردی، فعال سیاسی و دوست حزب توسط تروریستهای جمهوری اسلامی بە شهادت رسیدند.
٤٧- ٢٣ اسفند ١٣٧١، بمباران محل اسکان دفتر سیاسی و بیمارستان آزادی و منازل و مزارع مردم در دامنەی قندیل از سوی جمهوری اسلامی کە باعث بە شهادت رسیدن چهار تن از مبارزان حزب دموکرات شد. بمباران مذکور نقطەی آغازین حملات آشکارای جمهوری اسلامی بە خاک اقلیم کوردستان عراق و دخالتهای عیان این رژیم در امورات این بخش از کوردستان بود.
٤٨- ٢٣ تا سیام فروردین ٧٤، برگزاری کنگرەی دهم (کنگرەی پنجاهمین سال تأسیس حزب دموکرات). این کنگرە راه را برای اتحاد صفوف حزب هموار کرد.
٤٩- ٢٥ مرداد ١٣٧٤، یوبیل زرین حزب دموکرات و برگزاری مراسمات ویژە در کوردستان و خارج از کشور بە مناسبت ٥٠ سال تلاش و مبارزەی این حزب.
٥٠- ٧ـم مرداد ١٣٧٥، ورود نیروی دو هزار نفرەی جمهوری اسلامی بە عمق خاک اقلیم کوردستان با هدف حملە بە پایگاههای حزب در اطراف شهر کوی سنجاق. این نیروها بە مدت ١٢ ساعت مداوم با توپ و کاتیوشا و موشک پایگاهها و منازل مبارزان دموکرات را مورد حملە قرار دادند. جمهوری اسلامی با این حملات و دخالتهای آشکار خود نە تنها بە اهداف خویش کە از بین بردن و دستگیری مبارزان دموکرات، یا دستکم بیرون راندن آنان از آن منطقە بود، دست نیافت؛ بلکە رسوایی زیادی در سطح منطقە و جهان، برای آن بە دنبال داشت.
٥١- ١٩-٢١ شهریور ١٣٧٥ (٩، ١٠ و ١١ سپتامبر ١٩٩٦)، برگزاری بیستمین کنگرەی اینترناسیونال ناسیونالیست در سالن عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد. کە در آن حزب دموکرات کوردستان ایران بە عنوان عضو ناظر خود را کاندید کرد.
٥٢- ٢٩ مهرماه ١٣٧٥ (٢٠/١٠/١٩٩٦)، سازمان جنبش اسلامی کوردستان جهت ارائەی خدمت بە رژیم جنایتپیشەی جمهوری اسلامی، ٧ مبارز حزب دموکرات را کە از کوردستان ایران بر میگشتند، در نزدیکی حلبچە دستگیر و با دست و پای بستە تحویل جمهوری اسلامی دادە شدند. نهایتأ تحت فشار افکار عمومی و مدافعان حقوق بشر، جمهوری اسلامی پس از حدود ٨ سال سکوت در مورد سرنوشت این دستگیر شدگان، اعتراف کرد کە ٦ تن از آنان را پس از تحویل و چندین هفتە شکنجە، اعدام کردە است.
٥٣- ١٩ دیماه ١٣٧٥، اتحاد دوبارەی صفوف دموکرات پس از ٩ سال جدایی.
٥٤- ٢١ فروردین ١٣٧٦ (١٠ آپریل ١٩٩٧)، دادگاه برلین پس از سە سال تحقیق و محاکمەی متهمان ترور دکتر صادق شرفکندی، دبیر کل حزب دموکرات و همراهان وی در رستوران میکونوس، حکم نهایی خود را اعلام کرد. دادگاه در این حکم تاریخی علیرغم محکوم کردن عاملان ترور مذکور، رهبران عالی رتبەی جمهوری اسلامی را بە عنوان عاملین ترور و متهمین اصلی معرفی کرد. در پی صدور این حکم بیشتر کشورهای عضو اتحادیەی اروپا، سفرای خود را در ایران احضار کردە و جمهوری اسلامی در سطح بینالملل با رسوایی بیسابقەای روبەرو شد.
٥٥- ١ـم تا ٥ـم دیماه ١٣٧٦، برگزاری یازدهمین کنگرەی حزب (کنگرەی مبارزان پایدار). این نخستین کنگرە بود کە بە دنبال اتحاد دوبارەی حزب برگزر میشد.
٥٦- ٤ الی ٦ آذر ١٣٧٩ (٢٤ الی ٢٦ نوامبر ٢٠٠٠)، برگزاری دوازدهمین کنگرەی حزب.
٥٧- یکم آبان ١٣٨١ (٢٣ اکتبر ٢٠٠٢)، با مشارکت رهبران و نمایندگان چندین حزب و سازمان سیاسی و انجمنهای بشردوستانەی فرانسوی و اروپایی، همچنین نمایندگان دهها حزب و سازمان سیاسی کورد و شمار زیادی از شخصیتهای کورد، ایرانی و اروپایی، در سالن “مارس” پارلمان فرانسە، مراسم یادبود ده سالەی ترور دکتر شرفکندی و همراهان وی برگزار شد.
٥٨- یکم اردیبهشت ١٣٨٣ (٢٠ آپریل ٢٠٠٤)، با مشارکت حدود هزار نفر از شخصیتهای کورد و ایرانی و شمار زیادی از مسئولان محلی برلین، از لوح یادبود شهیدان میکونوس پردە برداری شد. این لوح با تصمیم شهردار منطقەی “شارلاتن بورگ” در محل ترور دکتر شرفکندی و همراهانش نصب گردید.
٥٩- ١٣ الی ١٧ـم تیرماه ١٣٨٣ (٣-٧ جولای ٢٠٠٤)، برگزاری سیزدهمین کنگرەی حزب در کوی سنجاق اقلیم کوردستان عراق. در این کنگرە شعار اصلی حزب از “دموکراسی برای ایران و خودمختاری برای کوردستان” بە “تأمین حقوق ملی ملت کورد در چارچوب ایران دموکراتیک فدرال” تغییر یافت.
٦٠- از روز ١٨ تیرماه ١٣٨٤ کە مردم مهاباد بە دنبال قتل فجیع “شوانە سیدقادر” توسط نیروهای جمهوری اسلامی، بە خیابانها آمدە و سلسلە اعتراضات گستردەای با هدف ابراز نارضایتی از رفتار و جنایات رژیم و همچنین بە میان آوردن مطالبات مردم کوردستان ابتدا در مهاباد و سپس در شهرهای پیرانشهر، سردشت، اشنویە، مریوان، دیواندرە، بانە، سقز و جوانرود شکل گرفت. شعار اصلی معترضان “قاسملو، راهت ادامە دارد” و حمایت از حزب دموکرات بود. این اعتراضات با سرکوب وحشیانەی نیروهای جمهوری اسلامی مواجە شد و دهها تن شهید و صدها تن دیگر نیز زخمی شدند و همچنین شمار زیادی از مردم بە زندان افتادند.
٦١- در ٢٢ تیرماه ١٣٨٥ و بە مناسبت هفدهمین سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو، مردم کوردستان با هدف ابراز قدردانی خود نسبت بە این رهبر شهید و نیز اظهار تنفر خود از رژیم جمهوری اسلامی، بازار و مغازەهای خود را تعطیل کردند. اعتصاب عمومی در سالروز ترور رهبر شهید د. قاسملو، بە عنوان یکی از شیوەهای اعتراض، در سالهای بعد نیز چند بار دیگر تکرار شد.
٦٢- ١٥ـم آدرماه ١٣٨٥، انشقاق حزب دموکرات کوردستان ایران. در این روز حزب دموکرات بە دلیل انحصارطلبی اکثریت کمیتەی مرکزی در ادارەی تشکیلاتی حزب و بدون نتیجە ماندن تلاشهای رفرمیستی، دچار انشقاق شد.
٦٣- ١٦ مرداد ١٣٨٦، تأسیس تلویزیون “کوردکانال”. آغاز برنامەهای این تلویزیون تأثیرات مهمی بر جایگاه حزب در میان مردم شرق کوردستان و همچنین در روشنگری سیاستهای حزب پس از انشقاق حزب دموکرات نقش بەسزایی داشت.
٦٤- ١٦-٢٤ اسفند ١٣٨٦، برگزاری چهاردهمین کنگرەی حزب دموکرات کوردستان در قلعەی دموکرات.
٦٥- ٢٣ مرداد ١٣٨٧، بە شهادت رسیدن جمعی از پیشمرگان حزب دموکرات کوردستان در منطقەی سردشت. بازگشت آنان بە داخل کشور نقطەی آغاز مرحلەای نوین از فعالیتهای پیشمرگانەی حزب دموکرات پس از بیش از یک دهە متوقف شدن این شیوە از حرکتهای نظامی بود.
٦٦- ٢٣ اردیبهشت ١٣٨٩، اعتصاب عمومی در کوردستان در اعتراض بە اعدام ٥ مبارز سیاسی کورد کە در تاریخ ١٩ اردیبهشت همان سال اعدام شدە بودند. این اعتصاب بر اساس تقاضای کلیەی احزاب سیاسی شرق کوردستان از مردم با موفقیت برگزار شد.
٦٧- ٢-٨ خرداد ١٣٩٠، برگزاری کنگرەی ١٥ حزب دموکرات کوردستان.
٦٨- ٧ آذر ١٣٩٤ (٢٧-٢٨ نوامبر ٢٠١٥)، عضویت اصلی حزب دموکرات کوردستان در سازمان اینترناسیونال سوسیالیست مورد قبول واقع شد.این گردهمایی شورای اینترناسیونال سوسیالیست در لواندا، پایتخت آنگولا برگزار شد.
٦٩- یلدای خونین ١٣٩٤، انفجاری تروریستی در نزدیکی مقر دفتر سیاسی بە هنگام برگزاری مراسم ویژەی شب یلدا، ٨٦ـمین سالروز ولادت د. قاسملو صورت گرفت. طی آن ٥ کادر و پیشمرگەی حزب و دو پیشمرگەی نیروهای آسایش اتحادیەی میهنی کوردستان بە شهادت رسیدند.
٧٠- ١٧-٢١ بهمن ١٣٩٤، برگزاری شانزدهمین کنگرەی حزب دموکرات کوردستان.
٧١- ١٩ دیماه ١٣٩٦، نشست پنج حزب شرق کوردستان در دبیرخانەی حزب دموکرات کوردستان. این نشست مبنای تشکیل “مرکز همکاری احزاب کوردستان ایران” بود.
٧٢- ١٧ شهریور ١٣٩٧، حملەی موشکی جمهوری اسلامی ایران بە پلینوم کمیتەی مرکزی حزب دموکرات کوردستان. در این حملەی تروریستی ١٦ کادر و پیشمرگەی حزب دموکرات شهید شدند، کە ٦ تن از آنان از اعضاء کمیتەی مرکزی حزب بودند. در این واقعە بیش از ٥٠ تن نیز زخمی شدند کە بخشی از زخمیها را زنان و کودکان تشکیل دادە بودند.
٧٣- ٢١ شهریور ١٣٩٧، اعتصاب شکوهمند و عمومی کوردستان بنا بر خواست حزب دموکرات کوردستان و سایر احزاب سیاسی کوردستان. این اعتصاب در راستای محکوم کردن حملەی موشکی ١٧ شهریور جمهوری اسلامی بە قلعەی دموکرات و همچنین اعدام جمعی از مبارزان سیاسی کورد، برگزار شد.
٧٤- ٢٩ شهریور ١٣٩٧ (٢٠ سپتامبر ٢٠١٨)، نیکی هیلی، نمایندەی آمریکا در سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت این سازمان، حملەی موشکی بە مقر دفتر سیاسی حزب دموکرات کوردستان را مورد بحث قرار داد، و همچنین خواستار ممانعت از یاغیگریهای جمهوری اسلامی شد.
٧٥- ١٩-٢٠ آبان ١٣٩٨، برگزاری ١٧ـمین کنگرەی حزب دموکرات کوردستان.