آمارهای رسمی حاکی از آن است که ۱۱ میلیون حاشیه‌نشین شهری در ایران زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود که این جمعیت تا پایان سال ۱۳۹۵، به ۱۳ میلیون نفر برسد.
مقامات دستگاه قضایی می‌گویند در حاشیه‌نشینی ۲۴ نقش منفی را می‌توان تعریف کرد و بسیاری از بزهکاری‌ها از دل حاشیه‌نشینی‌ها بیرون می‌آیند.
ابوالفضل رضوی، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری می‌گوید زمانی که آفات حاشیه‌نشینی را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم که این مساله جز هزینه برای ایران هیچ چیز دیگری در پی نداشته است.
کارشناسان اجتماعی با تاکید بر این که حاشیه‌نشینان جزو فقیرترین مردمان هستند، آن‌ها را قربانی مشکلات اقتصادی و بی‌برنامگی دولت‌ها در دوران‌های موسوم به توسعه می‌دانند و بی‌توجهی به زیرساخت‌های روستایی را یکی از عوامل اصلی این مشکل می دانند.
کارشناسان می‌گویند کشوری که کشتزارهایش خشک و دامداری‌اش رو به انقراض است، کارگر روستایی را به امید کار روانه شهرهای بزرگ می‌کند. روانه شهرهایی که پاسخ‌گوی مشکل بیکاری آن‌ها نیست و با گرانی مسکن نیز روبه‌روست.
کارشناسان اقتصادی نیز می‌گویند در جامعه‌ای که شمار بیکاران روز به روز رو به افزایش است و واردات کلا جای کارخانه‌های تولیدی را گرفته است، حل مشکل حاشیه‌نشینان، در کوتاه زمان میسر نیست.
