چند روزی است که در رسانه‌های اجتماعی از توهین عده‌ای تماشاگر( ترک زبان) بازی والیبال شهردرای ارومیه و بانک سرمایه تهران به چند تماشاگر کرد زبان که لباس کردی به تن داشته و از نزدیکان فرهاد پیروت‌پور بازیکن تیم شهرداری اورمیه، بوده‌اند، خبرها و نظرات فراوانی در رفت و آمد است. از دیدگاههای متفاوتی به این موضوع نگریسته‌اند. قرار است که جمع کثیری از کردهای ارومیه و دیگر شهرهای کردستان با لباس کردی در چند روز آتی به ورشگاه غدیر ارومیه رفته و تیم و یا افراد مورد نظر خود را تشویق کنند. در همین راستا در این متن کوتاه به آینده می‌نگرم وسخنی با هموطنانم دارم.
آنچکه باعث بوجود آمدن فاصله، کینه و گسلهای اجتماعی، فرهنگی ، سیاسی و مذهبی در میان ایرانیان شده‌است بدون تردید نبود آزادی، دمکراسی و برابری است. باعث و بانی چین وضعی هم در درجه اول حاکمیت و سیستم سیاسی است. در واقع بدلیل نبود یک سیستم سیاسی دادگرا و آزاد، فاصله و دشمنی و کینه به جای دوستی و حرمت و رعایت، بیشتر و بیشتر خواهد شد. از سویی دیگر رژیم حاکم بر ایران در چند دهه گذشته همیشه به دنبال امنیتی کردن و فراهم آوردن امکان و بهانه برای سرکوب بوده‌است. به تعبیری دیگر،عداوت میان مردمان ایران زمین ( زبانها، مذهبها، طبقات، زن و مرد و …) بهترین فرصت را برای نیروهای نظامی و امنیتی رژیم- به بهانه کنترل اوضاع- فراهم خواهد آورد.
و کنون این قضیه به دو ملیت مربوط میشود که دارای تاریخی بلند بالا از همزیستی و در کنار هم بودن از سده‌ها پیش در این منطقه است. ازسویی دیگر این دو ملیت هفتاد سال پیش از طریق دو رهبر فرزانه ومردم‌دار یکی پیشوا (قاضی محمد) و دیگری محمد جعفر پیشه‌وری پیمانی را به امضاء رساندند که از آن میتوان به عنوان چراغ راه آینده نیز یاد نمود.
من بعنوان یک کرد، نه تنها مخالف حضور هم‌تبارانم در سال غدیر ارومیه برای بازی بعدی نیستم، بلکه جا دارد برای نقش بر آب کردن سیاستهای ضدمردمی نیروهای امنیتی و تمامی آنانکه چشم اتحاد کرد و ترک آذربایجانی را ندارند، همه با هم و همصدا شعار ” یاشاسن آذربایجان” سردهند و چه خوب خواهد شد اگر ترک زبانان حاضر در سالن نیز به کردستان سلامی دهند. در نوشتار کوتاهی در سال ٢٠٠٤ به ضرورت اتحاد دوباره ترکهای آذربایجان و کردها جهت رسیدن به دمکراسی در ایران اشاره کرده بودم و امروز نیز بر بازیابی و سازماندهی نیروی عظیم دو جنبش دمکراتیک کردستان و آذربایجان برای رسیدن به آزادی و دمکراسی در ایران تاکید میکنم. در سالن غدیر میشود همه با هم آزادی را فریاد زد و رژیم استبدادی جمهوری اسلامی را به چالش کشید.
اتحاد رمز پیروزی است
