برگردان: دیاکو
پس از توافق هستهای، اصطلاح نفوذ بیش از گذشته در ادبیات سیاسی جناح مسلط رژیم مشاهده میشود. خامنهای طی مدت چند ماه اخیر، بکرات دربارهی آن سخن گفته و پیرامون به اصطلاح نفوذ آمریکا و غرب در نظام جمهوری اسلامی هشدار دادهاست.
هدف از طرح اصطلاح نفوذ چیست؟ جریان راست افراطی به دنبال چیست و در پی اجرای چه برنامههایی است؟
الف: اصولگرایان چه قرائتی از اصطلاح نفوذ دارند؟
ــ برخی از بندهای برجام (برنامهی جامع اقدام مشترک) بستر نفوذ آمریکا را هموار ساخته و به همین دلیل خامنهای بطور مداوم پیرامون خطر نفوذ هشدار میدهد.
ــ اسراتژی آمریکا دربارهی ایران تغییر نکرده، ولی اینبار از طریق گفتوگوی “نرم”، در راستای تغییر ماهیت جمهوری اسلامی گام برمیدارد.
ــ مهدی محمدی، یکی از فعالان راست افراطی میگوید: اهداف پروژهی نفوذ که جریان غربگرا در داخل با همدستی با آمریکا به پیش میبرند این است که: پای آمریکا به ایران را باز کنند، توازن قوا در حاکمیت و ماهیت جمهوری اسلامی را تغییر دهند و از این طریق، ایران را بشیوهای استراتژیک کنترل نماید. هدف، تغییر در نقشهی ژئوپولتیک منطقه و کاستن از نفوذ و قدرت ایران در منطقه است. (نقل به مفهوم)
ــ به همین دلیل است که اصولگرایی چون ناصر ایمانی اظهار میدارد: کسانی که فکر میکنند به سود و مصلحت ماست به آمریکا نزدیک شویم و یا بدون آمریکا نمیتوان هیچ اقدامی کرد، تفکرات آمریکایی دارند و نباید اجازه داد نماینده و یا وزیر شوند. (نقل به مفهوم)
از منظر جریان راست افراطی توصیه و سفارش نفوذیها این است که سیمای آمریکا را بیارایند و بگویند با آمریکا مصالح و منافع مشترکی داریم.
ب: واکنش جبههی دولتیان و اصلاح طلبان به ادعاهای اصولگرایان پیرامون اصطلاح نفوذ چه بودهاست.
ــ مسألهی نفوذ را انکار نمیکنند، ولی میگویند آن را بیش از حد بزرگ جلوه میدهند و بزرگنمایی برای ضربه زدن به جناح مقابل است.
ــ علی مطهری که به اصولگرایی میانهرو معروف است میگوید: نکند اصطلاح نفوذ همانند “فتنه” برای سرکوب منتقدان بکار گرفته شود؟ (نقل به مفهوم) دست آخر اصلاح طلبان میگویند راست افراطی از اصطلاح “نفوذ” برای حذف جناح مقابل استفادهی ابزاری و جناحی میکند. بازداشت شماری از روزنامهنگاران به اتهام نفوذی بودن طی چند ماه گذشته را میتوان بسان اقدامی در راستای یکدست کردن سیاسی تلقی کرد.
ج: بررسی و نتیجهگیری:
اگرچه در آغاز سردمداران رژیم هشدارمیدادند که برجام نباید به تفرقه و تقابل بیانجامد، لیکن خامنهای بگونهای مسألهی برجام را به فرجام رساند که چارچوب و زمینهی گفتاری را برای پلاریزسیون یا همان قطب بندی مهیا ساخت. بدین سان پس از تصویب برجام و در آستانهی انتخابات اسفند ماه، فضای سیاسی حاکم بر ایران را بیشتر دو قطبی کرد.
ــ کلید واژهی نفوذ در واقع طرح سپاه پاسداران و جریان راست افراطی برای امنیتی کردن فضای سیاسی و دور دیگری از سرکوب است.
ــ بزرگنمایی این اصطلاح و ترساندن به قول خودشان جامعه از نفوذ آمریکا، فضا سازی راست افراطی برای رد صلاحیت گستردهی کاندیداهای وابسته به اصلاح طلبان است و در واقع این جریان نگران آن است که اکثریت مجلس را از دست بدهد.
ــ نگران آنند برجام بستر مناسب و فراگیری برای هنجارها و ارزشهای غربی همچون هنجارهای دمکراتیک و آزادیهای فردی … فراهم آورد. هم اکنون شاهد هستیم جامعه به اصطلاح “ارزشهای” تحمیل شدهی رژیم را برنمیتابد و به طرق گوناگون ضدیت و اعتراض خود در برابر آنها را نشان میدهد. اعتراف مسئولان و کارگزاران رژیم بر این امر که مردم ایران بطور مطلوب نظام، حجاب را رعایت نمیکنند، بیانگر این مدعاست.
ــ “نفوذ” ابراز یا طرحی است برای تداوم ضدیت و خصومت با آمریکا و تثبیت فرم و رفتار و پرستیژ “انقلابی گری” نظام. رژیم در هراس است “طلسم” انقلابیگری آنان در برابر دوستانشان و یا به قول خودشان ” سرانگشتان اقتدارشان” در منطقه در هم بشکند. به اعتقاد هسته و مرکز اصلی اقتدار در جمهوری اسلامی، نفوذ و اعتبار کنونی آنان در منطقه، ثمرهی این “انقلابی گری” است.
ــ برخلاف ادعا و تبلیغات توخالی، رژیم در هراس است اگر به عادی سازی روابط و مناسبات با آمریکا دست یازد، با توجه به هژمونی و اقتدار آمریکا، این کشور میتواند با دخالت در امور داخلی در زمینههای گوناگون بر آنان مسلط گردد.
ــ پس از محاصرهی اقتصادی غرب و خروج شرکتها و کمپانیهای غربی از ایران، سپاه پاسداران بیش از پیش بر اقتصاد ایران چنگ انداخت. لذا آنان در هراسند با ورود دوبارهی شرکتها و سرمایهگذاران خارجی، منوپل کنونی حاکم بر اقتصاد کلان کشور نتواند همچون گذشته به حیات خود ادامه دهد. بنابراین در صددند از طریق مفاهیمی چون نفوذ تا حدودی از آمدن شرکتها و سرمایهگذاری خارجی جلوگیری نمایند. امنیتی ساختن فضای سیاسی و بازداشت ”نزار زاکا”ی لبنانی را میتوان در این راستا تعریف کرد.
ــ در عین حال محتمل است با پیش کشیدن این اصطلاح و نشان دادن گسترش منازعات، واقعیت را در انظار عمومی مخدوش سازند و در عمل بگونهای اقدام نمایند و در خصوص برجام نیز، به وعدههای خود عمل کنند.
دست آخر باید گفت در واقع در ورای سیاست رژیم، تفرقه و کشمکش فزاینده و شدیدی در جریان است که در آستانهی انتخابات بیشتر خودنمایی خواهدکرد. بدیهی است این تفرقه و دو دستگی و فقدان اتحاد در دیدگاههای رژیم، میتواند مجال مناسبی برای بروز اعتراض و نارضایتی در بین تودههای مردم پدیدآورد.
درشمارهی٦٦٨ روزنامه «کوردستان» منتشر شده است