انتخاب رابرت مالی بەعنوان نمایندەی ویژەی آمەیکا در موار ایران با واکنش‌های متفاوتی مواجە شدەاست. جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، پنج‌شنبه شب ۲۸ ژانویه / ۹ بهمن اعلام کرد که رابرت مالی، مشاور عالی سابق در دولت باراک اوباما و کارشناس باسابقه خاورمیانه را به عنوان نماینده ویژه این کشور در امور ایران منصوب کرد.
به‌گزارش نیویورک تایمز، رابرت مالی از مسئولان واشنگتن برای ترغیب تهران به مهار برنامه هسته‌ای و توقف غنی‌سازی اورانیوم فراتر از محدودیت‌های توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ با قدرت‌های جهانی و همچنین جلب نظر ایران به مذاکرات جدید قبل از لغو تحریم‌های شدید علیه ایران خواهد بود.
هنوز روشن نیست که آیا این استراتژی طبق دستور جو بایدن موفق خواهد شد. رژیم ایران بارها گفته است که تا زمانی که آمریکا تحریم‌های خود را لغو نکند براساس توافق هسته‌ای عمل نخواهد کرد. اکنون دو کشور منتظر آن هستند که طرف مقابل گام نخست را بردارد.
بازگشت به توافق هسته‌ای پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا از آن در سال ۲۰۱۸، از جمله وعده‌های انتخاباتی بایدن بود. از زمان خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ایران به‌طور پیوسته از آن دور شد و یا آن را نقض کرد. سال گذشته نیز بازرسان بین‌المللی نتیجه گرفتند که دوباره سوخت کافی برای ساخت سلاح هسته‌ای دارد.
رابرت مالی در حال حاضر گروه بحران بین‌المللی در واشنگتن را که یک سازمان حل اختلاف است اداره می‌کند. مالی در حالی انتخاب شد که محافظه‌کاران او را متهم می‌کنند امتیازهای زیادی را برای رسیدن به هرگونه توافق احتمالی به طرف مقابل می‌دهد.
یک مقام ارشد وزارت امور خارجه آمریکا گفت تا مذاکرات با ایران فاصله زیادی وجود دارد. یک مقام دیگر گزارش‌های مبنی بر این‌که آمریکا و ایران مذاکراتی را پشت درهای بسته آغاز کرده‌اند، رد کرد. هر دو مقام قبل از اعلام انتصاب مالی سخن گفتند و نخواستند نامشان فاش شود.
مقام نخست وزارت خارجه گفت رابرت مالی و دیگر دیپلمات‌ها ابتدا با رهبران اروپا، خاورمیانه و کنگره مشورت خواهند کرد تا اطمینان حاصل کنند که هرگونه مذاکره جدید با ایران نگرانی‌ها و دیدگاه‌های آن‌ها را منعکس می‌کند.
بریتانیا، فرانسه و آلمان مشتاق بازگشت به توافق‌نامه سال ۲۰۱۵ هستند و تلاش کرده‌اند حتی زمانی که ایران از محدودیت‌های خود فراتر رفت آن را حفظ کنند. اما اسرائیل و کشورهای مسلمان عرب در خاورمیانه مدت‌هاست که با این توافق مخالفت می‌کنند و معتقدند این توافق در واقع تمهیداتی برای مقابله با سایر تهدیدهای نظامی ایران از جمله برنامه موشکی و پشتیبانی از شبه‌نظامیان نیابتی در منطقه در نظر نگرفته است.
