بر اساس آمارهای تازه از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و آمار بیکاری از مجموع ۵ میلیون و ۳۰۵ هزار زن فارغ التحصیل دانشگاهی، یک میلیون و ۲۸۲ هزارنفر شاغل هستند و ۵۴۶ هزار نفر در جست‌وجوی شغلند. این به آن معناست که ۳ میلیون و ۴۷۶ هزار زن تحصیل‌کرده، خانه نشین هستند و فعالیت اقتصادی ندارند.
زنان ٤٧ درصد کل فارغ التحصیلان کشور را تشکیل می‌دهند که از این میزان تنها ٧ درصد آنان در بازار کار فعال می‌باشند.
روند صعودی ورود دختران ایرانی به دانشگاه‌ها از بیش از یک دهه پیش آغاز شد. درسال ۱۳۷۶ تعداد داوطلبان و پذیرفته‌شدگان دختر دانشگاه‌ها به پسران نزدیک و از سال ۱۳۷۷ این نسبت به نفع دختران قرار گرفت. در سال ۱۳۹۱ بیش از ۶۰ درصد داوطلبان کنکور زن و ۴۰ درصد بقیه مرد بوده‌اند. این روند اما حاکمیت ایران را واداشته که به شیوه‌های گوناگون جلوی ورود بیشتر زنان را به دانشگاه‌ها بگیرند. ممنوع کردن زنان از حضور در ۷۷ رشته دانشگاهی از جمله این اقدامات بوده است.
بیشتر بودن تعداد زنان تحصیل‌کرده، ساختار اجتماعی ایران را دچار تغییر کرده است و نگرانی‌هایی را هم بر انگیخته است.
سیاست‌گذاران محافظه‌کار معتقدند که روند صعودی حضور دختران در دانشگاه‌ها بر خانواده، فرهنگ، سیاست، اقتصاد موثر است و ساختار خانواده، الگوهای تقسیم کار زوجین، الگوهای تربیتی مرسوم و ملاک‌های انتخاب همسر را تغییر می‌دهد، سن ازدواج را بالا می‌برد و طلاق را افزایش می‌دهد. تغییر نقش‌های اجتماعی و سبک زندگی هم از پیامدهای آن می‌تواند باشد.
