گروهی از فعالان سیاسی و مدنی که تجربه شکنجه سلول انفرادی را داشتند با حضور در یکی از دفاتر قضایی تهران علیه آمران و عاملان سلول انفرادی شکایت کردند. زندانیان سیاسی خواستار پیگرد قانونی عاملان و آمران سلول انفرادی شدند.
کانون مدافعان حقوق بشر روز پنج‌شنبه ششم خرداد (۲۷ مه) از ثبت سومین شکایت زندانیان سابق سیاسی علیه آمران و عاملان سلول‌های انفرادی خبر داد.
شکایت‌کنندگان، همانند دو گروه پیشین از زندانیان سابق، یادآور شدند که اعمال سلول انفرادی، ناقض رای وحدت رویه دیوان عدالت اداری در سال ۸۲ می‌باشد و بر این اساس آمران و عاملان این شکنجه غیرانسانی می‌بایست تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
در این حرکت اعتراضی جعفر عظیم‌زاده، شهناز اکملی، محمد رسول‌اف، امیرخسرو دلیرثانی، بهزاد عرب‌گل، حوری فرج‌زاده، معصومه دهقان، راحله راحمی، مزدک علی‌نظری، مجید درّی، محمدرضا معمارصادقی، بهزاد همایونی، پوران ناظمی، شکرالله مسیح‌پور، روح‌الله مردانی، ویدا ربانی و نرگس محمدی حضور پیدا کردند.
قبلا نیز گروهی از زندانیان سیاسی و عقیدتی سابق که بخشی از حبس‌شان را در سلول انفرادی گذرانده‌اند شکایتی را در یکی از دفاتر قضایی غرب تهران علیه آمران و عاملان حبس انفرادی ثبت کردند.
فائزه هاشمی، ژیلا بنی‌یعقوب، بهمن احمدی امویی وابراهیم‌الله بخشی از جمله این افراد بودند.
در ایران نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در سلول انفرادی به یک رویه تبدیل شده و تقریبا تمامی فعالان سیاسی و مدنی پس از دستگیری بلافاصله به سلول انفرادی منتقل می‌شوند. این افراد گاه تا ماه‌ها در سلول انفرادی نگهداری می‌شوند.
نگهداری زندانیان سیاسی در سلول‌های انفرادی اقدامی است که بیشتر به دلیل شکست روحیه زندانیان انجام می‌گیرد. نهادهای حقوق بشری از این اقدام به عنوان “شکنجه” یاد می‌کنند. اغلب زندانیان در نخستین دوره از حبس خود مدت‌ها با بلاتکلیفی در سلول‌های تنگ و تاریک با حداقل امکانات زندگی حبس می‌شوند.
