در همین روزهای اخیر بود که رییسی و بعد از او وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در سخنرانیهای جداگانەای از ایرانیان خارج از کشور خواستند کە برای سرمایهگذاری و آمد و رفت میتوانند بدون هیچ محدودیتی به ایران سفر کنند. در پی آن اعلام شد که وزارت امور خارجه سایتی را طراحی کرده با نام میخک که ایرانیها با مراجعه به آن استعلام تردد آزاد خود را می توانند مشاهده کنند.
تا اینجا در این ادعا به انطباق آن با عرف بینالمللی مشکلی نیست و جمهوری اسلامی به روال عادی فریب اذهان عمومی را در انتشار خبر عیان نکرده است. اما آیا جمهوری اسلامی آن حکومتی است که بتوان اعتمادی بە گفتهها و چنین دست از ادعاهایش داشت؟
برای اثبات نگاهی به گذشته میاندازیم تا صحت و سقم چنین موضوعاتی دستگیرمان شود.
از پرداختن به واقعیت موجود که بگذریم حتما نام سریال گاندو را شنیدەاید یا بر حسب اتفاق سریال را تماشا کردەاید. دامنه گسترش قصه در کلیت سریال پرداختن به ژانر جاسوسی و پرونده هستەای ایران است. آنجا که جمهوری اسلامی علاوه بر تخیل در زمینه خلق فیلم و سریال در واقعیت مستتر در این سالها “توهم توطئه” را هم از راس نظام به تمام آحاد جمهوری اسلامی سرایت داده و دائم سرگرم ساختن شبحی خیالی به نام دشمن فرضی است.
جیسون رضاییان پروژەای بود که غرب بعد از معامله بر سر او به این نتیجه رسید که جمهوری اسلامی راه درآمد تازەای را برای دور زدن تحریم ها پیش گرفته است. سریال دستگیر کردن شهروندان خارجی برای باجگیری از دولتهای متبوعشان از یک سو و زندانی کردن دوتابعیتیهایی که برای بازدید و ملاقات خانواده راهی ایران شدە و در نهایت از زندان اوین و سایر زندانهای کشور سر بر میآوردند، دولتهای غربی را بیش از پیش نگران این پروژەی غیر اخلاقی جمهوری اسلامی نمود. نازنین زاغری از چهرههای برجستەای بود که نام او حتا به صحن علنی سازمان ملل نیز رسید و دولت انگلیس او را قربانی گروگانگیری جمهوری اسلامی دانست.
حکومتی که رعایت اخلاق دیپلماسی هرگز مبنای ارتباط منطقی او با جهان نیست و برای لگدمال کردن مبانی انسانی از هیچ حرکتی فروگذار نمی شود. در داخل فریب و دینفروشی را پیشه خود کرده و در روابط بینالمللی هم دروغ و پنهانکاری سرلوحه رفتارش شده است.
پروژه فریب و کشاندن مهاجرین ایرانی که سالها رنج و مرارت اخذ تابعیت دوم را تحمل کردە و در نهایت بە بند کشیدن آنها بە منظور باجگیری از دولت دوم بدون تردید یکی از ناپسندترین اعمال غیر انسانی است.
کلید این فریب در دوران احمدی نژاد خورد. تعداد زیادی از سرمایهگذاران ایرانی به این بهانه که ایران امنیت را برای شان تامین می کند راهی ایران گشتند و به سرنوشت نامعلومی گرفتار شدند. سپاه پاسداران در سال های اخیر با وقاحت هرچه تمامتر آلوده بودن دست خود به این فساد انسانی را اعتراف کرده و بارها برای به دام انداختن ایرانیهای مقیم غرب تلاش مضاعف نموده است. حال باید دید رییسی با تیم نظامی_امنیتی خود که عمدتا سپاهیها آن را شکل دادەاند برای ایرانیان مقیم خارج چه خوابی دیدە است؟
راەاندازی سایتی به نام ” میخک ” که کارش ثبت و استعلام مجوز ورود و خروج ایرانیان خارج از کشور است، بخش نخست این خواب است. کاری که در شناسایی اطلاعات افراد مقیم خارج دست سپاه را برای اقدامات بعدی باز گذاشتە و دولت که اکنون در جهموری اسلامی یک دست در خدمت بیت رهبری است، در جذب و به دام انداختن افراد راه هموارتری را پیش رو دارد.
در وهله بعدی اگر هم دولت متبوع دوم اقدام قابل توجهی انجام نداد سپاه با تصاحب تمام دارایی و سرمایه شخص مذکور از این کلاه نمدی برای خود دست و پا میکند. از مشخصات پنهان و ناگفته امنیتی این سایت هرچه که نکته استخراج کنیم بیراه نگفتەایم؛ چرا که جمهوری اسلامی با توحش ذاتی خود راه بر هرگونه قضاوت در خصوص حاکمیتش را باز گذاشته است.
اخیرا هم بنیامین بریر، شهروند فرانسوی که برای باجگیری از دولت فرانسه در مذاکرات وین دستگیر و در زنذان وکیل آباد مشهد محبوس است، وارد یک اعتصاب غذای طولانی شده است. البته اخبار کایلی گیلبرت استرالیایی هم به یقین از انظارتان دور نمانده که چه بر سر این پژوهشگر آوردند و تا سر حد خودکشی او را در زندان اوین شکنجه دادند.
به این سیاهه تعداد بیشمار دیگری نام باید افزود تا استراتژی جمهوری اسلامی را به جهان نمایش داد. از خارجی به عنوان مهمان گرفته تا شهروند که به عنوان دو تابعیتی وارد ایران می شود. فرقی نمیکند، هر دو دسته در معرض ربودن و گروگانگیری هستند.
میخواهد نام سایت میخک باشد یا هر اسم دیگری، جمهوری اسلامی همان است که بوده، فقط به عبارت ملانصرالدین؛ پالان خود را هر چند گاهی تعویض میکند. یک بار خاتمی، بار دیگر احمدی نژاد و روحانی و حالا رییسی… سناریو یکی است و، سپاه پاسداران سیریناپذیر از این طرق راه درآمدشان را سادەتر کردهاند، گروگانگیری کردە و مثل عصر بردهداری آنان را به فروش و حراج میگذارند. چیزی هم که اصلا مهم نیست انسانیت است که لابەلای دین فروشی فساد به ثانیهای میتوان غلطکی بر آن روان کرد.
فریب میخک و سیخک و نامهای شاعرانه این جنایتکاران بشری را نباید خورد.