یک سال از انتخاب رئیسی بەعنوان رئیس جمهور ایران گذشت و پس از این یک سال هم‌اکنون نمایان است، هیچ کدام از وعدە وعیدهای کە رئیسی در مناظرەی انتخابات‌اش می‌داد محقق نشدەاند.
رئیسی شعار انتخاباتیش را بر مبنای ریشەکن کردن فقر، تحقق عدالت و مبارزە با فساد ترسیم کردە بود. همچنین او با دادن ٥٠ وعدە و عید اقتصادی و سیاسی کە در میان آن‌ها درخصوص ازبین بردن گرانی و فساد، تک رقمی کردن نرخ تورم و بهبود وضعیت اقشار و طبقات مخلتف جامعە سخن می‌گفت، دولت خود را بەصورت ویژەای ترسیم می‌کرد. اما در میدان عمل چە اقداماتی درخصوص تحقق وعدە وعیدهایش انجام داد و وضعیت را بە کدام سمت و سو برد؟
نخست موضوع تورم اقتصادی: مرکز آمار ایران اعلام کردە است کە نرخ تورم در خردادماە سال جاری ٥/٥٢ درصد افزایش یافتە و نسبت بە ماە گذشتە ١٣ درصد روند صعودی بەخود گرفتە است. در این میان رئیسی بەمنظور پنهان کردن گسترش این بحران‌ها ادعا می‌کند کە دولت حسن روحانی را با تورم ٦٠ درصدی تحویل گرفتە است؛ موضوعی کە برای اولین بار در مورد آن سخن می‌گوید و نمایان است برای چە این را مطرح می‌کند. در کنار تورم بە چند نمونەی دیگر در مورد وضعیت اقتصادی اشارە کنیم: در خردادماە سال جاری نیز بهای اجارەی مسکن ٢٥ درصد افزایش یافتە است. در حالی کە ایران در سال ٢٠٢١ سە برابر سال گذشتە نفت را فروختە است، اما نرخ ارز ملی ٣٣ هزار تومان در مقابل یک دولار آمریکایی افت کردە است. هم‌زمان نرخ طلا مدام در حال افزایش بودە و هر سکەی بهار آزادی دارد از مرز ١٥ میلیون تومان می‌گذرد. مسعود میرکاظمی رئیس سازمان بودجە و برنامەی ایران کتمان نمی‌کند کە درصورت تدوام رشد ٨٠ درصدی اقتصاد کشور طی شش سال بەطور مدام حجم اقتصاد ایران بە سال ١٣٩٠ برمی‌گردد. وی این اظهارات را در حالی بیان می‌کند کە براساس سخنان رئیسی نرخ رشد اقتصادی کشور در سال ١٤٠٠ کە او ریاست دولت را در دست داشتە صفر (هیچ) بودە است.
مردم مانند حلقەی گم‌شدەی دستورات نظام جمهوری اسلامی طی این یک سال چند برابر در فقر و بحران‌های اقتصادی فرو رفتەاند. هر روز کە می‌گذرد سفرەشان کوچک‌تر می‌شود و بیکاری، گرانی چند برابر مردم را با مشکلات و معضلات روبرو کردە است. اعتراضات اخیر اقشار و طبقات مختلف جامعە مانند کارگران، معلمان و بازنشستگان آزمون خوبی بود برای آقای رئیسی و چگونگی تحقق وعدە و عیدهایش. طی همین مدت مؤسسەی “استاسیس” درنتیجەی یک نظرسنجی اعلام کرد، ٦٤ درصد مردم ایران از کارکرد دولت رئیسی ناراضی‌اند و این نشان دهندەی اقدامات وی در خصوص بهبود وضعیت کشور است.
ناکارآمدی، فساد، عدم‌تعهد و دستکم گرفتن مردم و حقوق‌شان از سوی مسئولان رژیم مختص بە رئیسی و یا رؤسای جمهوری قبلی نیست، بلکە این بەعنوان میراث از خمینی رهبر جمهوری اسلامی برایشان ماندە است. خمینی چە قبل از پیروزی انقلاب در ١٣٥٧ و چە در نخستین روز و ماە روی کار آمدن جمهوری اسلامی مدام در این مورد سخن می‌گفت تمامی مردم ایران بدون تمایز از درآمد حاصل از نفت سهیم‌اند و پول نفت مستقیم بە جیب مردم می‌رود. آب و برق و سوخت را بەطور مجانی در اختیار مردم قرار می‌دهیم. همە بەیاد داریم کە می‌گفت ما حکومتی را تأسیس می‌کنیم کە تمامی آزادهای در آن فراهم شود و جمهوری اسلامی ایران برعکس نظامی پادشاهی کە بە ابرقدر‌ت‌ها اتکا کردە بود، مانند تمامی کشورهای دموکرات جهان بە ارادی مردم ایران اتکام می‌کند! امام دیدیم کە سهم مردم از نفت چطور و چگونە بە سفر مردم آمد و می‌بینیم کە مردم در کجای برنامەی استراتژیک جمهوری اسلامی هستند. مردم کشور وقتی کە روابط رژیم با چین، روسیە و ونزوئلا و سیاست خارجی این رژیم نگاە می‌کنند، خیلی خوب معنای اتکا بە ارادەی مردم و خواستەهایشان را می‌فهمند.
مردم بە یاد دارند کە رژیم می‌گفت رژیم پادشاهی اقلیت‌های مذهبی و ملی را سرکوب می‌کرد، اما اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی مانند تمامی ملتهای دیگر در کشور دارای یک حقوق می‌باشند. اکنون در گوش مردم زمزمە می‌کند کە خمینی می‌گفت اسلام تمامی شیوەهای ستم را رد می‌کند و هیچ کس نسبت بە کسی دیگر برتر نیست، در سایەی اسلام و جمهوری اسلامی حقوق خودمدیریتی برای همگان تأمین می‌شود و هر نوع ستم فرهنگی و اقتصادی از بین می‌رود. بەیاد داریم کە می‌گفت دولت جمهوری اسلامی بەخصوص بە برادران کورد وعدە می‌دهد کە در اسرع وقت تمامی حقوق‌شان را تأمین می‌کند و بە آنان اطمینان می‌دهیم کە خواستەهایشان بەخصوص خواستەهای ملی‌شان مانند تمامی اقشار دیگر جامعە بەآن‌ها دادە می‌شود. در آن ایام طولی نکشید کە منظورشان از برادری چە بود و نوروز خونین سنندج و فتوای ٢٨ مردادماە خمینی و لشکرکشی بە کوردستان جای شک و گمانی را برای هیچ‌کس باقی نگذاشت کە وفاداری و تحقق وعدە و عیدهایش از دیدگاە این رژیم با چگونە تحلیل شود!
جدا از وعدە وعیدهای رئیسی و دیگر مسئولان رژیم و امیدوارکردن همگان بە احیای برجام، این مردم‌اند اکنون نسبت بە هر زمانی و با شناخت واقع‌بینانە از این رژیم، قطعانە می‌خواهند سرنوشت خود را با این حاکمیت مشخص کنند. گسترش روزافزون اعتراضات و سازماندهی نیروی مبارزەجویی مردم علیە این رژیم بهترین مثال برای این وضعیت جدید است.
