٢٥ اسفند، پنجمین سال آغاز بحران سوریه است. پنج سال پیش قیام مردم سوریه علیه رژیم دیکتاتوری بشار اسد آغاز شد. قیامی که با نوشتن شعاری روی یک دیوار در شهر درعا آغاز شد، امروز به یک جنگ فاجعهبار تبدیل شده است.
تانک، بمب، موشکهای اسکاد، سلاح شیمیایی و گازهای سمی، شکنجه، القاعده و داعش؛ اینها تجربههای هر روزه مردم سوریه در پنج سال گذشته بوده است؛ اوضاعی که بهنظر میرسد سال به سال بدتر و وخیمتر میشود.
پنج سال پیش در چنین روزی ۱۵ نوجوان در یک گرافیتی بر روی دیوار نوشتند: مردم خواهان سرنگونی رژیم هستند. این ۱۵ نوجوان بازداشت شدند. تظاهرات اعتراضی علیه بازداشت آنها، بهشکل بیرحمانهای سرکوب شد اما تظاهرات ادامه یافت و رفته رفته به دیگر شهرها و مناطق سوریه گسترش پیدا کرد.
پس از ٥ سال آمارهای جنگ داخلی سوریه می گویند
• از هر ۱۰ نفر شهروند سوری، یک نفر کشته و یا زخمی شدهاست
• عمر متوسط سوریها از ۷۰ سال به ۵۵ سال سقوط کرده است.
• نیمی از جمعیت کشور از خانه و کاشانه خود خارج و آواره شدهاند.
• دو سوم مردم سوریه شغل و یا منبع درآمد خود را از دست دادهاند.
• ۸۵ درصد مردم سوریه در فقر مطلق زندگی میکنند.
• نیمی از کودکان سوری که در سن رفتن به مدرسه هستند، امکان رفتن به کلاس درس ندارند.
ا در پنج سال گذشته بیش از ۶۴۵ نفر پزشک و پرستار از سوی طرفهای درگیر جنگ کشته شدهاند.
• سوریه از یک کشور با سطح رشد متوسط مانند اندونزی، به پایینتر از سطح کشورهایی مانند سودان و افغانستان سقوط کرده است.
سوریه بهطور فزاینده رو به تخریب و نابودی است. نابرابریهای اجتماعی به سرعت در حال رشد هستند.
گزارش “مرکز سوریه برای پژوهشهای سیاسی” میگوید، زندگی زنان، مردان و کودکان سوری در اثر تخریب کشور و وضعیت پارهپاره قومیتی مردمان آن، ویران شده است. غیرنظامیان قربانیان اصلی جنگاند و بهطور عمدی هدف قرار میگیرند.
گزارشهایی که در ماههای اخیر درباره تلفات انسانی جنگ داخلی سوریه منتشر شده، نشان میدهند که تاکنون دستکم ۳۰۰ هزار نفر جان خود را از دست دادهاند.