نداشتن امنیت شغلی از اصلیترین دغدغههای زنان کارگر در ایران میباشد.
سهیلا جلودارزاده عضو سابق مجلس نداشتن امنیت شغلی را به عنوان یکی از اصلیترین دغدغههای زنان کارگر عنوان کرد و گفت: بیش از ٢ میلیون و ٥٠٠ هزار زن بهدنبال فراهم کردن ایجاد شرایط کار هستند و از اینکه نمیتوانند کاری انجام دهند از فقر و بدبختی رنج میبرند .
وی گفت: پس از گذشت ٣٦سال از انقلاب اسلامی هنوز مشخص نیست زنان باید کار کنند یا نه؟ اکثر زنان کارگر و بنگاههای اقتصادی و تولیدی فاقد قرارداد کار بوده و اگر قرارداد در میان است یک تا سه ماهه میباشد .
سهیلا جلودار زاده در تابستان گذشته نیز طی مصاحبهای گفته بود که بر اساس آمارها تا چند سال قبل حدود ۳۰۰ هزار کارگر زن که تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی بودند در کشور مشغول بکار بودند اما هماکنون تعداد آنها ۱۰۰ هزار نفر کاسته شده است.
این عضو سابق مجلس در خصوص وضعیت کارگران و تفاوت حقوقی بین کارگران زن و مرد در کارخانجات، افزود: در بسیاری از موارد تا یک سوم حداقل قانون کار هم به زنان پرداخت نمیشود.
شهیندخت مولاوردی معاون روحانی در امور زنان و خانواده نرخ بیکاری زنان دارای تحصیلات دانشگاهی در ایران را بیش از ۴۰ درصد اعلام کرد.
بنا بر آمار رسمی نیز نرخ مشارکت اقتصادی زنان حدود ۱۵درصد و نرخ بیکاری آنها نزدیک به ۳ برابر مردان است.
کوروش پرند، معاون وزیر کار دولت نیز اعتراف کرده که بیکاری در میان زنان تحصیلکرده حدود سه برابر مردان است و از هر سه زن تحصیل کرده یک زن بیکار است.