فصلنامه “جامعه‌شناسی کاربردی” تحقیقی با عنوان “تحلیل جامعه‌شناختی رابطە شاخص‌های اقتصادی و قتل در ایران” منتشر کرده و نوشته است، بین میزان دسترسی با اینترنت و قتل در جامعه ایران رابطه‌ای معکوس برقرار است.
در ایران از رفاه و رضایت و خوشبختی تا شاخص‌های دیگر اجتماعی، هرکدام به نسبتی درگیر بحران شده است. جامعه ایران را باید جامعه‌ای بحران‌زده خواند که هر روز بر دامنه و میزان آن افزوده می‌شود.
آسیب‌های اجتماعی عام‌ترین تعبیری است که درباره تشریح این وضعیت بحرانی در ایران بر سر زبان‌ها افتاده است. متولیان امر در جمهوری اسلامی پس از اندازه‌گیری شاخص‌هایی از قبیل فقر، فلاکت، قتل، سرقت و خودکشی و حاشیه‌نشینی به این نتیجه رسیده‌اند که وضعیت فعلی و آتی این شاخص‌ها اصلا خوب نیست.
این شاخص‌ها به اندازه‌ای منفی و وخیم است که سال‌ها پیش پای «علی خامنه‌ای» را هم به این پرونده باز کرد و براساس برخی گزارش‌‌ها چندین جلسه با وزرا و مدیران دستگاه‌های متولی برگزار کرد و از قرار معلوم دستور‌های ویژه‌ای هم صادر کرد.
واقعیت جامعه ایران و برخی یافته‌های علمی میگوید، این مجموعه اقدامات حمایتی تا زمانی که ریشه‌ها و زمینه‌های بروز آسیب‌های اجتماعی خشکانده نشود، کاری عبث و بی‌نتیجه خواهد بود.
ریشه بروز این آسیب‌های اجتماعی در ایران هم به طور خاص به نوع و زاویه نگاه مقام‌های جمهوری اسلامی به مناسبات مدرن و امروزی سیاست، جامعه و فرهنگ و اقتصاد دارد که مبتنی بر نگاهی ایدئولوژیک و سنتی است.
اینترنت یکی از همین پدیده‌های مدرن و نوپایی است که روحانیون شیعه حاکم بر آن نگاه بدبینانه‌ای به آن دارند و پس از سال‌ها سنگ‌اندازی برای محدود کردن آن، حالا با جدیت بیشتری به فکر مبارزه با آن تحت عنوان “طرح صیانت” افتاده‌اند.
اجرای این طرح چنان با مخالفت‌های گسترده‌ای در ایران مواجه شده که تاکنون ره به جایی نبرده است، اما خامنه‌ای و دیگر روحانیون ارشد می‌گویند هر طور که شده این طرح باید تصویب شود.
با اجرای این طرح بسیاری از کسب و کار‌های آنلاین و آزادی‌ها و دسترسی‌ها به جامعه جهانی قطع یا محدود و تحت کنترل نهاد‌های امنیتی و اطلاعاتی قرار خواهد گرفت که همین مساله با اعتراض‌ها در ایران همراه شده است.
در این میان به تازگی فصلنامه “جامعه‌شناسی کاربردی” تحقیقی با عنوان “تحلیل جامعه‌شناختی رابطە شاخص‌های اقتصادی و قتل در ایران” منتشر کرده و نوشته است بین میزان دسترسی با اینترنت و قتل در جامعه ایران رابطه‌ای معکوس برقرار است.
چه رابطه‌ای میان اینترنت و کاهش جرایم وجود دارد؟
قتل خشن‌ترین و هولناک‌ترین جرم، یک مساله حاد اجتماعی در سراسر دنياست که سالانه در حدود نیم میلیون نفر قربانی این پدیده می‌شوند.
این تحقیق پدیدەی قتل بین ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۷ را بر مبنای شاخص‌های کلان اقتصادی (سرانه تولید، درآمد ناخالص داخلی، سهم زنان از بازار کار، بیکاری، تورم) و ضریب نفوذ اینترنت مورد بررسی قرار داده است.
نتایج یک تحقیق میگوید که طی این سال‌ها با بهبود شاخص‌های تولید ناخالص داخلی و ضریب نفوذ اینترنت، میزان قتل در ایران کاهش یافته است.
این تحقیق میگوید اینترنت منجر به کاهش حضور افراد در جامعه برای پاره‌ای از کار‌ها و تلفن همراه متصل به اینترنت هم از طریق افزایش كمک‌خواهی و ثبت و افشای صحنه‌های اضطراری، منجر به کاهش شمار قتلها در ایران شده است.
یکی دیگر از نتایج قابل اعتنای این تحقیق میگوید که با افزایش حضور زنان در بازار کار، میزان قتلها در این بازه زمانی مورد بررسی افزایش یافته است که به اعتقاد تهیه‌کنندگان این تحقیق این مساله ناشی از مناسبات مردسالارانه در جامعه ایران است.
حضور زنان در عرصه‌های عمومی از دیگر مسائلی است که روحانیون شیعه با آن به شدت مساله دارند و به هر بهانه و روشی که شده می‌خواهند این حضور را مشروط و محدود و به قول خودشان از زنان در برابر تهدید‌ها و آسیب‌ها و ناملایمات “صیانت” کنند.
صیانت از نظر روحانیون شیعه، به این معناست که همواره یک دیگری وجود دارد که مترصد دشمنی، خصومت، حمله و آسیب زدن است که باید در مقابل آن دیگری همواره مصون بود.
اصلی‌ترین قربانیان تاریخی چنین نگاهی در وهله نخست زنان در خانواده و بعد ساکنان جوامعی هستند که زیر سلطه حاکمان دینی زندگی می‌‌کنند.
در چنین جوامعی تفسیر‌های سلیقه‌ای و شخصی و ایدئولوژیک حاکمان از متن و سنت در مواجهه با پدیده‌های نو، در قانون‌گذاری حرف اول را می‌زند که نمونه عینی چنین وضعیتی را می‌توان جامعه چهار دهه اخیر ایران دانست.
پدیده‌های نو در این چهار دهه همواره تهدیدی برای نظام ایدئولوژیک حاکم بر ایران بوده که برای مبارزه و نفی و سرکوب آنها، صد‌ها میلیارد تومان هزینه شده و می‌شود که همگی این هزینه‌ها و موضع‌گیری‌ها و جبهه‌بندی‌ها نتیجه‌اش روی‌گردانی روز افزون مردم از حاکمان دینی و قوانین مذهبی در ایران است.
شتاب این روی‌گردانی در سال‌های اخیر هم با سخت‌گیری‌های مقام‌های جمهوری اسلامی همراه شده و قوانین متصلبانه‌تری را تصویب کرده‌اند تا در برابر این موج سهمگین، سد‌هایی بزنند که همگی این سد‌ها دست‌کم درون جامعه ایران فرو ریخته و از آنها ظاهری بیشتر باقی نمانده است.
اینترنت، ماهواره، مهاجرت، سفر و مراودات جهانی پنج عاملی هستند که این موج در ایران را شکل و قوام و گسترش داده‌اند و تمام برنامه‌ها نظام برای کاهش تاثیرگذاری این ابزار‌ها در جامعه ایران به شکست خورده است.
روحانیون شیعه در پی این شکست‌های متوالی حالا به این فکر افتاده‌اند که بی‌اعتنا به افکار عمومی، “طرح صیانت” را به اجرا بگذارند که در صورت اجرای آن، جامعه ایران شاهد بزرگ‌ترین و عمومی‌ترین سانسور و نظارت بر شهروندان خواهد بود.
منبع: ایران وایر
