امروز ١٧ دسامبر یا همان٢٦شهریور به تاریخ ایرانی یاد آور خاطره تلخی برای ما کوردها و برگ سیاهی در کارنامه سیاسی رژیم جمهوری اسلامی ایران است .
26 سال قبل در چنین روزی سفیران مرگ برای خاموش کردن صدای آزادی درست در قلب و مهد آزادی جهان در اروپا در برلین خنجرها را از رو بستن و در عملی غیر انسانی و دور از همه پرنسیب ها اقدام به ترور دکتر صادق شرافکندی دبیر کل حزب دمکرات کردند و ناجوانمردانه ایشان را با چند نفر از همراهان وی را به قتل رساندند و ماهیت غیر انسانی خود را هرچه بیشتر به نمایش گذاشتند ۴۰ سال است جمهوری اسلامی ایران به جنایات خود ادامه میدهد و رکورد اعدامها را به خود گرفته است چندین دهه است که مادران ما را داغدار و سیاهپوش میکند امروزه جمهوری جلاد نا اسلامی در وضعیتی بد سیاسی و اقتصادی در منطقه قرار دارد و احساس نا امنی و خطر میکند وبه این شیوه میخواهد روی سیاه خود را نشان دهد.برای تمام دنیا ثابت شده است که حکومتش اعتباری ندارد و روبه پایان است و هر روز موج تنفر و انزجار از این سیستم بیشتر می شود
ما هرگزترور دکتر شرافکندی و اعدام و ترور همزبانانمان را که همین چند روز پیش انجام اقدامات جنگ طلبانە شد را فراموش نمیکنم و موشک باران کردن دفاتر حزب دمکرات در کویه تکرار سنار یوی فیزیکی مخالفان است و مهر تائیدی بر نامتعارف بودن ایران وا اقدامات آن در منطقه است پس ازیاد نخواهیم برد که جمهوری اسلامی ایران دشمن منطقه و ملت کورد است.
حزب دمکرات کردستان با ارده و سیاست درستی که دارد جواب ترور را با ترور نمیدهد بلکه خواهان صلح و آشتی و یکپارچگی ملتش است .حزب دمکرات کوردستان حزبی است برمبنای دمکراسی، عدالت و آزادیخواهی .
وبه نوبه خودم بعنوان یک زن کورد اعتراض و تنفرعمیق خودم رو از رژیم تروریستی ایران اعلام میکنم و تا روزی که زنده ام علیه آن مبارزە خواهم کرد. راه رهبران حزب دمکرات ادامه دارد و هیچ قدرتی نمی تواند ملت کورد را به زمین بنشاند. نمرده اند و نمیمیرند ملتی که در برابر آزادی و دموکراسی جان فدا می شوند.
نه به اعدام
نه به ترور و مرگ برجمهوری اسلامی ایران
