برگردان به فارسی: فتاح پوراحمد
دیپلماسی مهمترین ابزار سیاست خارجی هر کشوری برای توسعه روابط بین المللی از طریق مصونیت دیپلماتیک است، کشورها می‌توانند نظریات مختلف سیاسی خود را در سازمان ملل و در سازمانهای بین المللی و همچنین در کشورهایی که سفارتخانه و کنسولگری دارند، بە بحث بگذارند. دستگاه وزارت خارجه و دیپلماسی در هر کشوری نماد آن کشور از دید کشورهای جهان است. کشورها در تلاشند که از راه دیپلماسی، بیشترین بهرمندی را برای ارتقاء اقتصاد و فرهنگ کشور خود بدست بیاورند و همچنان که واقفیم هر کشوری بر اساس منافع درازمدت خود که برای آن برنامه‌ریزی کرده است، برای وزارت خارجه هم اهداف کوتاه‌مدت و درازمدتی پایەریزی میکند.
ترور در زبان فرانسوی به معنای ترس و ایجاد رعب است و در فرهنگ داریوش آشوری “برای کشتار سیاسی”تعریف میشود و به کسانی که این اعمال را انجام می دهند “تروریست” میگویند. آنهاییکه از ایدئولوژی تروریسم پیروی میکنند کسانی هستند که آموزش دیده‌اند و این اقدام ناانسانی براساس ایدئولوژی آنان، انجام میپذیرد. ترور اقدامی خشونت بار برای کشتار مخالفان سیاسی است که از شان جامعه و اخلاق انسانی و قوانین بین المللی بدور است و نتیجه این اقدام نیز ایجاد ترس در میان مردم و تشنج و افزایش خشونت در جهان است.
تمام حکومتهای تمامیت خواه از طریق رسانه‌های گسترده‌ای که در اختیار دارند و سفارتخانه‌هایشان همیشه سعی کرده اند که اتهامات ترور را از خود دور نگه داشته و آن را به گردن آزادیخواهان و مخالفان کشورشان بیاندازند.
در مورد تفاوت بین قیام آزادیخواهی و تروریسم دولتی اشاره به چند نکته را لازم و ضروری میدانم: برای تروریسم دولتی، اصلا اهمیتی ندارد که خون چند نفرازمردم بیگناه کشور خود و یا کشوری که در آن اقدام تروریستی را انجام می دهند، ریختە میشود و لذا برای ترور شخصیتهای سیاسی مخالف،هزینه مادی زیادی را پرداخته و حتی آماده‌اند که پول هنگفتی به کشوری که در آن ترور را انجام میدهند، بپردازند و یا قراردادهای خیالی بنفع آن کشور ببندند.
اما آزادیخواه در مبارزاتش جان ومال مردمی را که برایش میجنگد مهم می انگارد و مردم بیگناه را مورد هدف قرار نمیدهد.هدف تروریسم ادامه قدرت استبدادی و ضد انسانی حکومت تمامیت خواه است اما هدف آزادیخواه تحقق دمکراسی و حقوق بشر است. تروریسم از طرف هرکس و گروهی باشد، کشوری بطور دائم ازآن پشتیبانی می کند اما پشتیبان مبارز آزادیخواه، ملت ستمدیده‌ای است که برای پیشرفتش تلاش و فداکاری میکند.
برایان میشل جینکینز Brian Michael Jenkins از گزارشگران مشهور در زمینه تروریسم، مقوله تروریسم دولتی را بە نام “جنگ نیابتی”تعریف میکند و میگوید: کشورهایی که از تروریسم دولتی پیروی می کنند، محدودیتهای جنگ متعارف را شناخته، برای همین است که به استفاده از امکانات سازمان تروریستی که خود آن را بنیاد نهاده‌اند و یا حامی مادی آن هستند، را‌غبترند تا از آن برای تهاجم به دشمن و یا برهم زدن ثبات سیاسی و اقتصادی کشور مد نظر، بهره گیرند.نامبرده معتقد است که این شیوه تروریسم هزینه کمتری نسبت به جنگ متعارف دارد و می تواند دشمن را ساقط کرده و با صراحت تمام میتواند ارتباطبا تروریستها را انکار کند.
دیپلماسی تلفیقی، اختلاط مقوله دیپلماسی با آن بخش از مراکز تصمیم گیرنده اصلی کشوراست که آن را برای سیاست خارجی لازم و ضروری میداند. یکی از مهمترین مقوله‌های مرتبط با دیپلماسی عمومی، بکار بردن روشهای گوناگون تحقق اهداف سیاسی است. دیپلماسی عمومی هرچند با سیاست خارجی از لحاظ برنامه ریزی، مدیریت، محتوا و تبلیغات اختلاف دارد اما در نهایت هدف مشترکی دارند.
جمهوری اسلامی از زمان بقدرت رسیدنش به صراحت اعلام کردە است که”هیچ مرز و زبان و نژادی را بە رسمیت نمیشناسیم” و لذا “صدور انقلاب اسلامی” را مبنای سیاست خارجی خویش قرار دادەاند. برای تصاحب پستهای مهم مملکتی و همچنین برای گزینش دیپلمات، گزینه تعهد بر تخصص را ملاک انتخاب قرار دادند و در گام اول برای آغاز صدور ایدئولوژی خشونت بارشان سپاه قدس را تاسیس کردند. با تامل در انتخاب این نام برای نیرویی که فعالیتهای نظامی وتروریستی ایران را، در خارج از کشور بعهده گرفته است برای ما روشن میشود که چرا در زمانی که امامان شیعه در نجف، بغداد، سامرا، کربلا و مشهدند اما نام قدس را برای سپاهشان بر میگزینند؟ برداشت من از این نامگذاری هدفدار سلطه‌گری و تسلط هرچە بیشتر جمهوری اسلامی ایران بر خاک کشورهای همسایە و مایل بە سیاستهای ولایت فقیە است. سیاستی کە در پشت این نامگذاری و همچنین عملکرداین سپاه است، ثابت کردە که برای سپاه قدس زمان و نژاد و مرز اهمیتی ندارد لذا هر شخص و گروهی که‌سیاست تروریستی رژیم ایران را قبول داشته باشد با آغوش باز او را می‌پذیرند.
رژیم اسلامی برای ایجاد و ادامه آشوب و بحران در منطقه‌گروه تندروی شیعه بر علیە مرجع ناراضی، گروه مسلح شیعە بر علیە سنی،گروه تندروی بنیادگرای سنی بر علیه گروههای دیگر سنی، گروه تندروی یهودی بر علیە مسیحی و… را مورد حمایتهای مادی و سیاسی خود قرارداده تا این گروهها مخالفانشان را ترور کنند. زیرا وجود ناامنی و بحران بنفع استبداد حاکم در ایران است که بیشتر و بهتر بتواند تمام عرصه های سیاسی و اقتصادی را قبضه نماید.
سپاه قدس برای تامین امنیت داخلی ایران، با صرف هزینه های مادی و سیاسی زیادی، ترور مخالفان را در دستور کار خود قرار داده است. جمهوری اسلامی با توسل بە رعب، وحشت و ترور، مخالفانش را سرکوب و از میدان بە در میکند. سپاه قدس سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های ایران در کشورهای مختلف رابه مثابه پوششی برای انجام اقدامات تروریستی بە کار می گیرد. هر سفارتخانه و کنسولگری ایران بخش ویژەای را برای طرحریزی و نظارت و انجام عملیاتهای تروریستی اختصاص داده است. حکم ترور در آخرین مرحله بعد از بازبینی “کمیتە ویژە” توسط بالاترین مرجع شیعه که ولایت فقیه است، صادر میشود.
ژنرال شفیق اولین کسی بود که در روز شانزدهم آذر سال ٥٨ هنگام بازگشت از خانه مادرش اشرف پهلوی در پاریس، که‌بعنوان “مفسد فی الارض”حکمش در دادگاه غیابی توسط آخوند صادق خلخالی نماینده آیت الله خمینی صادر شده بود، توسط تروریستان کشته شد. کشته شدن ژنرال شفیق و به نتیجه نرسیدن تحقیقات وسکوت مجامع بین المللی در مقابل اولین ترور رژیم در خارج از کشور، دست ترورودیپلماسی رژیم را برای ترور سیستماتیک مخالفان از طریق بکارگیری امکانات سفارتخانه‌ها و مصونیت دیپلماتیک دیپلماتها باز گذاشت. علی‌اکبر طباطبایی، سخنگوی سفارت ایران در امریکا در زمان پهلوی، در ٣١ تیرماه١٣٥٩توسط تروریستهای جمهوری اسلامی ایران در مقابل منزلش کشته شد. ژنرال غلامعلی اویسی همراه برادرش در ١٨/١١/١٣٦٢ در پاریس توسط تروریستان رژیم ایران کشته شد. بیژن فاضلی پسر هنرپیشه منتقد رضا فاضلی در٢٨/٥/١٣٦٥ در لندن در بمب گذاری مغازه‌اش توسط تروریستان رژیم ایران کشته شد.
دکتر عبدالرحمان قاسملو، عبدالله قادری آذر و دکتر فاضل رسول هنگام مذاکره با دیپلمات- تروریستهای جمهوری اسلامی در سال ١٣٦٨ در وین پایتخت اتریش ترور شدند و در همان سال صدیق کمانگر در شهر رانیه عراق ترور شد. سال ١٣٦٩ کاظم رجوی در سوئیس و خانم عفت قاضی دختر رئیس جمهور کوردستان قاضی محمد، توسط نامه بمبگذاری شده در شهر وستروس سوئد ترور شدند. در سال ١٣٧٠ خورشیدی عبدالرحمان برومند مسئول و هماهنگ کننده گروه‌نهضت مقاومت ملی ایران در پاریس ترور شد ودوباره در همان سال در همان شهر شاپور بختیار نیز توسط تروریستهای اعزامی جمهوری اسلامی ایران ترور شد. در سال ١٣٧١ خورشیدی فریدون فرخزاد در شهر بن آلمان، دکتر محمد صادق شرفکندی، فتاح عبدلی، همایون اردلان و نوری دهکردی در سال ١٣٧١ در شهر برلین آلمان توسط تروریستهای رژیم ایران کشتە شدند. در سال ١٣٧٥ رضا مظلومان در منزل خود در پاریس ترور شد. دیپلماسی ترور جمهوری اسلامی در دهه ٩٠ میلادی از اوضاع آشفته کردستان عراق استفاده نموده و بیشتر از٣٥٢ نفر از مبارزان کردستان ایران را ترور کرد. آخرین اقدام تروریستی جمهوری اسلامی در کردستان عراق، بمب گذاری در جلوی دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان بود که در ١/١٠/١٣٩٥ شهادت پنج نفر از پیشمرگان این حزب و دو پلیس محلی را در پی داشت. ماشین ترور جمهوری اسلامی، لیست بلندی از شخصیتهای سیاسی و مخالفان را در پروندە خود دارد که بدون شک لکه ننگین و سیاهی بر پیشانی این رژیم است.
تروریسم دولتی جمهوری اسلامی ایران لیستی هم از بمبگذاری بر علیه اشخاص ومراکز خارجی در پیشینه خود دارد که برای نمونه میتوان به انفجار کامیون بمب گذاری شده با ٩٠٠ کیلو مواد منفجره در مقابل سفارتخانه امریکا در٢٩/١/١٣٦٢ بیروت اشاره کرد که در آن ٦٣ نفر کشته وبیشتر از١٢٠ نفر زخمی شدند. همچنین بمبگذاری درمرکز یهودیان در آرژانتین در سال ١٣٧٣ که ٨٥ نفر در آن کشته شدند. انفجار تروریستی مرکز الخبر سعودیە در سال ١٣٧٥ که موجب کشته شدن ١٩ سرباز امریکایی و زخمی شدن ٤٠٠ نفر را در پی داشت.
در سال١٣٩٠ تلاش نافرجام برای ترور عادل جبیر سفیر وقت و وزیر خارجه کنونی عربستان، و انفجارات سال٩١ در بانکوک تایلند و دهلی هندوستان برای ترور دیپلماتهای اسرائیلی و دوباره در همان سال دو عضو سپاه پاسداران به جرم انتقال١٠٠ کیلوگرم ماده انفجاری به کنیا دستگیر و محکوم و روانه زندان شدند. در سال٢٠١٥ نیروی امنیت بحرین کارگاه بمب سازی را کشف نمودند که پس از تحقیقات مشخص شد که مجرمان با سپاه قدس ایران در ارتباط بوده‌اند.
ایران همیشه اتهام دخالت در اقدامات تروریستی و بمب گذاری‌ها را رد نموده و واضح است که برخی از کشورها به خاطر تجارت و مبادلات بازرگانی با رژیم از خونهای ریخته شده مخالفان ایرانی بدست سپاه قدس گذشته‌واز تحقیق و پیگیری در مورد این پرونده‌ها جلوگیری کردەاند اما دادگاه میکونوس آلمان وآرژانتین به رسمی با ارائه مدارک و مستندات کافی، تروریست بودن سران رژیم ایران را ثابت نموده و نگذاشته‌اند که ایران بە آسانی از معرکە نجات پیدا کند، بطوریکه حسن روحانی در این رابطه که هنوز سایه قطعنامه دادگاه میکونوس، بر ارتباطات خارجی کشورش سنگینی می کند،می گوید: این میکونوس است که از کمک های اتمی کشورهای اروپایی به ایران جلوگیری میکند.(امنیت ملی و دیپلماسی هستەای، حسن روحانی)
نکته مهمی که لازم است در این نوشته به آن اشاره کرد و مورد تحقیق بیشتر قرار بگیرد،این است که چرا تا بە این اندازە میدان برای اقدامات تروریستی ایران فراهمشده است که هروقت اراده کند و هر کجا کە بخواهدمیتواند مخالفان سیاسی اش را ترور، یاآنها را بوسیلە سم ثالیوم مسموم، یا در یک بمب گذاری اقدام بە حذف فیزیکی آنان بکند؟
حقیقت این است که ترور هیچ حد و مرزی را نمی شناسد وخصوصا اینکه دولتی همانند ایران صاحب قدرت اقتصادی نفت و منابع زیرزمینی هنگفت هم باشد، میتواند به جای اینکه ثروتهای ملی‌اش را صرف آبادانی وپیشرفت کشورش بکند،آن را تحت عنوان قراردادهای بازرگانی به کشورهایی می بخشد که بیشترین مخالفان حکومتش در آنجازندگی می کنند، تا با تشکیل گروههای تروریستی به اهداف تمامیت خواهانە و غیرانسانی‌اش که ترور مخالفان سیاسی است، دست یابد.
تداوم حمایت از این سیاست مخرب، موجب شده است که مردم داخل کشور روز به روز فقیرتر و کم درآمدتر، آمار تورم، بیکاری، اعتیاد، بزهکاری و جرمهای اجتماعی بیشتر و چهره جمهوری اسلامی نیز در خارج از کشور منفورتر گردد.
بی توجهی تعدادی ازکشورهای قدرتمند به اقدامات تروریستی ایران، این کشور را جسورتر و یاغی‌تر نموده است. برای نمونه می بینیم که شخصی همانند”سید حسین موسویان” که در زمان وقوع ترور رهبران حزب دمکرات و برگزاری دادگاه میکونوس در آلمان، سفیر جمهوری اسلامی ایران بود و از این جنایت سازمان یافتە خبر داشت ولی اکنون‌‌سالها استکە درامریکا در امنیت کامل به حیات خود ادامه میدهد و حتی در آنجا هم در مشغول لابیگری برای رژیم ولایت فقیە است یا اسامی کسانی را که پس از دادگاه میکونوس به اینترپل ارجاع داده شده اند و هنوز دستگیر نشده اند، نمونه‌هایی از این دست زیادند.
اعتراض وارد بر کشورهای اروپایی و امریکاییاین است که این کشورها میدانند، ایران از کنسولگریها و سفارتخانه هایش برای عملیاتهای تروریستی بر علیە مخالفان سیاسی اش، استفاده میکند ولی تا زمانی که اقدامات تروریستی ایران برای آنان مشکل بزرگی ایجاد نکند، هیچ اقدام کنترل کنندەایبرعلیه رژیم ایران انجام نمی دهند. بعنوان نمونە در مورد ترور دکتر قاسملو،دیپلمات-تروریستها بعد از انجام ترور، در ساختمان سفارت ایران در وین مخفی و پس از مدتی به ایران برگردانده شدند کە تاکنون هم دولت اتریش اجازە پیگیری و روشنگری در مورد این پروندە را ندادە و حتی بخاطر اصرار در پیگیری پروندە، شاکیان بالاجبار جریمەای نقدی را هم بە دولت اتریش پرداخت کردند.
ترور بخشی از سیاست کلان وبنیادین روابط خارجی ایران است و مهمترین وسیله این کشور برای توسعه قدرت و اعمال نفوذ در خاورمیانه و کشورهای اروپایی و امریکاست.
در تاریخ ٥/٨/١٣٩٥ سرتیپ پاسدار سالار آبنوش طی سخنانی در همدان به صراحت اعلام کردە است کە “سپاه پاسداران برای حمایت از ولایت فقیه هیچ مرزی را نمی شناسد.. همه جهانیان امیدوار باشند که در اروپا و امریکا هم، سپاه پاسداران تشکیل می شود و انقلاب ما مانند انقلابهای الجزایر و فرانسه نیست… سپاه پاسداران سازمانی بی همتا مثل گروه شرطه الخمیس در زمان امام علی است”.
ایران در توسعه سیاست تروریستی اش، پیشرفتی وافر داشته است و به عبارت دیگر دیپلمات تروریستهای رژیم ایران، امتیاز همکاری با گروههای تروریستی همچون القاعده و داعش را نیزدر کارنامە خود دارند.
روزنامه واشنگتن پست در سال ٢٠٠٣ گزارشی از ارتباط ١٠ ساله ایمن الظواهری و وزیر دفاع ایران احمد وحیدی منتشر کرد. برای اولین بار امریکا در تاریخ ٣/٥/١٣٩٠، ایران را به همکاری با سازمان القاعده متهم کرد و همچنین مرکز حقوق بشر سوریه به ارتباط با سپاه قدس و تروریستهای داعش در سوریه، که مستندات آن از زبان اسرای ایرانی و اسرای داعشی شرکت کننده در جنگ سوریه که بدست رسانه های خارجی افتاده، منتشر شدە است.
در این اواخر وزارت خارجه امریکا در مورخه ١٣/٣/١٣٩٥در گزارش سالیانه خود درباره تروریسم جهانی اعلام نمود: “حکومت ایران هر چند با کشورهای گروه ٥+١ درباره برنامه اتمی به توافق رسیده است اما همچنان از اصلی‌ترین کشورهای حامی تروریسم در جهان است”.
در پایان مقالەام و در مورد بحث دیپلماسی ترور جمهوری اسلامی ایران اشارە بە این نکتە مهم را لازم و ضروری میدانم کە توجه دقیق به‌مرحله بعد از‌ترور بسیار مهم است زیرا رژیم ایران با همه توان مادی و سیاسی و بکارگیری افراد و امکانات سفارتخانه‌ها و کنسولگریهایش در همە کشورهای جهان، ترورهایی را که در کشورهای مختلف انجام میدهد، با برنامەریزی دقیق در رسانەها بە زبانهای مختلف، ایجاد آشوب و دودستگیو تفرقەتوسط عوامل نفوذی اش در برخی سازمانها و وارونە جلوه دادن اصل موضوع، سعی وافر دارد کە اتهام تروریستی را از خود دور کردە و همه تلاشش را بکار می گیرد تا ازطریق گروههای فشار و احزاب داخلی و خارجی که سالهاست بر روی آنها سرمایه‌گذاریهای کلان سیاسی و مالی کرده است، دیپلماسی ترور را بە بهترین وجه در اقصی نقاط دنیا بر علیە مخالفینش ادامە بدهد.
